Αδόλφος Α΄ της Λοθαριγγίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Αδόλφος Α΄''', γερμ. Adolf I (απεβ. 1018) από τον Οίκο των Ετσονιδών ήταν κόμης...
 
Γραμμή 2: Γραμμή 2:


==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Ήταν γιος του [[Χέρμαν Α΄ της Λοθαριγγίας|Χέρμαν Α΄]] παλατινού κόμη (δούκα) της Λοθαριγγίας, του λεγόμενου μικρού κόμη του Παλατινάτου.
Ήταν γιος του [[Χέρμαν Α΄ της Λοθαριγγίας|Χέρμαν Α΄]] παλατινού κόμη (δούκα) της Λοθαριγγίας, του λεγόμενου "μικρού κόμη του Παλατινάτου". Ο Χέρμαν Α΄ ήταν επίσης κόμης του Τσύλπιχγκαου, του Κέλνταχγκαου, κά περιοχών κατά μήκος του Ρήνου.


Από τα αδέλφια του ο [[Έτσο της Λοθαριγγίας|Έτσο]] έλαβε τη Λοθαριγγία, ο [[Ζέτσελιν Α΄]] το Τσύλπιχγκαου. Ο Αδόλφος Α΄ έγινε κόμης του Κέλνταχγκαου και επίτροπος (vogt) του αββαείου του Ντόιτς (1008-18). Είναι ο γενάρχης ιδιαίτερου κλάδου που, από τον εγγονό του, ονομάστηκε [[Οίκος του Μπερκ]].
Ο Αδόλφος Α΄ ήταν κόμης του Κέλνταχγκαου, περιοχής που κληρονόμησε από τον πατέρα του και επίτροπος (vogt) του αββαείου του Ντόιτς (1008-18).


==Οικογένεια==
==Οικογένεια==

Έκδοση από την 08:58, 17 Δεκεμβρίου 2017

Ο Αδόλφος Α΄, γερμ. Adolf I (απεβ. 1018) από τον Οίκο των Ετσονιδών ήταν κόμης του Κέλνταχγκαου (1008-18) και επίτροπος του αββαείου του Ντόιτς. Είναι ο γενάρχης του κλάδου του Μπερκ.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Χέρμαν Α΄ παλατινού κόμη (δούκα) της Λοθαριγγίας, του λεγόμενου "μικρού κόμη του Παλατινάτου". Ο Χέρμαν Α΄ ήταν επίσης κόμης του Τσύλπιχγκαου, του Κέλνταχγκαου, κά περιοχών κατά μήκος του Ρήνου.

Από τα αδέλφια του ο Έτσο έλαβε τη Λοθαριγγία, ο Ζέτσελιν Α΄ το Τσύλπιχγκαου. Ο Αδόλφος Α΄ έγινε κόμης του Κέλνταχγκαου και επίτροπος (vogt) του αββαείου του Ντόιτς (1008-18). Είναι ο γενάρχης ιδιαίτερου κλάδου που, από τον εγγονό του, ονομάστηκε Οίκος του Μπερκ.

Οικογένεια

Είχε τέκνα:

  • Χέρμαν Γ΄ απεβ. 1056, επίτροπος του αββαείου Ντόιτς του Αγ. Σεβερίνου στην Κολωνία και του αββαείου του Βέρντεν.
  • Αδόλφος Β΄ κόμης του Κέλνταχγκαου, επίτροπος του αββαείου του Ντόιτς.
  • Έρενφρητ, kosm;htoraw (προβστ) του αβαβείου του Αγ. Σεβερίνου.

Πηγές

  • Lewald, Ursula, 'Die Ezzonen. Das Schicksal eines rheinischen Fürstengeschlechts', Rheinische Vierteljahrsblätter 43 (1979) S.120-168
  • Gerstner, Ruth, 'Die Geschichte der lothringischen Pfalzgrafschaft (von den Anfängen bis zur Ausbildung des Kurterritoriums Pfalz)', Rheinisches Archiv 40 (Bonn 1941)
  • Kimpen, E., ‘Ezzonen und Hezeliniden in der rheinischen Pfalzgrafschaft’, Mitteilungen des Österreichischen Instituts für Geschichtsforschung. XII. Erg.-Band. (Innsbruck 1933) S.1-91.
  • Steinbach, F., ‘Die Ezzonen. Ein Versuch territorialpolitischen Zusammenschlusses der fränkischen Rheinlande’, Collectanea Franz Steinbach. Aufsätze und Abhandlungen zur Verfassungs-, Sozial- und Wirtschaftsgeschichte, geschichtlichen Landeskunde und Kulturraumforschung, ed. F. Petri en G. Droege (Bonn 1967) S.64-81.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Adolf I of Lotharingia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).