Σπύρος Πλασκοβίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ -«αυτάκια»
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Σπύρος Πλασκοβίτης''' ήταν Έλληνας πεζογράφος και πολιτικός.
Ο '''Σπύρος Πλασκοβίτης''' ([[1917]] – [[2000]]) ήταν Έλληνας πεζογράφος και πολιτικός.


== Βιογραφία ==
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην [[Κέρκυρα]] και σπούδασε στη Νομική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]]. Εργάστηκε αρχικά στο υπουργείο Συγκοινωνιών και από το 1951 στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά τη διάρκεια της [[Δικτατορία των Συνταγματαρχών|δικτατορίας]] απομακρύνθηκε από τη θέση του, συνελήφθηκε, εξορίστηκε και φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του στη «Δημοκρατική Άμυνα». Το 1977 εκλέχθηκε βουλευτής επικρατείας με το [[Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα|ΠΑΣΟΚ]] και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1984. Απεβίωσε το 2000. Γιος του είναι ο οικονομολόγος Ηλίας Πλασκοβίτης.

Γεννήθηκε το 1917 στην [[Κέρκυρα]] και σπούδασε στη Νομική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]]. Εργάστηκε αρχικά στο υπουργείο Συγκοινωνιών και από το 1951 στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά τη διάρκεια της [[Δικτατορία των Συνταγματαρχών|δικτατορίας]] απομακρύνθηκε από τη θέση του, συνλήφθη, εξορίστηκε και φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του στη Δημοκρατική Άμυνα. Το 1977 εξελέγη βουλευτής επικρατείας με το [[Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα|ΠΑΣΟΚ]] και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1984. Απεβίωσε το 2000. Γιος του είναι ο οικονομολόγος Ηλίας Πλασκοβίτης.


== Λογοτεχνικό έργο ==
== Λογοτεχνικό έργο ==
Εμφανίστηκε στα γράμματα το [[1948]] μέσα από το περιοδικό ''[[Νέα Εστία]]''. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο διηγήματος, με το Α΄ Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος και με άλλες διακρίσεις. Συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά ''Η Λέξη'', ''Το Δέντρο'' κ.ά.. Διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων την περίοδο 1994-1996.

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1948 μέσα από το περιοδικό "Νέα Εστία". Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο διηγήματος, με το Α΄ Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος και με άλλες διακρίσεις. Συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά "Η Λέξη", "Το Δέντρο" κ.ά. Διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων την περίοδο 1994-1996.


== Εργογραφία ==
== Εργογραφία ==
*"Το γυμνό δέντρο" 1952
* ''Το γυμνό δέντρο'' (1952)
*"Η θύελλα και το φανάρι" 1955
* ''Η θύελλα και το φανάρι'' (1955)
*"Το φράγμα" 1960
* ''Το φράγμα'' (1960)
*"Οι γονατισμένοι" 1964
* ''Οι γονατισμένοι'' (1964)
*"Το συρματόπλεγμα" 1974
* ''Το συρματόπλεγμα'' (1974)
*"Η Πόλη" 1979
* ''Η Πόλη'' (1979)
*"Το τρελό επεισόδιο" 1984
* ''Το τρελό επεισόδιο'' (1984)
*"Η πεζογραφία του ήθους" 1986
* ''Η πεζογραφία του ήθους'' (1986)
*"Η κυρία της βιτρίνας" 1990
* ''Η κυρία της βιτρίνας'' (1990)
*"Το πουκάμισο του καθηγητή" 1993
* ''Το πουκάμισο του καθηγητή'' (1993)
*"Η άλλη καρδιά" 1995
* ''Η άλλη καρδιά'' (1995)
*"Γραφές και συναντήσεις" 1998
* ''Γραφές και συναντήσεις'' (1998)
*"Το μοντέλο" 1999
* ''Το μοντέλο'' (1999)


== Πηγή ==
== Πηγή ==
*Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τ. 3, σελ. 199
* ''Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας'', Εκδόσεις Μέτρον, τ. 3, σελ. 199


{{DEFAULTSORT:Πλασκοβιτης Σπυρος}}
{{DEFAULTSORT:Πλασκοβιτης Σπυρος}}

Έκδοση από την 10:20, 22 Δεκεμβρίου 2011

Ο Σπύρος Πλασκοβίτης (19172000) ήταν Έλληνας πεζογράφος και πολιτικός.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε αρχικά στο υπουργείο Συγκοινωνιών και από το 1951 στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας απομακρύνθηκε από τη θέση του, συνελήφθηκε, εξορίστηκε και φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του στη «Δημοκρατική Άμυνα». Το 1977 εκλέχθηκε βουλευτής επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1984. Απεβίωσε το 2000. Γιος του είναι ο οικονομολόγος Ηλίας Πλασκοβίτης.

Λογοτεχνικό έργο

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1948 μέσα από το περιοδικό Νέα Εστία. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο διηγήματος, με το Α΄ Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος και με άλλες διακρίσεις. Συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά Η Λέξη, Το Δέντρο κ.ά.. Διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων την περίοδο 1994-1996.

Εργογραφία

  • Το γυμνό δέντρο (1952)
  • Η θύελλα και το φανάρι (1955)
  • Το φράγμα (1960)
  • Οι γονατισμένοι (1964)
  • Το συρματόπλεγμα (1974)
  • Η Πόλη (1979)
  • Το τρελό επεισόδιο (1984)
  • Η πεζογραφία του ήθους (1986)
  • Η κυρία της βιτρίνας (1990)
  • Το πουκάμισο του καθηγητή (1993)
  • Η άλλη καρδιά (1995)
  • Γραφές και συναντήσεις (1998)
  • Το μοντέλο (1999)

Πηγή

  • Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τ. 3, σελ. 199