Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εκλογές στο Σάο Τομέ και Πρίνσιπε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στο Σάο Τομέ και Πρίνσιπε διεξάγονται εκλογές για πρόεδρο και για κοινοβούλιο. Ο Πρόεδρος εκλέγεται για πενταετή θητεία με καθολική και μυστική ψηφοφορία. Μπορεί να υπηρετήσει το ανώτερο δύο συνεχείς θητείες. Η Εθνοσυνέλευση, η οποία απαρτίζεται από 55 μέλη, που εκλέγονται για τετραετή θητεία και συνεδριάζει στα μέσα του έτους.

Προεδρικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόσφατες προεδρικές εκλογές (2021)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προηγούμενες προεδρικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις πρώτες άμεσες προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στη χώρα στις 3 Μαρτίου 1991 πρόεδρος εξελέγη ο Μιγκέλ Τροβοάντα. Τα προηγούμενα χρόνια η εκλογή του προέδρου γινόταν από την Εθνοσυνέλευση. Ο Τροβοάντα ήταν ο μοναδικός υποψήφιος και εξελέγη χωρίς αντίπαλο, με ποσοστό 100%. Ορκίστηκε ως ο δεύτερος πρόεδρος της χώρας στις 3 Απριλίου. Η συμμετοχή ήταν 60%.[1]

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν για πρώτη φορά σε δύο γύρους στις 30 Ιουνίου και στις 21 Ιουλίου 1996, ο Μιγκέλ Τροβοάντα επανεξελέγη με ποσοστό 52,7%. Η συμμετοχή στον πρώτο γύρο ήταν 77,3% και στον δεύτερο 78,7%.[2] Ο αντίπαλος του Τροβοάντα, με τον οποίο αναμετρήθηκε στον δεύτερο γύρο, ήταν ο Μανουέλ Πίντο ντα Κόστα, ο οποίος στον δεύτερο γύρο έλαβε ποσοστό 47,3%.

Οι επόμενες προεδρικές εκλογές κρίθηκαν στον πρώτο γύρο στις 29 Ιουλίου 2001. Πρόεδρος εξελέγη ο Φραντίκε ντε Μενέζες από την Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση, με ποσοστό 55,1% έναντι 38,82% των ψήφων για τον Πατρίς Τροβοάντα, γιο του πρώτου προέδρου της χώρας, Μιγκέλ Τροβοάντα.[2]

Στις προεδρικές εκλογές του 2006, επανεξελέγη πρόεδρος (30 Ιουλίου) ο Φραντίκε ντε Μενέζες, με ποσοστό άνω του 60% των ψήφων έναντι περίπου 39% για τον κυριότερο αντίπαλό του, Πατρίς Τροβοάντα.

ε • σ Πρόεδρος, 30 Ιουλίου 2006
Υποψήφιοι, Κόμματα Ψήφοι %
Φραντίκε ντε Μενέζες, Δημοκρατικό Κίνημα Δύναμη για Αλλαγή-Φιλελεύθερο Κόμμα 34.859 60,6
Πατρίς Τροβοάντα, Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση 22.339 38,8
Νίλο Γκιμαράες 342 0,6
Σύνολο (συμμετοχή 64,9%) 57.540 100,0
Εγγγεγραμμένοι 91,119
Ψηφίσαντες 59.178
Άκυρα 1.638
Πηγή: African Election Database.
  • Ο Φραντίκε ντε Μενέζες υποστηρίχθηκε επίσης από το Κόμμα Δημοκρατικής Συσπείρωσης- Αντανακλώμενη Ομάδα (PCD), το Σοσιαλιστικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PLS) και το Μέτωπο Χριστιανοδημοκρατών (FDC).
  • Ο Πατρίς Τροβοάντα επίσης υποστηρίχθηκε από πολλά αντιπολιτευόμενα κόμματα, μεταξύ των οποίων και το Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε/ Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (MLSTP-PSD)

Στις προεδρικές εκλογές του 2011, κέρδισε ο Μανουέλ Πίντο ντα Κόστα στον δεύτερο γύρο, με ποσοστό 52,8% έναντι 47,1% για τον αντίπαλό του, Εβαρίστο Καρβάλιο.

ε • σ Πρόεδρος, 17 Ιουλίου και 7 Αυγούστου 2011
Υποψήφιοι – Κόμματα 1ος γύρος 2ος γύρος
Ψήφοι % Ψήφοι %
Μανουέλ Πίντο ντα Κόστα – ανεξάρτητος 21.457 35,62 35.112 52,88
Εβαρίστο Καρβάλιο – Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση 13.125 21,79 31.287 47,12
Ντελφίμ Νέβες – Κόμμα Δημοκρατικής Συσπείρωσης – Αντανακλαστική Ομάδα και Δημοκρατικό Κίνημα Δύναμη για την Αλλαγή – Φιλελεύθερο Κόμμα 8.652 14,36  
Μαρία ντας Νέβες – ανεξάρτητη 8.461 14,04
Έλσα Πίντο – ανεξάρτητη 2.682 4,45
Αουρέλιο ΜαρτίνςΚίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε/Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 2.445 4,06
Φιλίντο Κόστα Αλέγκρε – ανεξάρτητος 2.401 3,99
Έλντερ Μπάρος – ανεξάρτητος 414 0,69
Ζόρζε Κοέλιο – ανεξάρτητος 401 0,67
Μανουέλ ντε ντέους Λίμα – ανεξάρτητος 208 0,35
Έγκυρα ψηφοδέλτια 60.246 95,13 66.399 96,81
Άκυρα ψηφοδέλτια 2.822 4,87 2.191 3,19
Σύνολο ψήφων 63.328 100,00 68.590 100,00
Συμμετοχή 68,4% 74,0%
Πηγή: African Election Database

Στις προεδρικές εκλογές στις 17 Ιουλίου 2016, πρόεδρος εξελέγη από τον πρώτο γύρο ο Εβαρίστο Καρβάλιο με ποσοστό 50,1% των ψήφων.

Βουλευτικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελευταίες εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 7 Οκτωβρίου 2018.

Ιστορικό βουλευτικών εκλογών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογές Νομοθετικής Συνέλευσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτες και μοναδικές εκλογές για νομοθετική συνέλευση στο Σάο Τομέ και Πρίνσιπε που τότε ήταν πορτογαλική αποικία διεξήχθησαν τον Μάρτιο του 1973. Με βάση έναν οργανικό νόμο που εγκρίθηκε από την πορτογαλική εθνοσυνέλευση τον Μάιο του 1972, η αποικία θα τύγχανε μεγαλύτερης αυτονομίας και θα είχε δική της, 14μελή νομοθετική συνέλευση.[3] Οι περισσότεροι υποψήφιοι προτάθηκαν από το κίνημα Εθνική Δράση του Λαού, καθώς τα πολιτικά κόμματα ήταν απαγορευμένα. Από τον συνολικό πληθυσμό των 73.811, μόνο 5.881 άτομα εγγράφηκαν στους εκλογικούς καταλόγους. Ψήφισαν συνολικά 4.781 άνθρωποι, που αντιστοιχεί σε ποσοστό συμμετοχής 81,2%.[3]

Βουλευτικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόσφατες βουλευτικές εκλογές (2022)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προηγούμενες βουλευτικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούλιο του 1975 διενεργήθηκαν βουλευτικές εκλογές. Την περίοδο εκείνη η χώρα βρισκόταν υπό μονοκομματικό καθεστώς.Και τις 16 έδρες στην Συντακτική Συνέλευση κατέλαβε το μοναδικό νόμιμο πολιτικό κόμμα, Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε.[2]

Οι εκλογές του 1980 έγιναν στις 14 Μαΐου. Οι έδρες στην Εθνοσυνέλευση ήταν 40 και κερδήθηκαν στο σύνολό τους από το μοναδικό νόμιμο πολιτικό κόμμα, το Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε. [2]

Στις 30 Σεπτεμβρίου 1985, υπό μονοκομματικό καθεστώς, έγιναν βουλευτικές εκλογές και όλες οι 51 έδρες καταλήφθηκαν από το Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε. Τα μέλη της Συνέλευσης εξελέγησαν από τις Επαρχιακές Συνελεύσεις του Λαού, οι οποίες είχαν εκλεγεί άμεσα στο διάστημα 16-20 Αυγούστου.[4]

Οι πρώτες πολυκομματικές βουλευτικές εκλογές στην ιστορία της χώρας διεξήχθησαν στις 20 Ιανουαρίου 1991. Το αποτέλεσμα ήταν η νίκη για το Κόμμα Δημοκρατικής Συσπείρωσης - Αντανακλαστική Ομάδα, που κέρδισε τις 33 από τις συνολικά 55 έδρες, νικώντας το μέχρι πρότινος μοναδικό νόμιμο πολιτικό κόμμα, το Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε/Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Η συμμετοχή ήταν 77,1%.[5] Οι εκλογές ήταν "ελεύθερες και δίκαιες", σύμφωνα με αναφορές.[6]

Το Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε/Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα επανήλθε στην εξουσία, έπειτα από τις εκλογές στις 2 Οκτωβρίου 1994, κερδίζοντας 27 από τις 55 έδρες. Η συμμετοχή ήταν 52,1%.[5] Η νεοσύστατη Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση έλαβε 14 έδρες και ήρθε 2η.

Η νίκη του Κινήματος για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε επιβεβαιώθηκε και στις εκλογές του 1998 που διεξήχθησαν στις 8 Νοεμβρίου με τη συμμετοχή να διαμορφώνεται στο 64,5%. Το Κίνημα κέρδισε τις 31 από τις 55 έδρες με δεύτερο και πάλι το κόμμα Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση, με 16 έδρες.[5]

Με ποσοστό συμμετοχής 66,3% έγιναν βουλευτικές εκλογές στις 3 Μαρτίου 2002. Στις εκλογές δεν υπήρξε καθαρός νικητής, καθώς το αντιπολιτευόμενο MLSTP κατέλαβε τις 24 από τις συνολικά 55 έδρες στο κοινοβούλιο, με μία παραπάνω έδρα από το Δημοκρατικό Κίνημα Δύναμη για Αλλαγή του προέδρου Φραντίκε ντε Μενέζες. Οι υπόλοιπες 8 έδρες περιήλθαν στο συνασπισμό με επικεφαλής την Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση του πρώην προέδρου, Μιγκέλ Τροβοάντα. Στις 27 Μαρτίου 2002 ο πρόεδρος Μενέζες έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Γκαμπριέλ Κόστα, τερματίζοντας το πολιτικό αδιέξοδο έπειτα από τρεις εβδομάδες. Η κυβέρνηση σχηματίστηκε από αντιπροσώπους και των τριών κυρίαρχων πολιτικών συνασπισμών.[7]

Οκτώ πολιτικά κόμματα και δύο συνασπισμοί έλαβαν μέρος στις βουλευτικές εκλογές του 2006. Σε αυτές η Αντιπολίτευση αναδείχθηκε νικήτρια.

ε • σ Εθνοσυνέλευση, 26 Μαρτίου 2006
Κόμματα Ψήφοι % Έδρες
συνασπισμός MDFM-PCD
  • Δημοκρατικό Κίνημα Δύναμη για Αλλαγή-Φιλελεύθερο Κόμμα (Movimento Democrático das Forças da Mudança-Partido Liberal)
  • Κόμμα Δημοκρατικής Συσπείρωσης (Partido de Convergência Democrática-Grupa de Reflexão)
  36,79 23
Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε-Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (Movimento de Libertação de São Tomé e Príncipe)   29,47 20
Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση (Acção Democrática Independente)   20,00 11
Κίνημα Νέου Δρόμου (Movimento Novo Rumo)   4,71 1
Συνασπισμός Ουέ Κεντάτζι (Uê Kédadji)
  • Κόμμα Δημοκρατικής Ανανέωσης (Partido da Renovação Democrática)
  • Εθνική Ένωση για Δημοκρατία και Πρόοδο (União Nacional para a Democracia e Progresso)
  • Δημοκρατικός Συνασπισμός της Αντιπολίτευσης (Coligaçao Democrático da Oposiçao)
  • Λαϊκό Κόμμα της Προόδου (Partido Popular do Progresso)
  • Σοσιαλιστικό Κόμμα Ανανέωσης (Partido da Renovação Social)
  -
Κόμμα των Εργατών του Σάο Τομέ (Partido Trabalhista Santomense)   -
Μέτωπο Χριστιανοδημοκρατών (Frente Democrática Cristã)   -
Σοσιαλιστικό Φιλελεύθερο Κόμμα (Partido Liberal Social)   -
Γενεά Ελπίδας (Geração Esperança)   -
Ένωση Δημοκρατών για την Ιθαγένεια και την Ανάπτυξη (União dos Democratas para Cidadania e Desenvolvimento)   -
Σύνολο (συμμετοχή 66,9%)   55
Πηγή: African Elections Database και Adam Carr

Οι βουλευτικές εκλογές του 2010 διεξήχθησαν χωρίς να αναφερθούν επεισόδια βίας την 1η Αυγούστου 2010. Η Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση της Αντιπολίτευσης κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών (26). To κυβερνών κόμμα MDFM-PCD του πρωθυπουργού Ζοακίμ Ραφαέλ Μπράνκο ηττήθηκε στις βουλευτικές εκλογές που διενεργήθηκαν την 1η Αυγούστου 2010, καθώς έμεινε στις 21 έδρες, επί συνόλου 55 στο κοινοβούλιο. Την τρίτη θέση κατέλαβε το Δημοκρατικό Κόμμα Συσπείρωσης - Ομάδα Αντανάκλασης, το οποίο ανήκε στον κυβερνώντα συνασπισμό, με 7 έδρες. Ο συνασπισμός του προέδρου Φραντίκε ντε Μενέζες (MDFM-PL) περιορίστηκε μόλις σε μία έδρα, με τη συμμετοχή στις εκλογές να είναι ιδιαίτερα υψηλή και να διαμορφώνεται σχεδόν στο 88%.[8]

ε • σ Εθνοσυνέλευση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε, 1η Αυγούστου 2010
Κόμματα Ψήφοι % Έδρες +/–
Ανεξάρτητη Δημοκρατική Δράση (Acção Democrática Independente) 29.588 42,19 26 +15
Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε-Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (Movimento de Libertação de São Tomé e Príncipe/Partido Social Democrata) 22.510 32,09 21 +1
Κόμμα Δημοκρατικής Συσπείρωσης – Ομάδα Αντανάκλασης (Partido de Convergência Democrática – Grupa de Reflexão) 9.540 13,60 7 +7
Δημοκρατικό Κίνημα Δύναμη για Αλλαγή – Φιλελεύθερο Κόμμα (Movimento Democrático das Forças da Mudança – Partido Liberal) 4.986 7,11 1 –22
Ένωση Δημοκρατών για την Ιθαγένεια και την Ανάπτυξη (União dos Democratas para Cidadania e Desenvolvimento) 855 1,22
Χριστιανοδημοκρατικό Μέτωπο (Frente Democrática Cristã) 291 0,48
Σοσιαλιστικό Κίνημα (Movimento Socialista) 260 0,37
Εθνική Ένωση για Δημοκρατία και Πρόοδο (União Nacional para a Democracia e Progresso) 241 0,35
Εθνική Δημοκρατική Συνομοσπονδία/Fêssu Bassóla (Confederação Democrática Nacional/Fêssu Bassóla) 204 0,29
Κόμμα CÓDÓ – Κίνημα για την Εθνική Αναζωπύρωση (Partido CÓDÓ – Movimento de Ressurgimento Nacional) 129 0,18
Σύνολο (συμμετοχή 89,01%) 70.136 100,00 55
Πηγή: CST[νεκρός σύνδεσμος]

Το μοναδικό μέχρι στιγμής δημοψήφισμα στην ιστορία της χώρας διενεργήθηκε στις 22 Αυγούστου 1990 για την έγκριση νέου συντάγματος. Με τον νέο καταστατικό χάρτη καθιερώθηκε ο πολυκομματισμός στη χώρα και το όριο του Προέδρου καθορίστηκε σε δύο επιτρεπόμενες θητείες. [9] Οι ψηφοφόροι ενέκριναν το νέο σύνταγμα σε ποσοστό 95,3%.

  1. Nohlen, D, Krennerich, M & Thibaut, B (1999) Elections in Africa: A data handbook, p748 ISBN 0-19-829645-2
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Elections in São Tomé and Príncipe African Elections Database
  3. 3,0 3,1 «Enactment of "Organic Law for the Overseas Territories". - Election of Legislative Assemblies and Consultative Councils in Overseas Territories.». Keesing's Record of World Events 19: 25948. Ιούνιος 1973. http://www.keesings.com. 
  4. Sao Tome and Principe Inter-Parliamentary Union
  5. 5,0 5,1 5,2 Nohlen, D, Krennerich, M & Thibaut, B (1999) Elections in Africa: A data handbook, p746 ISBN 0-19-829645-2
  6. Sao Tome and Principe: Elections held in 1991 Inter-Parliamentary Union
  7. IPU
  8. «Map Opposition ADI wins Sao Tome election, no absolute majority». AFP/Radio Netherlands Worldwide. 2-8-2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-08. https://web.archive.org/web/20110608123344/http://www.rnw.nl/africa/article/opposition-adi-wins-sao-tome-election-no-absolute-majority. Ανακτήθηκε στις 2-8-2010. 
  9. Nohlen, D, Krennerich, M & Thibaut, B (1999) Elections in Africa: A data handbook, p745 ISBN 0-19-829645-2