Πολυπόταμο Φλώρινας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: mk:Неред (Леринско) |
||
| Γραμμή 15: | Γραμμή 15: | ||
[[bg:Неред]] |
[[bg:Неред]] |
||
[[mk:Неред (Леринско)]] |
|||
Έκδοση από την 09:34, 17 Ιανουαρίου 2011
Το Πολυπόταμο (ή ο Πολυπόταμος ή και παλαιότερα Νερέτη) είναι χωριό της Φλώρινας.
Ο Πολυπόταμος αναφέρεται ήδη από το 15ο αιώνα, ως τιμάριο του Θανάση Βαλαβάνη. Στο χωριό, κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα υπήρξαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων κατοίκων. Αποτέλεσμα των επιθέσεων και των αντεκδικήσεων μεταξύ των δύο πλευρών, ήταν οι περισσότεροι κάτοικοι να μεταναστεύσουν. Στους αγώνες των Ελλήνων εκείνη την περίοδο, πρωτοστάτησαν οι Δημήτριος Αλαμπάκης[1], Μιχαήλ Αλαμπάκης[2], Κωνσταντίνος Βέγγου[3], Χρήστος Δίνες[4], Γεώργιος Καραφύλης[5], Βασίλειος Κίζος[6], Λάζαρος Κίζου[7], Φίλιππος Μιχαλίτσης[8], Σταύρος Νίκου[9], Μιχαήλ Πακάς[10], Ιωάννης Παπαϊωάννου[11], Δημήτριος Σαμπαήλης[12], Χρήστος Σαμπαήλης[13], Σταύρος Σάρρου[14] και Νικόλαος Στέφου[15]. Σημαντικοί Μακεδονομάχοι του Πολυποτάμου ήταν επίσης, ο Χρήστος Αποστόλου (σκοτώθηκε από Βούλγαρους)[16], ο Ιωάννης Ζήσης, πρωτεργάτης της Επιτροπής Άμυνας[17][18], και ο παπα-Κωνσταντίνος, ο οποίος φιλοξενούσε μεταξύ άλλων και τον Παύλο Μελά (σκοτώθηκε από Βούλγαρους το Σεπτέμβριο του 1905)[19][20]. Μετά την απελευθέρωση του Πολυποτάμου (το 1912), και το τέλος του Ά Παγκοσμίου Πολέμου, κάποιες οικογένειες προσέφυγαν στη Βουλγαρία. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, αρκετοί κάτοικοι κατέφυγαν στη Γιουγκοσλαβία. Η παλιά του ονομασία ήταν Νερέτη. [21].
Σήμερα οι περισσότεροι κατοίκοι είναι ντόπιοι Μακεδόνες και έχουν διατηρήσει την ιδιαίτερη παραδοσιακή αρχιτεκτονική του χωριού, καθώς και την πολιτισμική του παράδοση. Από τον Πολυπόταμο είναι το παραδοσιακό μουσικό σχήμα των Αδελφών Αθανασίου[22][23]. Πολύ γνωστές είναι οι φράουλες Πολυποτάμου, καθώς η φραουλοκαλλιέργεια αποτελoύσε την κύρια παραγωγή του χωριού.
Παραπομπές
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 59
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 60
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 321
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 886
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1490
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1595
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1596
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2394
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2727
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2853
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3118
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3642
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3643
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3681
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3931
- ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 185
- ↑ Αρχείο Διεύθυνσης Εφέδρων Πολεμιστών, Αγωνιστών, Θυμάτων, Αναπήρων, Αρχείο Μακεδονικού Αγώνα, φ.Ζ-31
- ↑ "Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, επιστημονική επιμέλεια Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σ. 175
- ↑ Γ. Πετσίβα (επιμέλεια), Ιωάννη Καραβίτη, "Ο Μακεδονικός Αγών", Αθήνα 1994, τόμος Α΄, σ. 94
- ↑ Π. Παπασταμάτη, "Ο οπλαρχηγός καπετάν Λάκης Πύρζας", Αριστοτέλης, Έτος Β΄, 1960, σσ. 14-15
- ↑ Δ. Λιθοξόου, Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Φλώρινας
- ↑ Ιστότοπος κοινότητας "All the Greeks"
- ↑ Μουσική εκδήλωση αδελφών Αθανασίου στο θέατρο 'Δώρα Στράτου"