310 Μαργαρίτα

310 Μαργαρίτα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	A. Charlois
Ημερομηνία ανακάλυψης:	16 Μαΐου 1891
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,118
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,760 AU (412,9 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,436 AU (364,3 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,085 AU (461,45 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1674,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	3,173 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	229,44 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	325,30 °
Μέση ανωμαλία (M):	315,08 °

Η Μαργαρίτα (Margarita) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,3. Ανακαλύφθηκε το 1891 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η διάμετρος της Μαργαρίτας υπολογίσθηκε σε 32,8 χιλιόμετρα, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 36,8 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Το άλβεδό της είναι 0,125 (από δεδομένα του IRAS). Δεν είναι γνωστό αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Μαργαρίτα γύρω από τον εαυτό της. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 ως 110 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα