Ευρυβιάδης

Γιος του Ευρυκλείδους, ναύρχος των Σπαρτιατών.Έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. Παρόλο που δεν ήταν βασιλιάς ούτε απο βασιλικό γένος, η Σπάτη του ανέθεσε, όταν εισέβαλε ο Ξέρξης (480 π.Χ.), την αρχηγία του σπαρτιατικού στόλου. Μολονότι ο σπαρτιατικός στόλος είχε μόνο 10 τριήρεις στο Αρτεμίσιο και 16 στη Σαλαμίνα, ο Ευρυβιάδης είχε το αξίωαμα του αρχιναυάρχου όλων των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων. Είχε ασθενή χαρακτήρα και περιορισμένη αντίληψη, και τον παρέσυραν άλλοτε ο Θεμιστοκλης και άλλοτε ο Αδάμαντος, ναύαρχος των Κορινθίων. Για να μείνει και να ναυμαχήσει στο Αρτεμίσιο, ο Θεμιστοκλης τον δωροδόκησε αντί 5 ταλάντων (και ο Αδείμαντος αντί 3 άλλων), απο τα 30 τάλαντα που πρόσφεραν οι Ευβοείς στον Αθηναίο ναύαρχο. Στο πολεμικό συμβούλιο που έγινε πριν απο την ναυμαχία της Σαλαμίνος, ύψωσε το ραβδί του για να χτυπήσει τον Θεμιστοκλή, επειδή ο τελευταίος επέμενε να μείνει ο ελληνικός στόλος εκεί και να πολεμήσει τον περσικός. Τότε ο Θεμιστοκλής του απάντησε με το παροιμιώδες: Πάταξον μεν, άκουσον δε! Μετά το τέλος του αγώνα, στον Ευρυβιάδη απονεμήθηκε, με επιμονή των Λακεδαιμονίων και άλλων Πελοποννησίων, το αριστείο της ανδρείας, ενώ στον Θεμιστοκλή μόνο το βραβείο σοφίας και δεξιότητας.

ΠΗΓΕΣ

• Πλουτάρχου βίοι παράλλοι, εκδόσεις Πάπυρος
• Ηρόδοτος 8ο βιβλίο ουρανία, εκδόσεις Γεωργιάδη
• Barron, J.P the cambridgeancient history Αθήνα 2005
• Burn, Persian and the Greeks London 1962
• Cartledge,Paul,The Spartans. An epic hisory London 2002