Ελένα Πέντερσντατερ Στράνγκε
Ελένα Πέντερσντατερ Στράνγκε | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1200 |
Θάνατος | 1255 |
Χώρα πολιτογράφησης | Σουηδία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κνούτος Β΄ της Σουηδίας |
Τέκνα | Χόλμγκερ Κνούτσον |
Γονείς | Peder Strangesen [Ulfeldt], Castellan of Kalundborg[1] και Ingeborg of Kalundborg[1] |
Η Ελένα Πέτερσντοτερ Στράνγκε, δανικά: Helene Pedersdotter Strange, στη Σουηδία ονομάζεται επίσης βασίλισσα Ελίν, (π. 1200–1255) από μια δανική οικογένεια ευγενών που αργότερα ονομάστηκε Ulfeldt ήταν βασίλισσα της Σουηδίας ως σύζυγος του βασιλιά Κνούτου Β΄.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πατέρας της ήταν ο Δανός ιππότης Πέντερ Στράνγκεσον και μητέρα της ήταν η Ίνγκεμποργκ Έσμπερνσντατερ, της ευγενούς φατρίας Χβίντε, ανιψιά του Δανού αρχιεπισκόπου Aμπσαλόν. Πιστεύεται ότι παντρεύτηκε τον Σουηδό αντιβασιλιά Κανούτο περί το 1225, αν και το ακριβές έτος δεν είναι γνωστό. Από το 1222 ήταν ο αντιβασιλιάς του βασιλιά Έρικ ΙΑ΄ της Σουηδίας και πήρε τον θρόνο ο ίδιος το 1229, κάνοντας έτσι την Ελένα, ή Eλίν όπως την αποκαλούσαν συχνά στη Σουηδία, βασίλισσα. Αυτή χρησιμοποιούσε την ίδια σφραγίδα με τον σύζυγό της σε επίσημα έγγραφα, ένα περίεργο γεγονός που δείχνει, ότι μπορεί να άσκησε κάποια πολιτική επιρροή.
Το 1234 ο σύζυγός της απεβίωσε και ο έκπτωτος βασιλιάς Έρικ ΙΑ΄ επέστρεψε. Η χήρα βασίλισσα Eλίν ξαναπαντρεύτηκε, αυτή τη φορά με τον ευγενή Φίλιπ Λάουρεσον. Το 1247 είδε τον γιο της από τον πρώτο της γάμο να επαναστατεί εναντίον του νέου μονάρχη. Όταν αυτός απέτυχε, εκτελέστηκε το 1248. Ο δεύτερος γιος της εκτελέστηκε το 1251 και την ίδια χρονιά έμεινε πάλι χήρα. Απεβίωσε περί το 1255.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Χόλμγκερ Κνούτσον απεβ. 1248, εκτελέστηκε σε μία εξέγερση μετά τη μάχη της Σπασάτρα του 1247.
- Φίλιπ Κνούτσον, εκτελέστηκε το 1251.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Åke Ohlmarks: Alla Sveriges drottningar (Όλες οι βασίλισσες της Σουηδίας) (Σουηδικά)
Αναφορές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.