Βίλχελμ Λαουρίτσεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βίλχελμ Λαουρίτσεν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10  Σεπτεμβρίου 1894[1]
Slagelse
Θάνατος22  Δεκεμβρίου 1984[2][3]
Χώρα πολιτογράφησηςΔανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΒασιλική Δανέζικη Ακαδημία Καλών Τεχνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[4]
Αξιοσημείωτο έργοRadiohuset
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςC. F. Hansen Medal
Eckersberg Medal (1941)
Knight of the 1st Class of the Order of the Dannebrog
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βίλχελμ Λαουρίτσεν (9 Σεπτεμβρίου 1894 - 22 Δεκεμβρίου 1984) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Δανούς εκπροσώπους της Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής σε όλη τη Σκανδιναβία.

Ίδρυσε το ομώνυμο αρχιτεκτονικό γραφείο (VLA Vilhelm Lauritzen Architeckter), που λειτουργεί με επιτυχία και σήμερα υπό την καθοδήγηση επτά αρχιτεκτόνων, οι οποίοι εμπνέονται ακόμα από αυτόν.

Οι σύγχρονοι στόχοι και μέθοδοί του φαίνονται στην εξευγενισμένη χρήση των υλικών, στην προσοχή στη λεπτομέρεια και στην κομψή και διακριτική ακολουθία των χώρων που χαρακτηρίζουν τα έργα του. Επίσης, η συνεργασία του με σπουδαίους πολιτικούς μηχανικούς της εποχής του, όπως και η διαρκής ενασχόλησή του με τη σχέση μεταξύ λειτουργίας και μορφής, αιτιολογούν την σπουδαιότητα πολλών έργων του. Τρία από τα σημαντικότερα έργα του είναι ο Αεροσταθμός στο Αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης, ο οποίος μετακινήθηκε το 1999 για να δώσει τη θέση του σε ξενοδοχεία, σταθμούς τρένων και άλλους αεροσταθμούς, το Ραδιοφωνικό Κέντρο (Radiohuset) στο Φρέντερικσμπεργκ στη Δανία και το Σπίτι του Λαού (Folkets Ηus) στην Κοπεγχάγη. Η σπουδαιότητα των αρχιτεκτονημάτων του φαίνεται από το γεγονός ότι τα δύο πρώτα θεωρούνται πλέον μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βίλχελμ Λαουρίτσεν γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1894 στην πόλη Σλάγκελσε της ανατολικής Δανίας. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Κοπεγχάγης, από όπου και αποφοίτησε το 1921. Ακριβώς ένα χρόνο μετά, το 1922, ίδρυσε το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο (Vilhelm Lauritzen Architeckter), στο οποίο εργάστηκε μέχρι το 1969.

Όπως πολλοί άλλοι αρχιτέκτονες, τη δεκαετία του '20 υποστήριζε τον κλασικισμό, όμως τα έργα του δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Το 1926 κερδίζει το Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας και στις αρχές της δεκαετίας του '30 ταξιδεύει στην κεντρική Ευρώπη, όπου έρχεται σε επαφή με τις τότε επαναστατικές τάσεις του Φονξιοναλισμού, τις οποίες και ενστερνίζεται.

Τα επόμενα χρόνια τα έργα του αποτελούν τα πρώτα δείγματα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στη Δανία και χαρακτηρίζονται από τεχνικές και δομικές καινοτομίες. Ο Λαουρίτσεν ως οπαδός πλέον του Φονξιοναλισμού συνδυάζει επιτυχώς τα νέα ερεθίσματά του με την κομψή αισθητική του και την πάντα προσεγμένη χρήση των υλικών. Το 1933 η πρώτη ανάθεση μεγάλου έργου είναι το εμπορικό κέντρο Daells Varehus στην Κοπεγχάγη. Ακολουθεί η νίκη του σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και η δημιουργία του πρώτου αεροδρομίου της Δανίας λίγο πιο έξω από την Κοπεγχάγη, στο Amager, το οποίο κατασκευάζεται από το 1937 μέχρι το 1939. Είναι εντυπωσιακή η πολύ προχωρημένη για την εποχή κυματιστή στέγη από μπετόν και η ασυνήθιστα μελετημένη και προχωρημένη κάτοψη γι' αυτό το είδος κτηρίου. Ένα ακόμα μεγάλο έργο που του ανατίθεται το 1934 είναι αυτό του Τηλεπικοινωνιακού Κέντρου στην Κοπεγχάγη και συγκεκριμένα το κτήριο που στεγάζει το ραδιοφωνικό σταθμό (Radiohuset). Το τελευταίο του δημιούργημα είναι η Δανέζικη Πρεσβεία στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ το 1960 σε συνεργασία με τον Βάλτερ Γκρόπιους. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν τα σχεδιασμένα έπιπλα από τον Λαουρίτζεν και τον συνεργάτη του, Φιν Γιουλ, καθώς και η μελετημένη χρήση του γυαλιού, του άσπρου μαρμάρου, που προέρχεται από τη Δανία, και του ξύλου. Το 1954 κερδίζει μαζί με τον Κάαρε Κλιντ το C.F. Hansen Medal που απονέμεται ετήσια από τη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Κοπεγχάγης για τη συνολική του προσφορά στη Δανέζικη αρχιτεκτονική.

Παράλληλα με την αρχιτεκτονική, ο Λαουρίτζεν ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό επίπλων, τα οποία τις περισσότερες φορές συμπλήρωναν το αρχιτεκτονικό του έργο. Μεγάλο θαυμασμό δημιουργούν ακόμα και σήμερα οι επιτραπέζιες λάμπες που άρχισε να σχεδιάζει τη δεκαετία του '20.

Ο Βίλχελμ Λαουρίτσεν πεθαίνει στις 22 Δεκεμβρίου του 1984 σε ηλικία 90 ετών.

Σημαντικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Daells Varehus, Κοπεγχάγη (1933)
  • Radiohuset, Frederiksberg, Κοπεγχάγη (1936–41)
  • Copenhagen Airport terminal (1937–1939)
  • Gladsaxe Town Hall, Gladsaxe, Denmark (1937)
  • Folkets Hus, Copenhagen, Denmark (1935–56)
  • Embassy of Denmark in Washington, D.C., Washington, D.C., USA (1960)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 gravsted.dk/person.php?navn=vilhelmlauritzen.
  2. (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 3632. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Lauritzen, Vilhelm» 13  Δεκεμβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Μαρτίου 2019. 500064990. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Dickson, Thomas (2008). Danish Design. Murdoch Books Pty Limited. ISBN 9781741963175.
  • Lambert Surhonr, Mariam Tennoe, Susan Henssonow. Vilhelm Lauritzen.VDM Publishing. ISBN 6134766852, 9786134766852

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]