Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βορειοανατολικές καυκάσιες γλώσσες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι κυριότερες περιοχές ομιλίας των βορειοανατολικών καυκάσιων γλωσσών

Οι βορειοανατολικές καυκάσιες γλώσσες, αποκαλούμενες επίσης ανατολικές καυκάσιες ή ναχο-νταγκεστανικές γλώσσες, αποτελούν μια οικογένεια γλωσσών που ομιλούνται στις ρωσικές Δημοκρατίες του Νταγκεστάν, της Τσετσενίας και της Ινγκουσετίας, καθώς και στο βόρειο Αζερμπαϊτζάν. Ομιλούνται επίσης σε πληθυσμούς της διασποράς λαών των περιοχών αυτών στη Δυτική Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή.

Γλωσσολογικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικώς ο αριθμός των φωνημάτων των βορειοανατολικών καυκάσιων γλωσσών πιστευόταν ότι ήταν σημαντικά μικρότερος εκείνων των γειτονικών βορειοδυτικών καυκάσιων γλωσσών. Ωστόσο, πιο πρόσφατες έρευνες απεκάλυψαν ότι πολλές από τις βορειοανατολικές γλώσσες του Καυκάσου είναι πολύ πλουσιότερες σε φωνήματα από όσο θεωρούσαν οι γλωσσολόγοι, με κάποιες από αυτές να διαθέτουν έως και 70 φωνήματα συμφώνων.[1] Πολλές περιλαμβάνουν επιγλωττιδικά, φαρυγγικά και τριβόμενα σύμφωνα. Η φωνολογία αυτών των γλωσσών είναι επίσης αξιοσημείωτη για τη χρήση τεσσάρων κατηγοριών συμφώνων κατά ηχηρότητα (αντί δύο των ευρωπαϊκών γλωσσών): των ηχηρών, των άηχων, των εκτοξευτικών (ejective) και των τεταμένων (tense), κάτι που συνεισφέρει στον μεγάλο φωνηματικό τους πλούτο.[2] Οι περισσότερες γλώσσες της οικογένειας χρησιμοποιούν αντιθετικά τα τεταμένα και ασθενή σύμφωνα. Τα τεταμένα σύμφωνα χαρακτηρίζονται από την ένταση της αρθρώσεώς τους, πράγμα που οδηγεί φυσιολογικά σε επιμήκυνσή τους.

Στα φωνήεντα δεν συναντούμε τόσο μεγάλη ποικιλία φωνημάτων, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως η τσετσενική γλώσσα, η οποία έχει τουλάχιστον 28 φωνήεντα, διφθόγγους και τριφθόγγους.[3]

Οι βορειοανατολικές καυκάσιες γλώσσες χαρακτηρίζονται από ισχυρή επιθηματική συγκόλληση. Τα ουσιαστικά εμφανίζουν κρυφή κατηγοριοποίηση. Τέτοιες κατηγορίες κυμαίνονται από δύο έως οκτώ σε διαφορετικές γλώσσες της οικογένειας. Ως προς τον γραμματικό αριθμό, μπορεί να υπάρχει διάκριση ανάμεσα στον ενικό και στον πληθυντικό ή όχι, αλλά και η ίδια η «πληθυντικότητα» μπορεί να επηρεάσει την κατηγορία στην οποία ανήκει ένα ουσιαστικό.[4] Σε κάποιες περιπτώσεις παρατηρείται ένας «συλλογικός αριθμός». Πολλές γλώσσες διακρίνουν μεταξύ «τοπικών» και «λειτουργικών» πτώσεων[5], και σε κάποιο βαθμό μεταξύ ορθών και πλαγίων πτώσεων.


  1. Hewitt, George (2004). Introduction to the Study of the Languages of the Caucasus. Μόναχο: Lincom Europaq. σελ. 49. 
  2. Hewitt, George (2004). Introduction to the Study of the Languages of the Caucasus. Μόναχο: Lincom Europa. σελίδες 49–54. 
  3. Hewitt, George (2004). Introduction to the Study of the Languages of the Caucasus. Lincom Europa. σελ. 58. 
  4. Hewitt, George (2004). Introduction to the Study of the Languages of the Caucasus. Μόναχο: Lincom Europa. σελ. 80. 
  5. Hewitt, George (2004). Introduction to the Study of the Languages of the Caucasus. Μόναχο: Lincom Europa. σελίδες 81–82. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]