Διονύσιος Ζαννετίνος
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Διονύσιος Ζαννετίνος ήταν Έλληνας λόγιος του 16ου αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η καταγωγή του ήταν από την Κρήτη. Το θρήσκευμα Καθολικός. Αναφέρεται αρχικά ως δυτικός επίσκοπος των ενωμένων εκκλησιών Κέω και Κύθνου. Παραιτήθηκε από αυτές τις εκκλησιαστικές διοικήσεις και ανέλαβε άλλες δύο στην Κρήτη το 1538, τις ενωμένες επισκοπές της Χερσονήσου και του Μυλοποτάμου.
Ο Διονύσιος διέπρεψε δια της έξοχης πολυμάθειάς του. Παρευρέθηκε στην Σύνοδο της Τριδεντίνη και υπόγραψε στα πρακτικά με το όνομά του και το συμπληρωματικό «Graecus» (Έλλην). Ο ιστορικός Μαλλαβιτζίνος που κατέγραψε τα της συνόδου αυτής αναφέρει εκτός των άλλων και το παράστημα της Ελληνικής ψυχής του Διονύσιου. Τις δε θεολογικές του ικανότητες απέδειξε ο Ζαννετίνος όταν αγωνιζόμενος να αποδείξει την δικαίωση των ασεβών και διαλεγόμενος περί των εκτάκτων εισοδημάτων των επισκοπών. Πολλοί τον θαύμασαν και τον επαίνεσαν για τα λόγια του στην σύνοδο αυτή, διότι ο επίσκοπος Καβήνσιος μέσα στην την έξαψη της λογομαχίας έβαλε χέρι στο μούσι του Κρητικού και του ξερίζωσε μια χούφτα τρίχες. Οι πρεσβευτές και πατέρες ταράχτηκαν για την ασεβή και απροσδόκητη αυτή πράξη του Καβήνσιου και τιμώρησαν τον υβριστή όπως έπρεπε, ενώ ο Δημήτριος γονυπετής παρακαλούσε να συγχωρέσουν τον αντίδικό του και να μην του φερθούν σκληρά.
Απόθεσε την επισκοπή της Χερσονήσου το 1549 και την επισκοπή του Μυλοποτάμου το 1555 και αναχώρησε για την Βενετία, όπου πέθανε το 1566.
Συγγράμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νικόλαος Σοφιανός προσφωνεί τον Διονύσιο στην μετάφραση του «Περί παίδων αγωγής» του Πλουτάρχου και του πλέκει δίκαιο έπαινο.
Του Διονυσίου λόγος βρίσκεται στα πρακτικά της Συνόδου της Τριδεντίνης. Εκτός του λόγου αυτού, άλλο έργο δεν είναι γνωστό.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κωνσταντίνος Σάθας (1868). Νεοελληνική Φιλολογία: Βιογραφία των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων, από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής εθνεγερσίας (1453-1821). Αθήνα: Τυπογραφείο των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009.