Γρηγόριος Εμπεδοκλής
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γρηγόριος Εμπεδοκλής | |
---|---|
Ο Γρηγόριος Εμπεδοκλής στο Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος 1821-1921 (1921) | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γρηγόριος Εμπεδοκλής (Ελληνικά) |
Γέννηση | 7ιουλ. / 19 Οκτωβρίου 1861γρηγ. Λονδίνο |
Θάνατος | 21 Αυγούστου 1951 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | τραπεζίτης |
Οικογένεια | |
Αδέλφια | Αντώνιος Εμπεδοκλής |
Ο Γρηγόριος Εμπεδοκλής (7 Οκτωβρίου 1861 – 21 Αυγούστου 1951) ήταν Έλληνας τραπεζίτης του 20ού αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Λονδίνο, όπου και σπούδασε. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1880 και προσελήφθηκε από την Τράπεζα Βιομηχανικής Πίστεως, όπου εργάστηκε ως το 1886, οπότε και ίδρυσε δικό του τραπεζιτικό γραφείο. Το 1896 το γραφείο αυτό μετατράπηκε σε «Τράπεζα Γρηγ. Εμπεδοκλέους Ο.Ε.», η οποία το 1907 εξελίχθηκε στην Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε., έναν από τους μεγαλύτερους χρηματοπιστωτικούς ομίλους της χώρας, με σημαντική συμβολή στην ελληνική οικονομία για περισσότερα από εκατό χρόνια.
Το 1922 ο Εμπεδοκλής, με τα κεφάλαια κυρίως της Εμπορικής Τράπεζας, ίδρυσε την «Commercial Bank of the Near East Ltd.» με υποκαταστήματα στην Κωνσταντινούπολη και στην Αλεξάνδρεια. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας, αναγκάσθηκε να καταφύγει στη Νότια Αφρική, χωρίς να παύσει να παρακολουθεί τις εργασίες της τράπεζας που ίδρυσε, της οποίας διετέλεσε επανειλημμένα Γενικός Διευθυντής.
Ο Γρηγόριος Εμπεδοκλής δώρισε στο ελληνικό κράτος τις πολύτιμες συλλογές του από αρχαία αγγεία και νομίσματα. Απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γρηγόριος Εμπεδοκλής συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος 1821-1921 : Η χρυσή βίβλος του ελληνισμού. Τόμος Α' Οικονομολογικά. Αθήνα: Ν. Σηφάκης και Ι. Χατζηιωάννου. 1921. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010.
- Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 12 (1972), σελ. 250