Γιαν Φρανς φαν Μπρέντελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιαν Φρανς φαν Μπρέντελ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jan Frans van Bredael (Ολλανδικά)
Γέννηση1  Απριλίου 1686[1][2][3]
Αμβέρσα
Θάνατος19  Φεβρουαρίου 1750[1][2][3]
Αμβέρσα
Χώρα πολιτογράφησηςΚάτω Χώρες των Αψβούργων
Ιδιότηταζωγράφος
ΓονείςΑλεξάντερ φαν Μπρέντελ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Αψιμαχία ιππικού

Ο Γιαν Φρανς φαν Μπρέντελ (φλαμανδικά: Jan Frans van Bredael ή Jan Frans van Bredael ο πρεσβύτερος[4][5][6], 1 Απριλίου 1686 - 19 Φεβρουαρίου 1750) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος γνωστός για τα τοπία, τις σκηνές μάχης και τους πίνακες με εφίππους. Εξέχον μέλος της τρίτης γενεάς της οικογένειας φαν Μπρέντελ της Αμβέρσας, δραστηριοποιήθηκε στη γενέτειρά του Αμβέρσα. Εργάστηκε, επίσης, στο Λονδίνο και στο Παρίσι, όπου απολάμβανε της υποστήριξης της αριστοκρατικής του πελατείας.[5]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιαν Φρανς φαν Μπρέντελ γεννήθηκε ως μέλος της οικογένειας καλλιτεχνών φαν Μπρέντελ στην Αμβέρσα. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Αλεξάντερ φαν Μπρέντελ και της Κορνέλια Σπόρκμανς. Ο Γιαν Φρανς εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα του.[7] Ο πατέρας του και ο παππούς του, Πίτερ φαν Μπρέντελ, καθώς και οι αδελφοί του Γιαν Πέιτερ φαν Μπρέντελ ο πρεσβύτερος και Γιόρις φαν Μπρέντελ ήταν όλοι ζωγράφοι, ενώ και αρκετοί εξάδελφοί του ήταν επίσης καλλιτέχνες.[8]

Δασωμένο τοπίο με μορφές και ένα ποτάμι

Ο Γιαν Φρανς εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα του.[5] Το 1706 ο Γιαν Φρανς και ο αδελφός του Γιόζεφ φαν Μπρέντελ υπέγραψαν συμβόλαιο με τον έμπορο έργων τέχνης από την Αμβέρσα Γιάκομπ ντε Βίττε για να δημιουργήσουν, επί μια σειρά ετών, αντίγραφα έργων των Φίλιπς Βάουβερμαν και Γιαν Μπρίγκελ του πρεσβύτερου. Σύμφωνα με το συμβόλαιο, ο Γιαν Φρανς θα λάμβανε, για κάθε αντίγραφο που δημιουργούσε, το ποσό των 10 γκίλντερς (χρυσών νομισμάτων) κατά το πρώτο έτος του συμβολαίου, των 12 γκίλντερς κατά το δεύτερο και 14 γκίλντερς κατά το τρίτο και τέταρτο, συν μπόνους 2 σελλινίων. Με τη λήξη του συμβολαίου θα ελάμβανε επίσης ένα καινούργιο μπλε μάλλινο επανωφόρι. Ο αδελφός του, Γιόζεφ, λάμβανε οριακά μικρότερη αμοιβή, αλλά δεν είχε δεσμευθεί, όπως ο Γιαν Φρανς, με την υποχρέωση αποκλειστικότητας να εργάζεται μόνον για τον ντε Βίττε. Καθώς ούτε ο Γιαν Φρανς ούτε ο Γιόζεφ υπέγραφαν τα αντίγραφα που δημιουργούσαν, δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί ποια αντίγραφα έφτιαξε καθένας με βάση το συμβόλαιο.[9] Είναι, επίσης, πιθανόν ο όχι και τόσο ευσυνείδητος ντε Βίττε να πώλησε κάποια από τα αντίγραφα αυτά ως πρωτότυπα, καθώς τα αντίγραφα ήταν ιδιαίτερα καλές απομιμήσεις των πρωτοτύπων. Ο Γιαν Φρανς τελικά κατέληξε να εργάζεται για τον ντε Βίττε για περίοδο εννέα ετών.[10]

Κυνηγοί ξεκουράζονται πλάι σε πηγή

Στις αρχές της σταδιοδρομίας του ο Γιαν Φρανς φαν Μπρέντελ εργάστηκε στην Αγγλία (πιθανόν πριν το 1716).[5] Ελάχιστα είναι γνωστά με βεβαιότητα για τη διαμονή του στην Αγγλία. Θεωρείται ότι απολάμβανε την πατρονία σημαντικών πελατών, μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν ο Τζέιμς Ράντκλιφ, 3ος Κόμης του Ντερβεντγουότερ και, πιθανόν, ο ίδιος ο βασιλέας[11][7]

Κατά την περίοδο 1719 - 1725 δραστηριοποιήθηκε στο Παρίσι. Επέστρεψε στην Αμβέρσα το 1725, όπου έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά το ίδιο έτος. Έγινε "διάκονος" της Συντεχνίας το επόμενο έτος, όπως και κατά το 1733, 1734 και 1735. Ο Γιαν Φρανς νυμφεύτηκε την Καταρίνα ντε Ράικ. Το ζευγάρι απέκτησε δύο θυγατέρες κι ένα γιο, ο οποίος γεννήθηκε το 1729, έλαβε το όνομα Γιαν Φρανς και έγινε ζωγράφος.[7]

Κατά τη διάρκεια του βίου του ο Γιαν Φρανς απολάμβανε μεγάλης φήμης. Αναφέρεται ότι όταν ο βασιλέας Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας επισκέφθηκε την Αμβέρσα, επισκέφθηκε και το εργαστήριό του το 1746 και αγόρασε τέσσερα μικρά έργα του καλλιτέχνη.[6]

Ο Γιαν Φρανς φαν Μπρέντελ απεβίωσε στην Αμβέρσα το 1750.[5]

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τοπίο με κάστρο και γέφυρα

Ο Γιαν Φρανς φαν Μπρέντελ ασχολήθηκε με ποικιλία θεμάτων, περιλαμβανομένων και έργων με ιστορικά και θρησκευτικά θέματα. Ωστόσο είναι περισσότερο γνωστός για τα τοπία, τις ρωπογραφίες, τις σκηνές μάχης και κυνηγίου και τις σκηνές με εφίππους. Ενώ αρχικά κατά κύριο λόγο αντέγραφε έργα των Βάουβερμαν και Μπρίγκελ, στάθηκε ικανός να αναπτύξει το δικό του ύφος. Ο φαν Μπρέντελ εισήγαγε τις αλληγορίες του Βάουβερμαν στις δικές του σκηνές εφίππων και μαχών. Στα τοπία του παρέμεινε κοντά στο ύφος του Γιαν Μπρίγκελ του πρεσβύτερου.[11]

Καθώς πολλά μέλη της οικογένειας φαν Μπρέντελ ζωγράφιζαν με παρόμοιο ύφος και είχαν παρόμοια θεματολογία, δεν είναι πάντα εύκολο ή δυνατό να αποδοθεί κάποιο συγκεκριμένο έργο σε συγκεκριμένο μέλος της οικογένειας.[8]

Καθώς ο φαν Μπρέντελ φαίνεται ότι εργάστηκε κυρίως για την εξαγωγική αγορά, λίγα έργα του βρίσκονται σε δημόσιες συλλογές στη χώρα του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τοπίο ποταμού με κάστρο
  1. 1,0 1,1 «Jan Frans van (I) Bredael». (Ολλανδικά) RKDartists. 12234.
  2. 2,0 2,1 «Jean Francois van Bredael». Biografisch Portaal. 66890442.
  3. 3,0 3,1 «Jan Frans Van Bredael The Elder». (Αγγλικά) Bredael, Jan Frans van, the Elder. 17  Ιανουαρίου 2018.
  4. Γνωστός στη Γαλλία ως Jean Francois van Bredael (I). Ο καλλιτέχνης υπέγραφε, επίσης, και ως J. F. v. Breda
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Jan Frans van Bredael (I) Αρχειοθετήθηκε 2016-08-05 στο Wayback Machine. στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
  6. 6,0 6,1 Jan Frans van Bredael, Elegant hunting party resting at a blacksmith’s Αρχειοθετήθηκε 2016-11-17 στο Wayback Machine. at Dorotheum
  7. 7,0 7,1 7,2 Jan Frans van Bredael in: Frans Jozef Peter Van den Branden, Geschiedenis der Antwerpsche schilderschool, Antwerpen, 1883, p. 1034-1035 (Ολλανδικά)
  8. 8,0 8,1 Walther Bernt, The Netherlandish painters of the seventeenth century, Volume 1, Phaidon, 1970, p. 19
  9. Die Künstlerfamilie Van Bredael Αρχειοθετήθηκε 2014-12-09 στο Wayback Machine. at wouwerman.de {Γερμανικά)
  10. Ad. Siret, BREDAEL, Jean-François VAN, in Biographie nationale de Belgique (γαλλικά)
  11. 11,0 11,1 Matthew Pilkington, A General Dictionary of Painters: Containing Memoirs of the Lives and Works of the Most Eminent Professors of the Art of Painting, from Its Revival, by Cimabue, in the Year 1250, to the Present Time. A New Edition, Revised and Corrected Throughout, with Numerous Additions, Particularly of the Most Distinguished Artists of the British School, Volume 1, T. M'Lean, 1824, p. 114

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]