Αρνώ ντε Καντελού
| Αρνώ Γ΄ ντε Καντελού | |
|---|---|
| Καρδινάλιος Αρχιεπίσκοπος του Μπορντό | |
 Αρνώ Γ΄ ντε Καντελού[1] | |
| Από | 24 Ιουλίου 1305 |
| Έως | 15 Δεκεμβρίου 1305 |
| Προκάτοχος | Μπερτράν ντε Γκοτ |
| Διάδοχος | Αρνώ Δ΄ ντε Καντελού |
| Άλλοι τίτλοι | Καρδινάλιος-ιερέας του Αγίου Μαρκέλλου |
| Ιεροσύνη | |
| Χειροτονία | 15 Δεκεμβρίου 1305 από τον Πάπα Κλήμη Ε΄ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | Κάστρο του Καντελού στο Καρινιάν |
| Θάνατος | 14 Δεκεμβρίου 1313 Αβινιόν |
Ο Αρνώ ντε Καντελού (ή Αρνώ Φρανζιέ ή Φριζιέ ή Σαντελού), ήταν υιός του άρχοντα του Καντελού, στο Καρινιάν (Ζιρόντ), στη Γκιγιέν[2]. Η οικογένειά του συγγένευε ή ήταν ενωμένη μέσω γάμου[3] με εκείνη του Κλήμη Ε΄. Ο τελευταίος του παραχώρησε καρδιναλικό τίτλο, ορίζοντάς τον ως καρδινάλιο-ιερέα του τίτλου του Αγίου Μαρκέλλου[4].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατέστη Προσευχητής της Λα Ρεόλ προς το 1280, ενώ, στην συνέχεια, ορίστηκε αρχιδιάκονος, στην Επισκοπή του Αζάν, προς το 1305. Διαδέχθηκε τον Κλήμη Ε΄ ως Αρχιεπίσκοπος του Μπορντό, στις 24 Ιουλίου 1305[5], για διάστημα ορισμένων, μόνον, μηνών. Έλαβε το όνομα Αρνώ Γ΄ ντε Καντελού, καθώς τρίτος εκ των Αρνώ, Αρχιεπισκόπων του Μπορντό (μετά τον Αρνώ Α΄ το 1022 και τον Αρνώ Β΄ Ζερώ ντε Καμπανάκ από το 1103 έως το 1130).
Στην διάρκεια της πρώτης συνόδου καρδιναλίων του Κλήμη Ε΄ στις 15 Δεκεμβρίου 1305 στη Λυών, προβιβάστηκε σε καρδινάλιο-ιερέα του Αγίου Μαρκέλλου[6]. Ο ίδιος αυτός Πάπας τον όρισε, στην συνέχεια, ως Καμεράριο της Αγίας Εκκλησίας, αξίωμα στο οποίο υπηρέτησε από το 1306 έως το 1310. Καθώς επρόκειτο για Άγγλο υπήκοο[7], έλαβε τον τίτλο του πρωτοπρεσβύτερου του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, στις 16 Μαΐου 1307, τον οποίον και διατήρησε έως τον θάνατό του. Μετείχε στη Σύνοδο της Βιέν στην διάρκεια του 1311, ενώ κατέστη καρδινάλιος-πρωτοϊερέας τον Αύγουστο του 1313[5].
Απέκτησε τα εδάφη του Μοντραβέλ στο Περιγκόρ, τα οποία και παρέμειναν υπό τον έλεγχο της Αρχιεπισκοπής έως την Επανάσταση[1].
Ο Καρδινάλιος ντε Καντελού απεβίωσε στην Αβινιόν, στις 14 Δεκεμβρίου 1313, ενώ, μέσω διαθήκης, παραχώρησε σημαντικά πλούτη στον Καθεδρικό Ναό του Μπορντό[5].
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Jean Roy (1788). «Nouvelle histoire des cardinaux françois, ornée de leurs portraits...». books.google.fr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016.
- ↑ Σύμφωνα με την σημείωση (1) του Ζυλ Ντελπί αναφορικά με την διαθήκη της Κατρίν ντε Καντελού, κόρης του άρχοντα του Καρινιάν, ο οποίος αναφέρει πως ήταν μικρανιψιά δύο Αρχιεπισκόπων του Μπορντό με το συγκεκριμένο όνομα, συγγενών του Πάπα Κλήμη Ε΄ [n° XCVI, διαθήκη της 16ης Απριλίου του 1475 της Κατρίν ντε Καντελού, χήρας του Μπερτράν ντε Ζερ, πρωτογενής χειρόγραφη επιστολή, προερχόμενη από τα αρχεία της οικογένειας ντε Ζερ, κοινοποιημένη από τον Μ. Ζ. Ντελπί, Νομαρχιακά Αρχεία της Ζιρόντ]
- ↑ Οι ΚΑΝΤΕΛΟΥ ήσαν ενωμένοι μέσω γάμου με τους ντε ΓΚΟΤ (ντε ΓΚΟΥΤ ή ντε ΓΚΟΤ στα οξιτανικά, οικογένεια από την οποία καταγόταν ο ΚΛΗΜΗΣ Ε) σύμφωνα με τον Edouard GUILLON στο « Les châteaux historiques et vinicoles de la Gironde », 1866-1869, εκδ. Coderc, Degréteau et Poujol (Bordeaux), Τόμος 4, σ. 19
- ↑ Edouard Féret (1889). Personnalités & Notables Girondins. de l’Antiquité à la fin du XIXe siècle (2010 έκδοση). Bordeaux: Editions Féret. σελ. 640. ISBN 978-2-35-156-052-5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Salvador Miranda, Cardinal Arnaud de Canteloup, University Park, Miami, FL 33199, 2010
- ↑ Chanoine Lopès (1668). L’église métropolitaine et primatiale Saint-André de Bordeaux (Τόμος 2, ανανεωμένη και συμπληρωμένη επανέκδοση του Αββά Καλλέν, 1882, Gallica, σ. 250 έκδοση). Bordeaux: Editions Féret et fils. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016.
- ↑ Η Ακουιτανία ευρισκόταν υπό αγγλική κατοχή για διάστημα τριών αιώνων, από το 1152 (γάμος της Ελεονώρας με τον Ερρίκο Β΄) έως το 1453 (μάχη του Καστιγιόν, η οποία και έθεσε τέλος στον Εκατονταετή Πόλεμο)
