Βιντσέντσο Κάμπι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βιντσέντσο Κάμπι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Vincenzo Campi (Ιταλικά)
Γέννηση1536[1][2][3]
Κρεμόνα
Θάνατος3  Οκτωβρίου 1591[4]
Κρεμόνα
Ιδιότηταζωγράφος[5] και σκιτσογράφος[5]
ΓονείςGaleazzo Campi
ΑδέλφιαΑντόνιο Κάμπι[6]
Giulio Campi[6]
Σημαντικά έργαΗ πωλήτρια φρούτων και d:Q123456069
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Βιντσέντσο Κάμπι: πωλήτρια φρούτων (λεπτομέρεια), 1580, λάδι σε καμβά, 145 x 215 cm, Πινακοθήκη Μπρέρα, Μιλάνο

Ο Βιντσέντσο Κάμπι (ιταλικά: Vincenzo Campi, 1530/1535 - 1591) ήταν Ιταλός ζωγράφος του 16ου αιώνα που εργάστηκε στην Κρεμόνα κατά την Ύστερη Αναγέννηση. Ο Κάμπι είναι πιο γνωστός ως ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες της Βόρειας Ιταλίας που εργάστηκαν στο φλαμανδικό ύφος ρεαλιστικής ζωγραφικής.

Πρώιμη σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάμπι γεννήθηκε σε μια οικογένεια διακεκριμένων καλλιτεχνών. Ήταν ο γιος του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης Γκαλεάτσο Κάμπι (Galeazzo Campi) και ο μικρότερος αδελφός των ζωγράφων Τζούλιο και Αντόνιο. Ο Βιντσέντσο και ο Αντόνιο πιστεύεται ότι εκπαιδευτηκαν στο εργαστήριο του μεγαλύτερου αδελφού τους Τζούλιο, διακεκριμένου ζωγράφου και αρχιτέκτονα που εργαζόταν στην Κρεμόνα. [7] Λίγες καταγραφές υπάρχουν για τα πρώτα χρόνια του Βιντσέντσο , με την πρώτη καταγραφή έργου του καλλιτέχνη να είναι ένα πορτρέτο (σήμερα χαμένο) του Αρχιδούκα Έρνεστ και του αδελφού του Ρούντολφ της Αυστρίας που ζωγράφισε κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Κρεμόνα το 1563. [8]

Ο Ιησούς καρφώνεται στον Σταυρό, 1577, λάδι σε καμβά, 210 x 141 cm, Μουσείο του Πράδο, Μαδρίτη

Ύφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μανιερισμός της Κρεμόνα και ρεαλισμός της Λομβαρδίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ τα αδέλφια του Τζούλιο και Αντόνιο ειχαν σαφώς το ύφος του μανιερισμού της Κρεμόνα, ο Βιντσέντσο ήταν γνωστός για τον ρεαλισμό και τον «περιγραφικό τρόπο ζωγραφικής» [9] όπως περιγράφεται από τον Φιλίππο Μπαλντινούτσιστο Notizie ως "μίμηση του πραγματικού." [10] Η ανάπτυξη του ύφους του Βιντσέντσο πιστεύεται ότι οφείλεται τόσο στον θάνατο του αδελφού του Τζούλιο το 1573, όσο και στην επιρροή μιας σημαντικής παραγγελίας που έλαβε τον ίδιο χρόνο. Στον Βιντσέντσο ανατέθηκε να τοιχογραφήσει τα σχεδόν τριγωνικά τμήματα στην τοιχοποιΐα του Καθεδρικού Ναού της Κρεμόνα, τα οποία είχαν μείνει ημιτελή από τον ζωγράφο Πορντενόνε πριν από πενήντα χρόνια. Υποστηρίζεται ότι μέσω της απώλειας της υφολογικής καθοδήγησης του αδελφού του και της επιρροής των ακατέργαστων και εκφραστικών τοιχογραφιών του Πορντενόνε, ο Βιντσέντσο άρχισε να συγχωνεύει το ύφος του μανιερισμού της Κρεμόνα και του Λομβαρδικού ρεαλισμού στη ζωγραφική του. [11]

Θρησκευτικά θέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και δεν είναι αυτά που τους έκαναν γνωστούς, ο Βιντσέντσο και οι αδελφοί του ήταν πιο δραστήριοι ως ζωγράφοι θρησκευτικών θεμάτων. Η επιρροή του Πορντενόνε μπορεί να φανεί ξεκάθαρα στην εικόνα Αγίας Τράπεζας του 1575 του Βιντσέντσο, Ο Χριστός προ της Σταύρωσης που δείχνει τον αναπτυσσόμενο ρεαλισμό της Λομβαρδίας. Η Σταύρωση απεικονίζεται ασυνήθιστα με τον Χριστό να στέκεται αδέξια πάνω από το σταυρό ενώ το χέρι του τραβιέται στο έδαφος από το χέρι του εκτελεστή που βρίσκεται στα πόδια του. Η περίεργη στάση χρησιμοποιήθηκε από ένα πρώιμο σχέδιο του Πορντενόνε που απεικονίζει τα πάθη του Χριστού.[12]

Ρωπογραφία της Βόρειας Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάμπι είναι γνωστός για τη σημαντική συμβολή του στη γέννηση της ρωπογραφίας στη βόρεια Ιταλία. Το είδος εμφανίστηκε ξαφνικά μεταξύ 1580 και 1585 στην Κρεμόνα και την Μπολόνια, και η ανάπτυξή του επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από παρόμοια έργα ζωγραφικής από τους Φλαμανδούς καλλιτέχνες Πίτερ Άρτσεν και Γιοάχιμ Μπεκελάερ. [13] Η πρόσβαση σε αυτά τα έργα κατέστη δυνατή χάρη στην εισαγωγή έργων ζωγραφικής της Φλαμανδικής ρωπογραφίας, ιδίως εκείνων του Μπεκελάερ, από την Αμβέρσα στην Κρεμόνα από πλούσιους εμπόρους, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας τραπεζιτών Αφφαιτάτι (Affaitati) που είχε περιουσία και στις δύο πόλεις. [14] Είναι πολύ πιθανό ότι ο Κάμπι είχε πρόσβαση σε αυτά τα εισαγόμενα έργα ζωγραφικής μέσω της ζωγραφικής του για τον Οίκο των Φαρνέζι στην Πιατσέντσα, όπου η οικογένεια είχε σημαντικές συλλογές από αυτές τις εισαγόμενες φλαμανδικές σκηνές. [15] Ο Κάμπι ήταν βασικός παράγοντας στη γέννηση της ζωγραφικής του είδους στη βόρεια Ιταλία, καθώς ήταν ο πρώτος που ζωγράφισε μια σειρά από πίνακες που απεικονίζουν κρεοπωλεία, πωλητές ψαριών και πωλητές πουλερικών ως παραγγελία για την πλούσια οικογένεια Fugger του Άουγκσμπουργκ. [16]

Αυτή η εξέλιξη είδε την απομάκρυνση από τον μανιερισμό προς «αντι-μανιεριστικό» ρεαλισμό[17] που περιγράφεται από τον ιστορικό τέχνης Βάλτερ Φριντλέντερ ως, «Υγιές προεγειωμένο πνεύμα (που έρχεται) σε ύπαρξη, παράλληλα με την έντονη μεταχείριση της μορφής που επιτεύχθηκε μέσω σκόπιμης εργασίας και ανανεωμένης επαφής με τη ζωντανή πραγματικότητα ». [18]

Ιχθυοπώλες, 1579, λάδι σε καμβά, 146 x 214 εκ. Μουσείο La Roche-sur-Yon.
Vincenzo Campi, Ιχθυοπώλες περ. 1580, λάδι σε καμβά, 145 x 215 cm, Πινακοθήκη Μπρέρα, Μιλάνο
Βιντσέντσο Κάμπι: Τρώγοντας ρικόττα, 1580, λάδι σε καμβά, Μουσείο Καλών Τεχνών της Λυών

Οι απεικονίσεις του villano, (αγρότη) του Κάμπι απεικόνιζαν και ενίσχυαν τον σύγχρονο βορειοϊταλικό ισχυρισμό που υποστήριζε ότι ορισμένα τρόφιμα ήταν κατάλληλα μόνο για πολίτες υψηλής κοινωνικής τάξης και άλλα για τους χαμηλότερης κοινωνικής τάξης. [19] Οι Ιχθυοπώλες του Κάμπι απεικονίζουν τις μορφές να τρώγουν φασόλια, μαύρο ψωμί και κρεμμυδάκια, τα οποία ήταν ακριβώς τα τρόφιμα που αναφέρονταν ως κατάλληλα μόνο για τις τάξεις των εργαζομένων, όπως αναφέρονται στην ιδαίτερα επιδραστική πραγματεία Trattato della Trattato Natura de»cibi et del bere του Μπαρτολομέο Πιζανέλλι (Bartolomeo Pisanelli), που δημοσιεύθηκε το 1585. Το τυρί εμφανίζεται, επίσης, να είναι κατάλληλη τροφή για τις κατώτερες τάξεις, «(που) δεν έχουν τα μέσα να παρέχουν στον εαυτό τους άλλες πιο υγιεινές τροφές». [20] Ο Κάμπι απεικονίζει τη χαμηλή στάθμη του τυριού ως τροφίμου στο έργο του Τρώγοντας ρικόττα, το οποίο μάλλον απεικονίζει κολακευτικά «λαίμαργους αγρότες» που γελούν και βάζουν με το κουτάλι φρέσκο τυρί στα ανοιχτά στόματά τους.

Παρά την επιλογή του Κάμπι να απεικονίσει τις κατώτερες εργατικές τάξεις, η μεταχείριση αυτών των θεμάτων δεν ήταν ούτε συμπαθητική ούτε ρομαντική. Με τη βαρεία χρήση των μεταφορών των τροφίμων και των καθιερωμένων χαρακτήρων, ο Κάμπι συχνά απεικονίζει τα θέματα του ως ακατέργαστα, σκοτεινά και σεξουαλικά διαθέσιμα. [21] Ο ιστορικός τέχνης Μπάρρυ Γουίντ (Barry Wind) βλέπει αυτά τα έργα ως σύγχρονη επέκταση της κλασικής ιδέας των κοροϊδευτικών εκόνων, όπου ο πίνακας χρησίμευε ως ένα «αστείο» [22] για μορφωμένο άνδρα με χαμηλή αίσθηση του χιούμορ ». [23]

Επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλοι καλλιτέχνες που εργάστηκαν παράλληλα με τον Κάμπι στην Κρεμόνα μεταξύ 1580 και 1585 περιλαμβάνουν τον Μπαρτολομέο Πασσαρόττι (Bartolomeo Passarotti) και τον μαθητευόμενο του, ΑννίμπαλεΚαρράτσι οι οποίοι αμφότεροι συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξη της ρωπογραφίας της βόρειας Ιταλίας. Οι ιστορικοί της τέχνης συχνά περιγράφουν αυτά τα έργα της δεκαετίας του 1580 ως πρόδρομο του πιο προοδευτικού ρεαλισμού του Καραβάτζο που αναδύθηκε την επόμενη δεκαετία. [24]

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Vincenco Campi, Κουζίνα, 1580, λάδι σε καμβά, Πινακοθήκη Μπρέρα, Μιλάνο
    Vincenco Campi, Κουζίνα, 1580, λάδι σε καμβά, Πινακοθήκη Μπρέρα, Μιλάνο
  • Vincenzo Campi, Πωλητές κοτόπουλων, 1580, λάδι σε καμβά, Πινακοθήκη Μπρέρα
    Vincenzo Campi, Πωλητές κοτόπουλων, 1580, λάδι σε καμβά, Πινακοθήκη Μπρέρα
  • Vincenzo Campi, Christ in the House of Mary and Martha, περ. 1580, λάδι σε καμβά, Galleria Estense
    Vincenzo Campi, Christ in the House of Mary and Martha, περ. 1580, λάδι σε καμβά, Galleria Estense
  • Vincenzo Campi, Ο άγιος Ματθαίος και ο Άγγελος, 1588, λάδι σε καμβά, 268 x 180 cm, San Francesco d'Assisi
    Vincenzo Campi, Ο άγιος Ματθαίος και ο Άγγελος, 1588, λάδι σε καμβά, 268 x 180 cm, San Francesco d'Assisi
  • Vincenzo Campi, Η Σταύρωση, γ. 1575, λάδι σε καμβά, 201 x 141 cm, Museo del Prado, Μαδρίτη
    Vincenzo Campi, Η Σταύρωση, γ. 1575, λάδι σε καμβά, 201 x 141 cm, Museo del Prado, Μαδρίτη
  • Vincenzo Campi, Η Ανάληψη του Χριστού, 1588, τοιχογραφία,San Paolo Converso, Μιλάνο
    Vincenzo Campi, Η Ανάληψη του Χριστού, 1588, τοιχογραφία,San Paolo Converso, Μιλάνο

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    • Baldinucci, Filippo. 1815. Notizie Del Professore Del Disegno De Cinnabar. 2nd ed. Florence: Francesco Saverio Baldinucci and Ferdinancln Ranalli.
    • Friedlaender, Walter F and Donald Posner. 1965. Mannerism And Anti-Mannerism In Italian Painting. New York: Schocken Books.
    • McTighe, Sheila. 2004. "Foods And The Body In Italian Genre Paintings, About 1580: Campi, Passarotti, Carracci". The Art Bulletin 86 (2): 301–323.
    • Moynihan, Kim-Ly Thi. 2012. "Comedy, Science, And The Reform Of Description In Lombard Painting Of The Late Renaissance: Arcimboldo, Vincenzo Campi, And Bartolomeo Passerotti". Ph.D, Columbia University.
    • Pisanelli, Baldassare. 1586. Trattato Della Natura De' Cibi Et Del Bere. Venetia: Gio. Alberti.
    • The Age Of Caravaggio. 1985. New York: Metropolitan Museum of Art.
    • Wind, Barry. 1974. “Pitture Ridicole: Some Late Cinquecento Comic Genre Painting.” Storia Dell’arte 20: 24–35.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Vincenzo Campi». British Museum person-institution thesaurus. 21826.
  2. ↑ «Vincenzo Campi». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00031144. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  3. ↑ Athenaeum. 6222. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 219941. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/28860. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 7  Αυγούστου 2021. 500002729. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2023.
  7. ↑ [The Age Of Caravaggio. 1985. New York: Metropolitan Museum of Art, 57.]
  8. ↑ [Ibid.]
  9. ↑ [ Moynihan, Kim-Ly Thi. 2012. "Comedy, Science, And The Reform Of Description In Lombard Painting Of The Late Renaissance: Arcimboldo, Vincenzo Campi, And Bartolomeo Passerotti". Ph.D, Columbia University, 165.]
  10. ↑ [Baldinucci, Filippo. 1815. Notizie Del Professore Del Disegno De Cinnabar. 2nd ed. Florence: Francesco Saverio Baldinucci and Ferdinan Ranalli, 188.]
  11. ↑ [ Moynihan, Kim-Ly Thi. 2012. "Comedy, Science, And The Reform Of Description In Lombard Painting Of The Late Renaissance: Arcimboldo, Vincenzo Campi, And Bartolomeo Passerotti". Ph.D, Columbia University, 172.]
  12. ↑ [Ibid. 173.]
  13. ↑ [McTighe, Sheila. 2004. "Foods And The Body In Italian Genre Paintings, About 1580: Campi, Passarotti, Carracci". The Art Bulletin 86 (2): 301.
  14. ↑ [Ibid.]
  15. ↑ [The Age Of Caravaggio. 1985. New York: Metropolitan Museum of Art, 57.]
  16. ↑ [McTighe, Sheila. 2004. "Foods And The Body In Italian Genre Paintings, About 1580: Campi, Passarotti, Carracci". The Art Bulletin 86 (2): 301.]
  17. ↑ [Ibid. 303]
  18. ↑ [Friedlaender, Walter F and Donald Posner. 1965. Mannerism And Anti-Mannerism In Italian Painting. New York: Schocken Books.]
  19. ↑ [Pisanelli, Baldassare. 1586. Trattato Della Natura De' Cibi Et Del Bere. Venetia: Gio. Alberti.]
  20. ↑ [Ibid.46]
  21. ↑ [McTighe, Sheila. 2004. "Foods And The Body In Italian Genre Paintings, About 1580: Campi, Passarotti, Carracci". The Art Bulletin 86 (2):303.]
  22. ↑ [Wind, Barry. 1974. “Pitture Ridicole: Some Late Cinquecento Comic Genre Painting.” Storia Dell’arte 20: 24–35.]
  23. ↑ [McTighe, Sheila. 2004. "Foods And The Body In Italian Genre Paintings, About 1580: Campi, Passarotti, Carracci". The Art Bulletin 86 (2):303.]
  24. ↑ [Ibid.]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βιντσέντσο_Κάμπι&oldid=10330019"