Δημαρχείο του Γιβραλτάρ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Δημαρχείο του Γιβραλτάρ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | δημαρχείο |
| Αρχιτεκτονική | Regency architecture |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 36°8′27″N 5°21′16″W |
| Διοικητική υπαγωγή | Γιβραλτάρ |
| Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Έναρξη κατασκευής | 1819 |
| Ιδιοκτήτης | Κυβέρνηση του Γιβραλτάρ |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Δημαρχείο του Γιβραλτάρ είναι το πρώην δημαρχείο του Γιβραλτάρ, σε κεντρική τοποθεσία εντός της πόλης στο δυτικό άκρο της πλατείας Τζον Μάκιντος. Είναι το γραφείο του Δημάρχου του Γιβραλτάρ.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κτίριο ήταν μια ιδιωτική έπαυλη που χτίστηκε το 1819 από τον Άαρον Καρντόζο, έναν εύπορο έμπορο εβραϊκής πορτογαλικής καταγωγής που είχε εγκατασταθεί στο Γιβραλτάρ, ως οικογενειακό του σπίτι. Ήταν το μεγαλύτερο ιδιωτικό αρχοντικό που έχει δει ποτέ το Γιβραλτάρ. Το τριώροφο σπίτι δέσποζε στην πλατεία Τζον Μάκιντος.
Ανεγέρθηκε στη θέση του παλιού νοσοκομείου και του παρεκκλησίου της La Santa Misericordia (αγγλικά: The Holy Mercy) και αργότερα της φυλακής. Ως μη προτεστάντης, ο Καρντόζο δεν είχε νόμιμα άδεια να έχει ιδιοκτησία στο Γιβραλτάρ. Ωστόσο, καθώς ήταν στενός φίλος του Λόρδου Νέλσον και είχε προμηθεύσει τον στόλο του, τελικά του παραχωρήθηκε μια τοποθεσία για να χτίσει ένα σπίτι στην Αλαμέντα με την προϋπόθεση ότι θα ήταν «ένα στολίδι» στην πλατεία. Το κόστος του ανερχόταν περίπου στα 40.000 £.
Μετά τον θάνατό του το 1834, η έπαυλή του μισθώθηκε στον Τζον Ανσάλντο ως ξενοδοχείο, το Club House Hotel. Αγοράστηκε το 1874 από τον Πάμπλο Αντόνιο Λάριος, έναν πλούσιο επιχειρηματία και τραπεζίτη, γεννημένο στο Γιβραλτάρ αλλά μέλος μιας ισπανικής οικογένειας, των Λάριος, ο οποίος ανακαίνισε πλήρως το κτίριο. Το 1922, ο γιος του Πάμπλο Λάριος, Μαρκησίου του Μαρζάλες (Master of the Royal Calpe Hunt για 45 χρόνια), πούλησε το κτίριο στις αποικιακές αρχές του Γιβραλτάρ, οι οποίες σκόπευαν να το μετατρέψουν σε ταχυδρομείο. Ωστόσο, έγινε τελικά η έδρα του νεοσύστατου Δημοτικού Συμβουλίου του Γιβραλτάρ. Από το 1926, η τηλεφωνική υπηρεσία του Γιβραλτάρ λειτουργούσε από το Δημοτικό Συμβούλιο και στον τελευταίο όροφο του κτηρίου εγκαταστάθηκε ένα αυτόματο κέντρο που εξυπηρετούσε την περιοχή. Στο κτίριο αργότερα προστέθηκε επιπλέον όροφος και νέα πτέρυγα προς τον βορρά τροποποιώντας την αρχική του συμμετρία. Σήμερα στεγάζει το Δημαρχείο.
Εθνική Πινακοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2015, η κυβέρνηση του Γιβραλτάρ ίδρυσε την Εθνική Πινακοθήκη Μάριο Φινλέισον στο Δημαρχείο. Η πινακοθήκη εκθέτει τα έργα διακεκριμένων καλλιτεχνών του Γιβραλτάρ όπως οι Γκουστάβο Μπακαρίσας, Τζάκομπο Αζαγκούρι, Λένι Μίσφουντ και Ρουντεσίντο Μανία. Μερικά έργα του Μάριο Φινλέισον εκτίθενται επίσης.