Άριστος Αρβανίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:


== Βιογραφικό==
== Βιογραφικό==
Ο Άριστος (Αριστείδης) Αρβανίτης γεννήθηκε στην Ελλάδα στη Ροδοδάφνη Αιγίου το 1880 ήταν γιος πλούσιας και πολύτεκνης οικογένειας του Γεωργίου και της Αστέρως Αρβανίτη και σπούδασε στη Γερμανία, όπου ήρθε σε επαφή με τις σοσιαλιστικές ιδέες. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία εντάχθηκε στο σοσιαλιστικό κίνημα.<ref>Αλεξάτος (2008), σελ.59</ref>
Ο Άριστος (Αριστείδης) Αρβανίτης γεννήθηκε στη Ροδοδάφνη Αιγίου το 1880. Ήταν γιος πλούσιας και πολύτεκνης οικογένειας του Γεωργίου και της Αστέρως Αρβανίτη και σπούδασε στη Γερμανία, όπου ήρθε σε επαφή με τις σοσιαλιστικές ιδέες. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία εντάχθηκε στο σοσιαλιστικό κίνημα.<ref>Αλεξάτος (2008), σελ.59</ref>


Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα ήταν από τους ιδρυτές σοσιαλιστικών ομίλων και το 1912 συμμετείχε στη Σοσιαλιστική Συνδικαλιστική Οργάνωση.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα ήταν από τους ιδρυτές σοσιαλιστικών ομίλων και το 1912 συμμετείχε στη Σοσιαλιστική Συνδικαλιστική Οργάνωση.

Έκδοση από την 20:11, 24 Νοεμβρίου 2021

Άριστος Αρβανίτης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1880
Ροδοδάφνη Αχαΐας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμηχανικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας

Ο Άριστος Αρβανίτης ήταν μηχανικός, σοσιαλιστής και ιδρυτικό στέλεχος του ΣΕΚΕ.

Βιογραφικό

Ο Άριστος (Αριστείδης) Αρβανίτης γεννήθηκε στη Ροδοδάφνη Αιγίου το 1880. Ήταν γιος πλούσιας και πολύτεκνης οικογένειας του Γεωργίου και της Αστέρως Αρβανίτη και σπούδασε στη Γερμανία, όπου ήρθε σε επαφή με τις σοσιαλιστικές ιδέες. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία εντάχθηκε στο σοσιαλιστικό κίνημα.[1]

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα ήταν από τους ιδρυτές σοσιαλιστικών ομίλων και το 1912 συμμετείχε στη Σοσιαλιστική Συνδικαλιστική Οργάνωση.

Πρωτοστάτησε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΕΚΕ τον Νοέμβριο του 1918. Ήταν μέλος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου και εκλέχθηκε στην πενταμελή Κεντρική Επιτροπή, με γραμματέα τον Νίκο Δημητράτο.[2] Το 1920 αποχώρησε από το κόμμα, διαφωνώντας με την ένταξή του στην Κομμουνιστική Διεθνή. Μετά την αποχώρησή του από το ΣΕΚΕ συμμετείχε σε διάφορες προσπάθειες ίδρυσης σοσιαλιστικού κόμματος.

Ήταν γραμματέας της κίνησης που ίδρυσε το 1927 ο Ιωάννης Καλομοίρης, με τον τίτλο Εργατικό Κόμμα Ελλάδας. Με την ιδιότητα αυτή συμμετείχε στις διαδικασίες ίδρυσης του σκιώδους Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ) το 1928 και παρέμεινε μέλος της ηγεσίας του μέχρι τη διάλυσή του, το1931.[3] Έκτοτε αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική.

Επέστρεψε στη Γερμανία και μεταξύ των ετών 1935-1937 από εκεί έφυγε στην Αργεντινή και στην Ελλάδα δεν επέστρεψε ποτέ.

Έγραψε το βιβλίο "Η κρίσις του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού".

Παραπομπές

  1. Αλεξάτος (2008), σελ.59
  2. Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος, (2012), σελ.95
  3. Αλεξάτος (2008), σελ.59

Πηγές

1. Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄ τόμος 1919-1949, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012

2. ΣΕΚΕ, Οι επαναστατικές ρίζες της Αριστεράς στην Ελλάδα, Λέανδρος Μπόλαρης, εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, Αθήνα 2008

3. Γιώργος Αλεξάτος, "Ιστορικό Λεξικό του Ελληνικού Εργατικού Κινήνατος", εκδόσεις Γειτονιές του κόσμου, Αθήνα 2008

4. Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα, τόμος Β2 1922-1940 ο Μεσοπόλεμος, εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα 2003