Τζον Λη Χούκερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[File:John Lee Hooker two.jpg|right|thumb|200px|Ο Τζον Λη Χούκερ στη σκηνή του Massey Hall, Τορόντο, 20 Αυγούστου 1978. Φωτογραφία του Jean-Luc Ourlin]]
Ο '''Τζον Λι Χούκερ''' (John Lee Hooker, γ. Κλάρξντεϊλ Μισισίπι, 22 Αυγούστου 1917, θ. Λος Άλτος Καλιφόρνια, 21 Ιουνίου 2001) ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους μουσικούς του ηλεκτρικού [[μπλουζ]], αφροαμερικάνικης καταγωγής. Επηρεασμένος από τα [[μπλουζ του Δέλτα]], ανέπτυξε ένα δικό του στυλ παιξίματος στην [[κιθάρα]]. Σε μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτος, χρησιμοποίησε την ηλεκτρική κιθάρα προκειμένου να καλύψει τεχνικές αδυναμίες του. Μέσα από ένα πρωτόγονο τρόπο παιξίματος και προβάλλοντας περισσότερο την εκφραστική φωνή του, ανέπτυξε ένα αυθεντικό ύφος, αμέσως αναγνωρίσιμο από τις πρώτες νότες των τραγουδιών του. Η μουσική του συχνά ταυτίζεται με το λεγόμενο ''talkin' blues'', δηλαδή το μπλουζ που χαρακτηρίζεται από ρυθμική ομιλία, ελεύθερη μελωδία και αυστηρό ρυθμό. Ενσωμάτωσε επίσης στοιχεία του [[μπούγκι]].
Ο '''Τζον Λι Χούκερ''' (John Lee Hooker, γ. Κλάρξντεϊλ Μισισίπι, 22 Αυγούστου 1917, θ. Λος Άλτος Καλιφόρνια, 21 Ιουνίου 2001) ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους μουσικούς του ηλεκτρικού [[μπλουζ]], αφροαμερικάνικης καταγωγής. Επηρεασμένος από τα [[μπλουζ του Δέλτα]], ανέπτυξε ένα δικό του στυλ παιξίματος στην [[κιθάρα]]. Σε μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτος, χρησιμοποίησε την ηλεκτρική κιθάρα προκειμένου να καλύψει τεχνικές αδυναμίες του. Μέσα από ένα πρωτόγονο τρόπο παιξίματος και προβάλλοντας περισσότερο την εκφραστική φωνή του, ανέπτυξε ένα αυθεντικό ύφος, αμέσως αναγνωρίσιμο από τις πρώτες νότες των τραγουδιών του. Η μουσική του συχνά ταυτίζεται με το λεγόμενο ''talkin' blues'', δηλαδή το μπλουζ που χαρακτηρίζεται από ρυθμική ομιλία, ελεύθερη μελωδία και αυστηρό ρυθμό. Ενσωμάτωσε επίσης στοιχεία του [[μπούγκι]].


Γραμμή 7: Γραμμή 8:
*David Dicaire, ''Blues singers: biographies of 50 legendary artists of the early 20th century'', McFarland, 1999
*David Dicaire, ''Blues singers: biographies of 50 legendary artists of the early 20th century'', McFarland, 1999


==Δικτυακοί τόποι==
{{commons|Category:John Lee Hooker}}
*[http://www.johnleehooker.com/ johnleehooker.com]
*[http://www.johnleehookerfoundation.org/ John Lee Hooker Foundation]


[[ca:John Lee Hooker]]
[[ca:John Lee Hooker]]

Έκδοση από την 12:08, 23 Φεβρουαρίου 2010

Ο Τζον Λη Χούκερ στη σκηνή του Massey Hall, Τορόντο, 20 Αυγούστου 1978. Φωτογραφία του Jean-Luc Ourlin

Ο Τζον Λι Χούκερ (John Lee Hooker, γ. Κλάρξντεϊλ Μισισίπι, 22 Αυγούστου 1917, θ. Λος Άλτος Καλιφόρνια, 21 Ιουνίου 2001) ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους μουσικούς του ηλεκτρικού μπλουζ, αφροαμερικάνικης καταγωγής. Επηρεασμένος από τα μπλουζ του Δέλτα, ανέπτυξε ένα δικό του στυλ παιξίματος στην κιθάρα. Σε μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτος, χρησιμοποίησε την ηλεκτρική κιθάρα προκειμένου να καλύψει τεχνικές αδυναμίες του. Μέσα από ένα πρωτόγονο τρόπο παιξίματος και προβάλλοντας περισσότερο την εκφραστική φωνή του, ανέπτυξε ένα αυθεντικό ύφος, αμέσως αναγνωρίσιμο από τις πρώτες νότες των τραγουδιών του. Η μουσική του συχνά ταυτίζεται με το λεγόμενο talkin' blues, δηλαδή το μπλουζ που χαρακτηρίζεται από ρυθμική ομιλία, ελεύθερη μελωδία και αυστηρό ρυθμό. Ενσωμάτωσε επίσης στοιχεία του μπούγκι.

Εκτιμάται ότι ηχογράφησε περισσότερα από 200 τραγούδια και συγκαταλέγεται στους μπλουζ μουσικούς με τις περισσότερες ηχογραφήσεις. Στα πιο δημοφιλή κομμάτια του ανήκουν τα Boogie Chillen (1948) και Boom Boom (1962). Τα κομμάτια του έχουν διασκευαστεί από σημαντικούς καλλιτέχνες κυρίως της ροκ μουσικής, όπως οι Yardbirds, Cream, Led Zeppelin, The Doors κ.ά.

Πηγές

  • Gérard Herzhaft, Paul Harris, Jerry Haussler, Anton J. Mikofsky, Encyclopedia of the blues, University of Arkansas Press, 1997
  • David Dicaire, Blues singers: biographies of 50 legendary artists of the early 20th century, McFarland, 1999

Δικτυακοί τόποι