Γεώργιος Σκίπης
| Γεώργιος Σκίπης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1 Δεκεμβρίου 1912 Μανωλιάσσα Ιωαννίνων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Στρατιωτικός |
Ο Γεώργιος Σκίπης (? - Μανωλιάσσα Ιωαννίνων, 1/12/1912) ήταν Έλληνας Ηπειρώτης Στρατιωτικός.
Βιογραφικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γεώργιος Σκίπης ήταν γιος του Ευάγγελου και εγγονός του καπετάν Γιωργή Σκίπη, ηπειρώτικης καταγωγής.[1]
Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, σε ηλικία 16 ετών ακολούθησε στρατιωτική εκπαίδευση. Ως αξιωματικός διακρίθηκε ιδιαίτερα λαμβάνοντας Ιταλικό παράσημο, το 1911.
Στην Ελληνική εκστρατεία του Α΄ Βαλκανικού πολέμου έδωσε το «παρών» υπηρετώντας ως υπολοχαγός, διοικητής του 6ου λόχου, του 7ου συντάγματος, της 2ας Μεραρχίας.[2]
Συμμετείχε σε όλες τις μάχες του σώματος από το Σαραντάπορο μέχρι και τη μάχη των Γιαννιτσών όπου και εκτέλεσε με επιτυχία τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν.[1]
Στη μάχη της Μανωλιάσσας έχασε τη ζωή του από έκρηξη οβίδας.
Ο ποιητής και αδελφός του, Σωτήρης, αρθρογραφώντας στην εφημερίδα Σκριπ μετά από λίγες μέρες, και αφού είχε μάθει τα κακά νέα από τους τραυματίες στρατιώτες του, τον αποχαιρετά με αυτά τα λόγια : «Δὲ λυπᾶμαι τὸ σκοτωμό σου. Σὲ μακαρίζω ποῦ ἐχάρηκες τὴν ἀπολύτρωσί σου ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἐγκόσμιας ζωῆς μὲ τὸν ὑπέρτερο τῶν θανάτων, - θάνατο ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν».[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Φιόρης (27 Ιανουαρίου 1913). «Ηρωικοί Θάνατοι - Γεώργιος Σκίπης». Εφημερίδα "Ελλάς" (Αρ. Φύλλου 407): σελ. 2. https://srv-web1.parliament.gr/main.asp?current=6391311. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2021.
- ↑ «Γεώργιος Σκίπης». Εφημερίδα "Καιροί" (Αρ. Φύλλου 306): σελ. 2. 15 Δεκεμβρίου 1912. https://srv-web1.parliament.gr/main.asp?current=11971873.
- ↑ Σκίπης, Σωτήρης (15 Δεκεμβρίου 1912). «Γεώργιος Σκίπης». Σκριπ (Αρ. Φύλλου 6262): σελ. 1. https://srv-web1.parliament.gr/main.asp?current=10888782.