Αμφιάλη
Η Αμφιάλη είναι μία από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες συνοικίες του Κερατσινίου, η οποία ανήκει στον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας και τοποθετείται στα ΒΔ του Δήμου. Η περιοχή της Αμφιάλης διαθέτει ένα μεγάλο αριθμό από επιχειρήσεις και καταστήματα, με αποτέλεσμα μαζί με την περιοχή των Ταμπουρίων να θεωρείται εμπορικό κέντρο του Δήμου Κερατσινίου- Δραπετσώνας. Συνορεύει με την Νεάπολη (Νίκαιας) στα ανατολικά, με το Νέο Ικόνιο Περάματος στα δυτικά και με τα Ταμπούρια στα νότια, ενώ βόρεια της απλώνεται το όρος Τρίκορφο, που αποτελεί τμήμα του όρους Αιγάλεω.Η απόληξη του όρους Αιγάλεω (στο σύνορο Αμφιάλης -Νέου Ικονίου) προς τον Σαρωνικό Κόλπο, ονομάζεται από τους Αμφιαλιώτες "Ξέρξης", επειδή θεωρήται ότι ο πέρσης βασιλιάς Ξέρξης παρακολούθησε από εκεί την περίφημη Ναυμαχία της Σαλαμίνος.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συντεταγμένες: 37°58′07″N 23°37′19″E / 37.96861°N 23.62194°E Με το όνομα Αμφιάλη συναντάται και δήμος της αρχαίας Αθήνας, ο οποίος τοποθετείται στη θέση του σημερινού Περάματος. Η περιοχή αυτή ονομαζόταν Αμφιάλη Άκρα (ἀμφί + ἅλς, δηλαδή περιοχή που και από τις δύο πλευρές έχει θάλασσα) λόγω της θέσης της στον πορθμό της Σαλαμίνας, ως άκρο της Αττικής. Μάλιστα ολόκληρο το σημερινό μέτωπο Περάματος-Σκαραμαγκά έφερε το όνομα "Ακτή Αμφιάλης" (περ. Ψυττάλεια, τευχ. 1-11 (1985-1988) και Κουτελάκης Χαρ., Φωσκόλου Αμ., Πειραιάς και συνοικισμοί, Αθήνα 1991, έκδ. ΕΣΤΙΑ του Κολλάρου). [1]
Στα νεώτερα χρόνια η Αμφιάλη στην παρούσα γεωγραφική της θέση ξεκίνησε να κατοικείται από πρόσφυγες μετά το 1922, οι οποίοι σποραδικά εποίκιζαν τα βόρεια τμήματα της Αμφιάλης. Ενώ η αυθαιρεσία ως προς τη δόμηση κυριαρχούσε, την περίοδο 1936-1939 έγιναν προσπάθειες από το κράτος για διανομή γης σε Μικρασιάτες, Ποντίους και Κωνσταντινουπολίτες πρόσφυγες, ενώ η ακλήρωτη γη καταπατήθηκε και ιδιοποιήθηκε. Κατά το 1932 υπήρξε η πρώτη οργανωμένη οικιστική επιχείρηση στην περιοχή, με τη δημιουργία του συνοικισμού "Μυριοφύτου", εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η συνοικία Νερό. Πρόσφυγες από την Σοβιετική Ένωση εγκαταστάθηκαν στη συνοικία της Νέας Οδησσού (του Παπά οι Ελιές). Η περιοχή του Κοκκινόβραχου (Γαλήνη) κατοικήθηκε αρχικά από κατοίκους της Δραπετσώνας, οι οποίοι κατέφυγαν εκεί υπό τον φόβο των γερμανικών βομβαρδισμών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (περ. Ψυττάλεια, τευχ. 1-11 (1985-1988) και Κουτελάκης Χαρ., Φωσκόλου Αμ., Πειραιάς και συνοικισμοί, Αθήνα 1991, έκδ. ΕΣΤΙΑ του Κολλάρου)[2] Η ευρύτερη περιοχή της Αμφιάλης δέχτηκε και μεγάλο κύμα κατοίκων που προέρχονταν από τα νησιά του Αιγαίου (Κάρπαθο, Σαντορίνη, Ίο κ.ά.) λόγω της εγγύτητας της περιοχής στο λιμάνι του Πειραιά.
Επιμέρους Συνοικίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αμφιάλη απαρτίζεται από διάφορες επιμέρους συνοικίες. Οι συνοικίες αυτές είναι:
- Άγιος Μηνάς
- Συνοικισμός Καρπαθίων
- Κάτω Αμφιάλη
- Άγιος Αντώνιος
- Παναγία Βλαχέρνα
- Άστρο
- Άβα
- Κοκκινόβραχος ή Γαλήνη
- Νερό
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Αντώνης Αντωνάκος, "Από που προέρχονται τα ονόματα της οδού Δογάνης, του Κερατσινίου, των Ταμπουρίων και της Αμφιάλης"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Ελένη Κυραμαργιού, "Ιστορία των Oικισμών της Ελλάδας (15ος-20ός αι.)"».