Αντιφλεγμονώδες
Αντιφλεγμονώδες (Anti-inflammatory) ή αντιφλογιστικό (antiphlogistic) είναι η ιδιότητα μιας ουσίας ή θεραπείας που μειώνει τη φλεγμονή ή το οίδημα. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, που ονομάζονται επίσης αντιφλεγμονώδη, αποτελούν περίπου τα μισά αναλγητικά. Αυτά τα φάρμακα θεραπεύουν τον πόνο μειώνοντας τη φλεγμονή σε αντίθεση με τα οπιοειδή, τα οποία επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα για να εμποδίσουν τη μετάδοση του πόνου στον εγκέφαλο.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) ανακουφίζουν τον πόνο εξουδετερώνοντας το ένζυμο κυκλοοξυγενάση (cyclooxygenase, COX).[1] Από μόνο του, το ένζυμο COX συνθέτει προσταγλανδίνες, δημιουργώντας φλεγμονή. Συνολικά, τα ΜΣΑΦ εμποδίζουν τη σύνθεση των προσταγλανδινών, μειώνοντας ή εξαλείφοντας τη φλεγμονή και τον πόνο που προκύπτει. Μερικά κοινά παραδείγματα ΜΣΑΦ είναι η ασπιρίνη, η ιβουπροφαίνη και η ναπροξένη. Οι νεότεροι ειδικοί αναστολείς COX δεν ταξινομούνται μαζί με τα παραδοσιακά ΜΣΑΦ, παρόλο που πιθανώς έχουν τον ίδιο τρόπο δράσης. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν αναλγητικά που συνδέονται συνήθως με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αλλά δεν έχουν αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα. Ένα παράδειγμα είναι η παρακεταμόλη (γνωστή ως ακεταμινοφαίνη στις Η.Π.Α.). Σε αντίθεση με τα ΜΣΑΦ, τα οποία μειώνουν τον πόνο και τη φλεγμονή αναστέλλοντας τα ένζυμα COX, η παρακεταμόλη έχει αποδειχθεί - ήδη από το 2006 - ότι εμποδίζει την επαναπρόσληψη ενδοκανναβινοειδών (endocannabinoids),[2][3] που μειώνει μόνο τον πόνο, εξηγώντας πιθανώς γιατί έχει ελάχιστη επίδραση στη φλεγμονή. Η παρακεταμόλη συνδυάζεται μερικές φορές με ένα ΜΣΑΦ (αντί για ένα οπιοειδές) στην κλινική πρακτική για να ενισχύσει την ανακούφιση από τον πόνο του ΜΣΑΦ, ενώ εξακολουθεί να λαμβάνει τη ρυθμιστική επίδραση τραυματισμού/ασθένειας της επαγόμενης από ΜΣΑΦ μείωσης της φλεγμονής (η οποία δεν λαμβάνεται από συνδυασμοούς οπιοειδών/παρακεταμόλης).[4]
Παρενέργειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μακροχρόνια χρήση ΜΣΑΦ μπορεί να προκαλέσει γαστρικές διαβρώσεις, οι οποίες μπορεί να γίνουν έλκος και σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή αιμορραγία, με αποτέλεσμα τον θάνατο. Ο κίνδυνος θανάτου ως αποτέλεσμα αιμορραγίας του γαστρεντερικού σωλήνα που προκαλείται από τη χρήση ΜΣΑΦ είναι 1 στους 12.000 για ενήλικες ηλικίας 16–45 ετών.[5] Ο κίνδυνος αυξάνεται σχεδόν είκοσι φορές για τα άτομα άνω των 75 ετών.[5] Άλλοι κίνδυνοι των ΜΣΑΦ είναι η επιδείνωση του άσθματος και η πρόκληση νεφρικής βλάβης.[5] Εκτός από την ασπιρίνη, οι συνταγές και τα μη συνταγογραφούμενα ΜΣΑΦ αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού.[6]
Αντιλευκοτριένια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα αντιλευκοτριένια είναι αντιφλεγμονώδεις παράγοντες που λειτουργούν ως αναστολείς ενζύμου (enzyme inhibitors) που σχετίζονται με το λευκοτριένιο (αραχιδονική 5-λιποξυγενάση) ή ως ανταγωνιστές υποδοχέα (receptor antagonists) των λευκοτριενίων (υποδοχείς κυστεϊνυλολευκοτριενίου), και κατά συνέπεια αντιτίθενται στη λειτουργία αυτών των φλεγμονωδών μεσολαβητών. Αν και δεν χρησιμοποιούνται για αναλγητικά οφέλη, χρησιμοποιούνται ευρέως στη θεραπεία ασθενειών που σχετίζονται με φλεγμονή των πνευμόνων, όπως άσθμα και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, καθώς και σε φλεγμονή των παραρρινικών κόλπων σε αλλεργική ρινίτιδα.[7][8] Διερευνώνται επίσης για χρήση σε ασθένειες και τραυματισμούς που περιλαμβάνουν φλεγμονή του εγκεφάλου (π.χ. νόσος του Πάρκινσον).[9][10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Defining the COX inhibitor selectivity of NSAIDs: implications for understanding toxicity». Expert Rev Clin Pharmacol 3 (6): 769–76. November 2010. doi:. PMID 22111779.
- ↑ Ottani, Alessandra; Leone, Sheila; Sandrini, Maurizio; Ferrari, Anna; Bertolini, Alfio (February 15, 2006). «The analgesic activity of paracetamol is prevented by the blockade of cannabinoid CB1 receptors». European Journal of Pharmacology 531 (1–3): 280–281. doi:. PMID 16438952.
- ↑ Dani, Mélina; Guindon, Josée; Lambert, Chantal; Beaulieu, Pierre (November 14, 2007). «The local antinociceptive effects of paracetamol in neuropathic pain are mediated by cannabinoid receptors». European Journal of Pharmacology 573 (1–3): 214–215. doi:. PMID 17651722.
- ↑ «Combined acetaminophen and ibuprofen for pain relief after oral surgery in adults: a randomized controlled trial». British Journal of Anaesthesia 104 (1): 80–8. January 2010. doi:. PMID 20007794.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Table 7». NSAIDs and adverse effects. Bandolier. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ Trelle, Sven; Reichenbach, Stephan; Wandel, Simon; Hildebrand, Pius; Tschannen, Beatrice; Villiger, Peter M.; Egger, Matthias; Jüni, Peter (11 January 2011). «Cardiovascular safety of non-steroidal anti-inflammatory drugs: network meta-analysis». British Medical Journal (Clinical Research Ed.) 342: c7086. doi:. PMID 21224324.
- ↑ «Glucocorticosteroids in football: use and misuse». British Journal of Sports Medicine 40 (Suppl 1): i48–54. July 2006. doi:. PMID 16799104.
- ↑ «Antileukotriene agents for the treatment of lung disease». Am. J. Respir. Crit. Care Med. 188 (5): 538–544. September 2013. doi:. PMID 23822826.
- ↑ Hamzelou, Jessica (23 October 2015). «Old rat brains rejuvenated and new neurons grown by asthma drug». New Scientist. https://www.newscientist.com/article/dn28384-old-rat-brains-rejuvenated-and-new-neurons-grown-by-asthma-drug. Ανακτήθηκε στις 28 October 2015.
- ↑ Yirka, Bob. «Asthma drug found to rejuvenate older rat brains». medicalxpress.com. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2015.
