Ελικοδρόμιο

Το ελικοδρόμιο του Πόρτο Μονίζ

Το ελικοδρόμιο είναι μικρό αεροδρόμιο κατάλληλο για χρήση μόνο από ελικόπτερα. Τα ελικοδρόμια συνήθως αποτελούνται από ένα ή περισσότερα σημεία προσγείωσης και μπορεί να διαθέτουν εγκαταστάσεις εφοδιασμού καυσίμου, φωτισμού, ανεμούρια ή και υπόστεγα. Τα ελικοδρόμια των μεγάλων πόλεων μπορεί να διαθέτουν ακόμα και υπηρεσίες τελωνείου.

Αν και αρχικά υπήρχε η ελπίδα ότι η εξάπλωση των ελικοδρομίων στα αστικά κέντρα θα ήταν εκτεταμένη, η εξάπλωση του περιορίστηκε λόγω του θορύβου που προκαλούνταν από την κίνηση των ελικοπτέρων.

Σκοπός

Ελικοδρόμιο νοσοκομείου

Στις μεγάλες μητροπόλεις τα ελικοδρόμια εξυπηρετούν επιβάτες που θέλουν να μετακινηθούν γρήγορα μέσα στην πόλη ή τις παρακείμενες περιοχές. Τα ελικοδρόμια έχουν το πλεονέκτημα ότι μπορούν να τοποθετηθούν πλησιέστερα σε μία πόλη ή το κέντρο μίας πόλης από τα αεροδρόμια, ενώ οι πτήσεις με ελικόπτερο προς ένα προορισμό, ή ακόμα και προς το κύριο αεροδρόμιο μίας πόλης, είναι σαφώς ταχύτερες από την οδήγηση. Για παράδειγμα, υπάρχει τακτικό δρομολόγιο μεταξύ του Ελικοδρομίου του Μανχάταν και του Διεθνούς Αεροδρομίου John F. Kennedy της Νέας Υόρκης, ενώ το ελικοδρόμιο χρησιμοποιείται και για την μεταφορά υψηλών προσώπων (VIP) και προϊόντων σε προορισμούς ως και το Μέριλαντ.

Αρκετοί ουρανοξύστες διαθέτουν σημεία προσγείωσης ελικοπτέρων ή ελικοδρόμια στις οροφές τους για τις απαιτήσεις μεταφοράς των στελεχών και των πελατών τους. Επίσης, τα ελικοδρόμια χρησιμοποιούνται από αστυνομικές δυνάμεις ως βάσεις αστυνομικών ελικοπτέρων.

Οι εξέδρες προσγείωσης ελικοπτέρων είναι κοινό θέαμα στα νοσοκομεία όπου χρησιμοποιούνται από τα εναέρια ασθενοφόρα για την μεταφορά επειγόντων περιστατικών σε μονάδες τραυμάτων ή τη μεταφορά ασθενών από απομακρυσμένες περιοχές. Σε αστικές περιοχές τα ελικοδρόμια αυτά είναι συνήθως τοποθετημένα στις οροφές των νοσοκομείων.

Αρίθμηση

Τα ελικοδρόμια δεν έχουν συγκεκριμένο προσανατολισμό και δεν φέρουν αρίθμηση στα πρότυπα των διαδρόμων προσγείωσης. Σε κάποιες περιπτώσεις αναγράφεται ένας αριθμός στο σημείο προσγείωσης, μέσα σε ένα κύκλο, που αναφέρεται στο μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος προσγείωσης του ελικοπτέρου που μπορεί να δεχθεί το ελικοδρόμιο, σε λίβρες.

Φωτισμός

Ελικοδρόμιο νοσοκομείου φωτισμένο

Ένα ελικοδρόμιο συνήθως διαθέτει ένα κύκλο ή τετράγωνο από χωνευτά στο έδαφος φώτα, περιμετρικά της επιφάνειας που ονομάζεται TLOF (touchdown and lift-off area, σημείο προσγείωσης και ανύψωσης), και ένα δεύτερο κύκλο ή τετράγωνο περιμετρικά ολόκληρης της περιοχής προσγείωσης, που καλείται FATO (final approach and takeoff area, περιοχή τελικής προσέγγισης και απογείωσης). Ο δεύτερος κύκλος περικλείει τον πρώτο ενώ τα φώτα που χρησιμοποιούνται μπορεί να είναι είτε χωνευτά στο έδαφος είτε υπερυψωμένα. Το προτεινόμενο χρώμα για τα φώτα είναι σήμερα, βάσει των εισηγήσεων της Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (International Civil Aviation Organization) και της Ομοσπονδιακής Αεροπορικής Διοίκησης (Federal Aviation Administration), είναι το πράσινο, αν και το προηγούμενο χρώμα, το κίτρινο, προτιμάται ακόμα σε πολλές περιοχές. Επικουρικά των φώτων που χρησιμοποιούνται στα σημεία αποπροσγείωσης και προσέγγισης μπορεί να χρησιμοποιηθούν και προβολείς, για τον συνολικό φωτισμό του ελικοδρομίου, ενώ είναι επιβεβλημένη η ύπαρξη ενός φωτιζόμενου ανεμουρίου. Στα επίγεια ελικοδρόμια συχνά υπάρχουν σειρές φώτων καθοδήγησης προς την προτιμώμενη διεύθυνση προσέγγισης, ενώ η ύπαρξη πρόσθετων οπτικών βοηθημάτων (HAPI, PAPI) συνιστώνται από την ICAO και την FAA, όμως σπάνια χρησιμοποιούνται λόγω του υψηλού τους κόστους.