Αριστερή Όχθη της Ουκρανίας

Αριστερή όχθη Ουκρανία

Αριστερή Όχθη της Ουκρανίας (ουκρανικά: Лівобережна Україна‎‎; ρωσικά: Левобережная Украина‎‎; πολωνικά: Lewobrzeżna Ukraina‎‎) αποκαλείται ιστορικά το τμήμα της Ουκρανίας στην αριστερή (ανατολική) όχθη του ποταμού Δνείπερου, που περιλαμβάνει τις σύγχρονες περιφέρειες του Τσερνίχιβ, της Πολτάβα και του Σούμι, καθώς και τα ανατολικά μέρη του Κιέβου και του Τσερκάσι.

Ο όρος εμφανίστηκε το 1663 με την εκλογή του Ivan Bryukhovetsky (Μπρέιχαβέτσκι) ως Αταμάνου της Ουκρανίας αντί του Pavlo Teteria . Ο Μπρέιχαβέτσκι ήταν ο πρώτος γνωστός αταμάνος της «αριστερής όχθης της Ουκρανίας» στην περιοχή που ήταν υπό ρωσική επιρροή.

Μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα, η περιοχή ανήκε στη Κοινοπολιτεία Πολωνίας-Λιθουανίας, και από τη Συνθήκη του Περεγιάσλαβ του 1654, τέθηκε υπό Ρωσικό έλεγχο εκτός από το νότιο τμήμα της (μέρος της Ταυρίδας). Ο Ρωσικός έλεγχος επιβεβαιώθηκε αργότερα με τη Συνθήκη του Ανδρούσοβο ( 1667) και τη Συνθήκη για την Αιώνια Ειρήνη (1686) μεταξύ της Κοινοπολιτείας Πολωνίας-Λιθουανίας και του Βασιλείου της Ρωσίας . Υπό τη ρωσική κυριαρχία, η Αριστερή Όχθη της Ουκρανία απολάμβανε αρχικά έναν βαθμό αυτονομίας εντός του Βασιλείου (από το 1721, Αυτοκρατορική Ρωσία ) ως Χετμανάτο των Κοζάκων, το οποίο καταργήθηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια του δέκατου όγδοου αιώνα, όταν καταστράφηκε το κράτος της Ζαπορίζια.