Ενρίκο Φορλανίνι
| Ενρίκο Φορλανίνι | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Enrico Forlanini (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 13 Δεκεμβρίου 1848 Μιλάνο, Ιταλία |
| Θάνατος | 9 Οκτωβρίου 1930 (81 ετών) Μιλάνο, Ιταλία |
| Εθνικότητα | Ιταλός |
| Υπηκοότητα | Ιταλία |
| Σπουδές | Πολυτεχνείο του Μιλάνου |
| Γονείς | Φραντσέσκο Φορλανίνι (πατέρας) |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | αεροναυτική, μηχανική |
| Ιδιότητα | μηχανικός |
| δεδομένα () | |
Ο Ενρίκο Φορλανίνι (ιταλικά: Enrico Forlanini, 13 Δεκεμβρίου 1848[1] – 9 Οκτωβρίου 1930) ήταν Ιταλός μηχανικός, εφευρέτης και πρωτοπόρος της αεροπορίας, γνωστός για την εργασία του στα ελικόπτερα, αεροσκάφη, υδροπτέρυγα και αερόπλοια. Γεννήθηκε στο Μιλάνο, και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Κάρλο Φορλανίνι, ήταν ιατρός.[1]
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πατέρας του Ενρίκο ήταν ο Φραντσέσκο Φορλανίνι, γνωστός ιατρός και διευθυντής του νοσοκομείου Ospedale Fatebenefratelli στο Μιλάνο. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του παρακολούθησε τα μαθήματα μίας εκ των τριών Τεχνικών Σχολών του Μιλάνου (Regie Scuole Tecniche), και το 1863 εισήλθε στο Στρατιωτικό Κολλέγιο του Τορίνου.[1]
Το 1866 άρχισε να παρακολουθεί τα μαθήματα της Στρατιωτικής Ακαδημίας του Τορίνου, και έγινε Υπολοχαγός του σώματος Μηχανικών. Στη συνέχεια, το 1868, ο Ενρίκο εισήλθε στην Scuola di Applicazione Artiglieria e Genio (Σχολή Εφαρμογών Πυροβολικού και Μηχανικών) στο Τορίνο.[1]
Μετά την αποφοίτηση του το 1870, διορίστηκε στο Καζάλε Μονφεράτο, όπου είχε τη δυνατότητα να εργαστεί στο εργαστήριο του αστυνομικού τμήματος. Άρχισε να πειραματίζεται με τη συστηματική δοκιμή των ελίκων.[1] Έπειτα σπούδασε στη Πολυτεχνική Σχολή του Μιλάνου (Politecnico di Milano) αποφοιτώντας με πτυχίο στην μηχανική της βιομηχανίας.[2]
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μοντέλο ελικόπτερο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1877, προχώρησε στην ανάπτυξη ενός πρώιμου μοντέλου ελικοπτέρου το οποίο τροφοδοτούνταν από μια ατμομηχανή. Ήταν το πρώτο αυτού του τύπου και έφτασε σε ύψος 13 μέτρων, όπου παρέμεινε για περίπου 20 δευτερόλεπτα, μετά από κατακόρυφη απογείωση σε πάρκο του Μιλάνου.[2]
Βιομηχανία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη συνέχεια, εργάστηκε στο Φορλί, σε μια εταιρεία με όνομα Società Anonima Forlivese per l’illuminazione a gas e per la fonderia di ferro.
Αερόπλοια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη συνέχεια σχεδίασε και κατασκεύασε μια σειρά από πηδαλιουχούμενα αερόπλοια, με πιο γνωστό το Leonardo da Vinci, το οποίο σχεδιάστηκε το 1901 και τέθηκε σε χρήση το 1909, και το Città di Milano το 1912, το οποίο αφιέρωσε στην αγαπημένη του πατρίδα.[3] Το δεύτερο είχε εξαιρετικά καλά χαρακτηριστικά σταθερότητας και ελεγξιμότητας τα οποία έκαναν τον Φορλανίνι παγκοσμίως γνωστό.[3] Κατασκευάστηκαν ακόμη τέσσερα αερόπλοια: F3, F4, F5 και F6. Ένα έβδομο, με όνομα Omnia Dir ολοκληρώθηκε μετά το θάνατό του.
Υδροπτέρυγα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είναι επίσης γνωστός για τα υδροπτέρυγά του τα οποία άρχισε να μοντελοποιεί από το 1898. Ένα από αυτά, το οποίο κατασκευάστηκε σε πλήρη κλίμακα, χρησιμοποιούσε κλιμακωτό σύστημα φύλλων και κινητήρα 60 αλόγων που τροφοδοτούσε δύο έλικες αντίστροφης ροπής. Κατά τη διάρκεια δοκιμών στη λίμνη Ματζόρε το 1906, το σκάφος έπιασε ταχύτητα 68 χλμ/ώρα. Δοκίμασε επίσης ένα υδροπτέρυγο με ατμομηχανή 25 αλόγων αλλά αυτό έφτανε σε ταχύτητα 50 χλμ/ώρα την περίοδο 1908-1909.[4]
Κληρονομιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Φορλανίνι απέκτησε αρκετά διπλώματα ευρεσιτεχνίας από την Βρετανία και τις ΗΠΑ για τις ιδέες και τα μοντέλα του, πολλά εκ των οποίων στόχευαν σε εφαρμογές υδροπλάνων.[5]
Πέθανε το 1930 ενώ εργαζόταν στον σχεδιασμό του αερόπλοιου Omnia Dir.
Η πόλη του Μιλάνο του αφιέρωσε το αεροδρόμιο της πόλης, γνωστό και ως Αεροδρόμιο Λινάτε, και το γειτονικό πάρκο.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Enrico Forlanini di Gian Luca Lapini». www.storiadimilano.it. Storia di Milano. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 «Biografie - Enrico Forlanini». www.imss.fi.it. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 «New Italian Airship Better Than Zeppelin; Forlanini Dirigible Balloon Has Semi-Flexible Body;-Relatively Lighter Weight Gives Greater Carrying Power Than German Rival;-300 Feet Long, 66 Wide» (στα αγγλικά). The New York Times. 1918. ISSN 0362-4331. http://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9A0DE3DA163AE532A25750C1A9679C946996D6CF. Ανακτήθηκε στις 2018-01-08.
- ↑ Brozzola
- ↑ International Hydrofoil Society. Forlanini Αρχειοθετήθηκε 2017-01-18 στο Wayback Machine., ανακτήθηκε στις 2018-01-08
- ↑ «Milan Linate airport. Information and services. The SEA Group». www.milanolinate-airport.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2018.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Diego Brozzola. 1999. Aerei Italiani - "Il mio Idroplano" dell'Ing Enrico Forlanini (Italian) last accessed 2008-06-30
- Gian Luca Lapini. 2004. Storia di Milano ::: Enrico Forlanini (Italian) last accessed 2008-06-30
- OFFICINE LEONARDO DA VINCI THE HISTORY - Enrico Formanini and the Officine Leonardo da Vinci
- The New York Times Magazine. 1918-01-13 Page SM3. New Italian Airship Better Than Zeppelin, last accessed 2008-06-30 (full article)