Βαγράτ Β΄ της Ιβηρίας
Βαγράτ Β΄ της Ιβηρίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 937[1] |
Θάνατος | 994 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Γκούργκεν της Ιβηρίας |
Γονείς | Σουμπάτ Α΄ της Ιβηρίας |
Ο Βαγράτ/Παγκράτιος Β΄, γεωργιανά: ბაგრატ II Bagrat II, (937 – 994) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας ήταν Γεωργιανός πρίγκιπας του Τάο-Κλαρτζέτι και τιτουλάριος βασιλιάς της Ιβηρίας-Κάρτλι από το 958 έως το τέλος του. Ήταν επίσης γνωστός ως Ρεγκουένι (ბაგრატ), ένα παρωνύμιο, που αποδίδεται στα ελληνικά ως "ο Απλός".
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βαγράτ Β΄ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Σουμπάτ Α΄, τον οποίο διαδέχθηκε ως «βασιλιάς των Ιβηρίων» το 958. Παρά το βασιλικό καθεστώς, ο Βαγράτ Β΄ κυβερνούσε μόνο το βόρειο ή εντεύθεν Τάο και, σε αντίθεση με τον πατέρα του, δεν του απονεμήθηκε ο υψηλός Βυζαντινός αυλικός τίτλος του κουροπαλάτη, ο οποίος απονεμήθηκε στον εξάδελφό του Aνταρνάσε Ε΄ ηγεμόνα του νότιου ή εκείθεν Τάο. Ο καθηγητής Tακαϊσβίλι εξηγεί το επίθετο του Βαγράτ Β΄, "Απλός", από τη νεότερη ηλικία του κατά την άνοδό του στο θρόνο. Ο Βαγράτ Β΄ εμφανιζόταν συχνά ως συνεργάτης του συγγενή του Δαυίδ Γ΄ του Τάο, του πιο σημαντικού μέλους των Βαγρατιδών εκείνης της εποχής, βοηθώντας τον εναντίον των Ραουαδιδών του Αζερμπαϊτζάν και ακόμη και εναντίον τού γιου του και συμβασιλιά Γκούργκεν, κατά τη διάρκεια μίας σύντομης διάσπασης μεταξύ των Βαγρατιδών. Μέχρι το 978 ο Γκούργκεν είχε γίνει ο de facto βασιλιάς της Ιβηρίας, ενώ ο γιος του Βαγράτ Γ΄ είχε υιοθετηθεί και οριστεί ως κληρονόμος από τον Δαβίδ Γ΄ του Τάο, θέτοντας έτσι τη βάση για μελλοντική ενοποίηση των διαφόρων Γεωργιανών περιοχών σε ένα ενιαίο Βαγρατιδικό βασίλειο.[2]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βαγράτ είχε δύο γιους:
- Γκούργκεν/Γεώργιος (απεβ. 1008), διάδοχός του ως βασιλιάς της Ιβηρίας.
- Σουμπάτ/Συμβάτιος (απεβ. 992).
Γενεαλογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Toumanoff, Cyril (1967). Studies in Christian Caucasian History, pp. 490-5. Georgetown University Press.