Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημήτριος Κανατσούλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτριος Κανατσούλης
Γέννηση1907[1]
Σιάτιστα
Θάνατος1989[2]
ΥπηκοότηταΕλλάδα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου και ιστορικός

Ο Δημήτριος Κανατσούλης (1907-1989) ήταν Έλληνας ιστορικός της κλασικής αρχαιότητας και καθηγητής πανεπιστημίου.

Ο Δημήτριος Κανατσούλης, γεννήθηκε το 1907 στην Σιάτιστα. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1925-1929. Η διδακτική του σταδιοδρομία θα ξεκινήσει από την Αναργύρειο Σχολή Σπετσών και την Κοργιαλλένειο Σχολή Σπετσών και στο γυμνάσιο της ιδιαίτερής του πατρίδας, (1929-1936). Θα λάβει υποτροφία από το Μανούσειο κληροδότημα προκειμένου να εκπονήσει διδακτορική διατριβή υπό την εποπτεία του καθηγητή της Αρχαίας Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου Walter Otto, με θέμα την ιστορία της Μακεδονίας των Ελληνιστικών χρόνων: Antipatros. Ein Beitrag zur Geschichte Makedoniens in der Zeit Philipps, Alexandrs und der Diadochen. Εγκρίθηκε το 1939 κι αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, υπηρέτησε διαδοχικά στο Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης,έως το 1947, και έπειτα ως διευθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης. Το 1955 εξελέγη υφηγητής της Αρχαίας Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με την μελέτη Το κοινό των Μακεδόνων, και το 1971 τακτικός καθηγητής. Συνταξιοδοτήθηκε το 1973.

  • Ιωάννης Τουλουμάκος, «Δημήτριος Κανατσούλης (1907-1989)», Μακεδονικά, τομ. 27 (1989-1990), σελ. ια-ιβ

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Δημήτριος Κανατσούλης, «Περί των Πολιταρχών των Μακεδονικών πόλεων», Επ.Επ.Φιλ.Σχολ.Θεσσ/ίκης, τομ. 7 (1957), σελ. 155-179 [1]