Όθων Γ΄ του Μομφερράτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4: Γραμμή 4:


Το 1372 απεβίωσε ο Ιωάννης Β' και έτσι τον διαδέχθηκε. Επειδή όμως ήταν 12ετής, ορίσθηκε συγκυβερνήτης (όπως όριζε η διαθήκη) ο Όθων των Γουέλφων, δούκας του Μπρούνσβιγκ και ο εξάδελφος του Σεκοντόττου, ο Αμεδαίος ΣΤ' κόμης της Σαβοΐας. Έπειτα όμως από τέσσερα έτη ο Όθων έφυγε στη Νάπολη, για να νυμφευτεί την εκεί βασίλισσα Ιωάννα Α'. Τότε ο Σεκοντόττος, για να απαλλαγεί από τις κατακτητικές βλέψεις του [[οίκος της Σαβοΐας|οίκου της Σαβοΐας]], νυμφεύτηκε το 1377 την άλλη κόρη του Γαλεάτσου Β' Βιολάντα. Ο πεθερός του όμως κατέλαβε την Asti και όταν ο Σεκοντόττος του επιτέθηκε, νικήθηκε και κατά την οπισθοχώρηση απεβίωσε το 1378 έξω από την [[Πάρμα]]. Ετάφη στον καθεδρικό ναό της πόλης. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του [[Ιωάννης Γ' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά]].
Το 1372 απεβίωσε ο Ιωάννης Β' και έτσι τον διαδέχθηκε. Επειδή όμως ήταν 12ετής, ορίσθηκε συγκυβερνήτης (όπως όριζε η διαθήκη) ο Όθων των Γουέλφων, δούκας του Μπρούνσβιγκ και ο εξάδελφος του Σεκοντόττου, ο Αμεδαίος ΣΤ' κόμης της Σαβοΐας. Έπειτα όμως από τέσσερα έτη ο Όθων έφυγε στη Νάπολη, για να νυμφευτεί την εκεί βασίλισσα Ιωάννα Α'. Τότε ο Σεκοντόττος, για να απαλλαγεί από τις κατακτητικές βλέψεις του [[οίκος της Σαβοΐας|οίκου της Σαβοΐας]], νυμφεύτηκε το 1377 την άλλη κόρη του Γαλεάτσου Β' Βιολάντα. Ο πεθερός του όμως κατέλαβε την Asti και όταν ο Σεκοντόττος του επιτέθηκε, νικήθηκε και κατά την οπισθοχώρηση απεβίωσε το 1378 έξω από την [[Πάρμα]]. Ετάφη στον καθεδρικό ναό της πόλης. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του [[Ιωάννης Γ' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά]].

==Γενεαλογία Παλαιολόγων, μαρκησίων του Μονφερρά==
{{family tree/start |summary=Παλαιολόγοι, μαρκήσιοι του Μονφερρά}}
{{family tree | | | | | | | | | |ΘΑ|
ΘΑ=[[Θεόδωρος Α' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Θεόδωρος Α'<br>1306-1338]] }}
{{family tree | | | | | | | | | | |!}}
{{family tree | | | | | | | | | |ΙΒ|
ΙΒ=[[Ιωάννης Β' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Ιωάννης Β'<br>1338-1372]] }}
{{family tree | | |,|-|-|-|v|-|-|-|(|}}
{{family tree | |Σε| |ΙΓ| |ΘΒ|
Σε=[[Σεκοντόττος Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Σεκοντόττος<br>1372-1378]]|ΙΓ=[[Ιωάννης Γ' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Ιωάννης Γ'<br>1378-1381]]|ΘΒ=[[Θεόδωρος Β' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Θεόδωρος Β'<br>1381-1418]] }}
{{family tree | | | | | | | | | | |!}}
{{family tree | | | | | | | | | |ΙΑ|
ΙΑ=[[Ιωάννης-Ιάκωβος Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Ιωάννης-Ιάκωβος<br>1418-1445]] }}
{{family tree | | |,|-|-|-|v|-|-|-|(}}
{{family tree | |ΙΔ| |ΓΗ| |ΒΓ|
ΙΔ=[[Ιωάννης Δ' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Ιωάννης Δ'<br>1445-1464]]|ΓΗ=[[Γουλιέλμος Η' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Γουλιέλμος Η'<br>1464-1483]]|ΒΓ=[[Βονιφάτιος Γ' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Βονιφάτιος Γ'<br>1483-1494]] }}
{{family tree | | | | | | | | | | |)|-|-|-|-|.}}
{{family tree | | | | | | | | | |ΓΘ| | |ΙΓ|
ΓΘ=[[Γουλιέλμος Θ' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Γουλιέλμος Θ'<br>1494-1518]]|ΙΓ=[[Ιωάννης-Γεώργιος Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Ιωάννης-Γεώργιος<br>1530-1533]] }}
{{family tree | | | | | |,|-|-|-|-|(}}
{{family tree | | | | |Μα| | |ΒΔ|
Μα=[[Μαργαρίτα Παλαιολογίνα|Μαργαρίτα<br>1533-1566]]|ΒΔ=[[Βονιφάτιος Δ' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά|Βονιφάτιος Δ'<br>1518-1530]] }}
{{family tree/end}}


==Πηγές==
==Πηγές==
* A. A. Settia, ‘Giovanni II Paleologo’, Dizionario Biografico degli Italiani.
* A. A. Settia, ‘Giovanni II Paleologo’, Dizionario Biografico degli Italiani.

Έκδοση από την 13:29, 16 Ιανουαρίου 2016

Ο Σεκοντόττος Παλαιολόγος (π.1360 - 16 Δεκεμβρίου 1378) ήταν μαρκήσιος του Μονφερρά.

Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Β' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά. Το όνομά του μάλλον προέρχεται από τον άγιο Secundus, προστάτη της πόλης Άστι, που ο πατέρας του χρησιμοποιούσε ως πρωτεύουσα του μαρκηζάτου. Το 1361, ως μέρος μιας συμμαχίας του πατέρα του με τον Γαλεάτσο Β' Βισκόντι του Μιλάνου, αρραβωνιάστηκε μια κόρη του Γαλεάτσου Β', η οποία όμως απεβίωσε έπειτα από ένα έτος.

Το 1372 απεβίωσε ο Ιωάννης Β' και έτσι τον διαδέχθηκε. Επειδή όμως ήταν 12ετής, ορίσθηκε συγκυβερνήτης (όπως όριζε η διαθήκη) ο Όθων των Γουέλφων, δούκας του Μπρούνσβιγκ και ο εξάδελφος του Σεκοντόττου, ο Αμεδαίος ΣΤ' κόμης της Σαβοΐας. Έπειτα όμως από τέσσερα έτη ο Όθων έφυγε στη Νάπολη, για να νυμφευτεί την εκεί βασίλισσα Ιωάννα Α'. Τότε ο Σεκοντόττος, για να απαλλαγεί από τις κατακτητικές βλέψεις του οίκου της Σαβοΐας, νυμφεύτηκε το 1377 την άλλη κόρη του Γαλεάτσου Β' Βιολάντα. Ο πεθερός του όμως κατέλαβε την Asti και όταν ο Σεκοντόττος του επιτέθηκε, νικήθηκε και κατά την οπισθοχώρηση απεβίωσε το 1378 έξω από την Πάρμα. Ετάφη στον καθεδρικό ναό της πόλης. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ιωάννης Γ' Παλαιολόγος, μαρκήσιος του Μονφερρά.

Γενεαλογία Παλαιολόγων, μαρκησίων του Μονφερρά

 
 
 
 
 
 
 
 
 
Θεόδωρος Α'
1306-1338
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιωάννης Β'
1338-1372
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Σεκοντόττος
1372-1378
 
Ιωάννης Γ'
1378-1381
 
Θεόδωρος Β'
1381-1418
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιωάννης-Ιάκωβος
1418-1445
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιωάννης Δ'
1445-1464
 
Γουλιέλμος Η'
1464-1483
 
Βονιφάτιος Γ'
1483-1494
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Γουλιέλμος Θ'
1494-1518
 
 
Ιωάννης-Γεώργιος
1530-1533
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαργαρίτα
1533-1566
 
 
Βονιφάτιος Δ'
1518-1530


Πηγές

  • A. A. Settia, ‘Giovanni II Paleologo’, Dizionario Biografico degli Italiani.
  • Benvenuto Sangiorgio, Cronica, ed. by Giuseppe Vernazza (Turin: 1780), pp. 103.
  • Roberto Maestri, ‘Secondotto’, Circolo culturale: I Marchesi del Monferrato.
  • Roberto Maestri Cenni storici sui Marchesi Paleologi di Monferrato (1306–1536), Edizioni Circolo Culturale I Marchesi del Monferrato, Genoa: Tipografia Brigati, 2006, pp. 4–5.
  • Albert Stanburrough Cook, ‘The last months of Chaucer's earliest patron’, Transactions of the Connecticut Academy of Arts and Sciences, 21 (1916), 1–144 (pp. 107–109).