Γκωτιέ Δ΄ του Μπριέν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γκωτιέ Δ΄ του Μπριέν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1205[1][2][3] |
| Θάνατος | 1246[1][2][3] ή 1244[4] Κάιρο[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης[3][5] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρί ντε Λουζινιάν (από 1233)[4][6] |
| Τέκνα | Ιωάννης κόμης του Μπριέν Ούγος του Μπριέν[4] Amaury de Brienne[7] |
| Γονείς | Γκωτιέ Γ΄ του Μπριέν[5] και Ελβίρα της Σικελίας |
| Αδέλφια | Marguerite de Reynel |
| Οικογένεια | Οίκος του Μπριέν[4] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | count of Brienne[5][8] count of Jaffa and Ascalon[8] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Γκωτιέ/Βάλτερ Δ΄ o μέγας, γαλλ. Gautier IV le grand, γερμ. Walter (1205 - 1246) από τον Οίκο του Μπριέν ήταν κόμης του Μπριέν (1205 - 1246).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο μόνος γιος του Γκωτιέ/Βάλτερ Γ΄ κόμη του Μπριέν και της Ελβίρας των Ωτβίλ κόμισσας του Λέτσε, πριγκίπισσας του Τάραντο και διεκδικήτριας του βασιλείου της Σικελίας, κόρης του Ταγκρέδου της Σικελίας.
Τον καιρό που γεννήθηκε, ο πατέρας του απέτυχε να διαδεχθεί τον αδελφό της Ελβίρας, τον Γουλιέλμο Γ΄ στον θρόνο της Σικελίας, τον οποίο διαδέχθηκε η μεγάλη θεία τους Κωνσταντία Α΄ Ωτβίλ και οι Χοενστάουφεν απόγονοί της. Ο Γκωτιέ Γ΄ απεβίωσε στη φυλακή. Οι τίτλοι του κατασχέθηκαν: πρίγκιπας του Τάραντα έγινε ο γιος τής Κωνσταντίας Α΄, ο Φρειδερίκος Β΄.
Όταν ήταν νέος τον έστειλαν στην Ανατολή (Outremer), όπου ο θείος του Ιωάννης του Μπριέν είχε νυμφευτεί τη Μαρία του Μομφερράτου βασίλισσα της Ιερουσαλήμ. Αυτός τού έδωσε την κομητεία της Ιόππης (Γιάφας) & Ασκαλώνος και τον νύμφευσε με τη Μαρία των Λουζινιάν, κόρη του Ούγου Α΄ της Κύπρου. Ο Γκωτιέ Δ΄ διοίκησε τον σταυροφορικό στρατό, που κινήθηκε εναντίον του Αλ-Σαλίχ Αγιούμπ το 1244. Ο Σύριος σύμμαχός του Αλ-Μανσούρ του Χομς συμβούλευσε να ενισχύσουν το στρατόπεδό τους και να περιμένουν τη υποχώρηση των Χοβαρεσμίων. Αντίθετα, ο Γκωτιέ Δ΄ επιτέθηκε στο Λα Φορμπή και στην εκεί καταστροφική μάχη οι Σταυροφόροι και οι Σύριοι σχεδόν εκμηδενίστηκαν. Ο κόμης του Μπριέν αιχμαλωτίστηκε και βασανίστηκε μπροστά στα τείχη της Ιόππης. Όταν το 1246 οι Χωβαρέσμιοι ηττήθηκαν μπροστά στο Χομς, τον απέδωσαν στους Αιγυπτίους. Αυτοί τον φυλάκισαν στο Κάιρο και, με τη συγκατάθεση του σουλτάνου, έμποροι -των οποίων είχε ληστέψει τα καραβάνια- τον σκότωσαν.
Τον διαδέχθηκαν οι γιοί του, πρώτα ο Ιωάννης (άτεκνος) και μετά ο Ούγος. Ο τελευταίος εγκαταστάθηκε στην Ιταλία και για τις υπηρεσίες του στον Κάρολο Α΄ της Σικελίας(-Νάπολης), του αποδόθηκε η κομητεία του Λέτσε.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1233 τη Μαρία των Λουζινάν, κόρη του Ούγου Α΄ της Κύπρου και είχε τέκνα:
- Ιωάννης Β΄ π. 1235-π. 1260, κόμης του Μπριέν.
- Ούγος π. 1240-1296, κόμης του Μπριέν & του Λέτσε.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Robert Payne (1985). The Dream and the Tomb. Stein and Day/Publishers. ISBN 0-8128-6227-9.
Παραπομπές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 (Αγγλικά, Γερμανικά) WikiTree. www
.wikitree .com /wiki /Brienne-27. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019. - ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ p12004.htm#i120032. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 8,0 8,1 Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
