Μετάβαση στο περιεχόμενο

ε Γλύπτου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ε Γλύπτου
Αστερισμός: Γλύπτης
Συντεταγμένες
(εποχή 2000.0):
α = 1h:45m:38,8s,
δ = −25°.03′.09″
Φαινόμενο μέγεθος: 5,29
Φασματικός τύπος: F2V + G9V
Απόσταση από τη Γη: 91,7 ± 1 έτη φωτός
Ονομασίες σε καταλόγους CD−25°704, HD 10830,
HR 514, HIP 8209,
SAO 167275

Ο ε (έψιλον) Γλύπτου (Epsilon Sculptoris, συντομογραφικά ε Scl) είναι ο δέκατος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας στον νότιο αστερισμό Γλύπτη. Είναι διπλό αστρικό σύστημα, δηλαδή δύο αστέρες που περιφέρονται γύρω από το κοινό τους κέντρο μάζας.[1] Ως αστέρας πέμπτου μεγέθους είναι με δυσκολία ορατός με γυμνό μάτι, από σκοτεινές τοποθεσίες, στο βορειοανατολικό άκρο του αστερισμού, μόλις 2,5΄ (λεπτά της μοίρας) περίπου από το σύνορο με τον αστερισμό Κάμινο, στον οποίο και θα περάσει περί το έτος 2920 μ.Χ..[2]

Ο κύριος αστέρας, ο ε Γλύπτου A (ε Scl A), είναι ένας λευκός-κιτρινόλευκος νάνος της Κύριας ακολουθίας με φαινόμενο μέγεθος +5,29, ενώ σε γωνιακή απόσταση 4,6΄΄ (δευτερολέπτων της μοίρας), που αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 125 AU, περιφέρεται ο ε Γλύπτου B, ένας κίτρινος νάνος αστέρας παρόμοιος με τον Ήλιο, με φαινόμενο μέγεθος +8,6. Οι A και B περιφέρονται γύρω από το κοινό τους κέντρο μάζας μία φορά κάθε 1.200 γήινα έτη.[3]

Ο ε Γλύπτου A έχει απόλυτο μέγεθος +3,05, μάζα 37% μεγαλύτερη από την ηλιακή μάζα, διάμετρο μιάμιση φορά την ηλιακή, επιφανειακή θερμοκρασία 6.809 K και πραγματική λαμπρότητα πενταπλάσια της ηλιακής.

Εκτός του διπλού συστήματος, υπάρχουν και δύο άλλοι αστέρες που φαίνονται απλώς από τη Γη να βρίσκονται πολύ κοντά και μοιράζονται το ίδιο όνομα:

  • Ο ε Γλύπτου C σε γωνιακή απόσταση 15΄΄ είναι 15ου μεγέθους.
  • Ο ε Γλύπτου D σε γωνιακή απόσταση 142΄΄ είναι ενδέκατου μεγέθους.[4]


  1. Eggleton, P.P.; Tokovinin, A.A. (Σεπτέμβριος 2008), «A catalogue of multiplicity among bright stellar systems», Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 389 (2): 869–879, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x 
  2. Patrick Moore & Robin Rees: Patrick Moore's Data Book of Astronomy, Cambridge University Press, 2011, σελ. 296
  3. Malkov, O. Yu.; Tamazian, V.S.; Docobo, J.A.; Chulkov, D.A. (2012). «Dynamical masses of a selected sample of orbital binaries». Astronomy & Astrophysics 546: A69. doi:10.1051/0004-6361/201219774. Bibcode2012A&A...546A..69M.  Vizier catalog entry
  4. Mason, Brian D.; Wycoff, Gary L.; Hartkopf, William I.; Douglass, Geoffrey G.; Worley, Charles E. (2001). «The 2001 US Naval Observatory Double Star CD-ROM. I. The Washington Double Star Catalog». The Astronomical Journal 122 (6): 3466. doi:10.1086/323920. Bibcode2001AJ....122.3466M. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2001-12_122_6/page/3466.  Vizier catalog entry