Διονύσης Σιτοκωνσταντίνου
| Διονύσης Σιτοκωνσταντίνου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1901 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνδικαλιστής |
Ο Διονύσης Σιτοκωνσταντίνου ήταν κομμουνιστής, συνδικαλιστής και στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νεανικά χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Διονύσης Σιτοκωνσταντίνου γεννήθηκε το 1901 και ήταν εργάτης. Από νεαρή ηλικία ασπάστηκε την κομμουνιστική ιδεολογία και εντάχθηκε στο ΚΚΕ, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τον συνδικαλισμό.[1] Τα πρώτα χρόνια από την ένταξή του στο ΚΚΕ ήταν χαμηλόβαθμο στέλεχος και στις αρχές της δεκαετίας του 30 μετέβη στη Μόσχα και φοίτησε στις κομματικές σχολές KOYTB.[2]
Μετά την επάνοδό του από τη Μόσχα, ανέλαβε θέσεις σε διάφορους τομείς του κόμματος και ανέβηκε στην κομματική ιεραρχία. Εξελέγη μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ το 1935 στο 6ο Συνέδριο.[3] Για την κομματική και συνδικαλιστική του δράση διώχθηκε κατ΄ επανάληψη από το κράτος.
Το κομματικό του ψευδώνυμο ήταν Κίμοφ.[1]
Στη Δικτατορία Μεταξά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας πέρασε στην παρανομία, αναλαμβάνοντας διάφορες υπεύθυνες θέσεις του κόμματος. Το 1938 μετά τις συλλήψεις στελεχών από το ΠΓ έγινε μέλος του μετά από πρόταση του Σιάντου.[4] Συνελήφθη από την Ασφάλεια το 1939 και κλείστηκε στην Κέρκυρα, στην Ακτίνα Θ’, όπου ήταν κρατούμενος ο Νίκος Ζαχαριάδης και άλλα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ.[5] Στην Κέρκυρα λίγο καιρό μετά έκανε δήλωση μετανοίας, αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στην Αθήνα.[2]
Διαγραφή και ύστερος βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με απόφαση της Β΄ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1942 καθαιρέθηκε από την Κεντρική Επιτροπή και διεγράφη από μέλος του ΚΚΕ[1] Στην Κατοχή επεδίωξε να ενταχθεί στο ΕΑΜ, πράγμα που δεν του επετράπη λόγω της δήλωσης που είχε υπογράψει. Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του ιδιώτευσε.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄ τόμος 1919-1949, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
- Το ΚΚΕ, επίσημα κείμενα, τόμοι Δ' & Ε', εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1975 & 1981
- Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2015
- Δημήτρης Μιχελίδης: Ο σκληρός δρόμος, Εκδόσεις Τολίδη, Αθήνα 1983
- Βασίλης Νεφελούδης: Αχτίνα Θ'. Αναμνήσεις, 1930-1940, Εκδόσεις της Εστίας, Αθήνα 2007
- Γρηγόρης Φαράκος: "Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Σχέσεις του ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου", εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2004
