Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλάρ Τόομρε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλάρ Τόομρε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Alar Toomre (Εσθονικά)
Γέννηση5  Φεβρουαρίου 1937
Ράκβερε
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εσθονία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΤεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης
Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
αστρονόμος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΤεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ[1]
Βραβείο ΜακΆρθουρ
Magellanic Premium (2014)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλάρ Τόομρε (γεννημένος στις 5 Φεβρουαρίου 1937, στο Ράκβερε) είναι Αμερικανός αστρονόμος και μαθηματικός. [2] [3] Είναι καθηγητής εφαρμοσμένων μαθηματικών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης. [4] Η έρευνα του Τόομρε επικεντρώνεται στη δυναμική των γαλαξιών. Είναι αποδέκτης του βραβείου Μακ Άρθουρ το 1984.

Μετά τη σοβιετική κατοχή της Εσθονίας το 1944, ο Τόομρε και η οικογένειά του κατέφυγαν στη Γερμανία. Μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1949. Έλαβε προπτυχιακό πτυχίο στην Αεροναυπηγική Μηχανική και τη Φυσική από το MIT το 1957 [3] [5] και στη συνέχεια σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ με υποτροφία Μάρσαλ όπου απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα. στη μηχανική ρευστών. [6] [7]

Ο Τόομρε επέστρεψε στο MIT, για να διδάξει μετά την ολοκλήρωση του Ph.D. και παρέμεινε εκεί για δύο χρόνια. [6] Αφού πέρασε ένα χρόνο στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών, [8] επέστρεψε ξανά στο MIT ως μέρος της σχολής, όπου και παρέμεινε. [6] Ο Τόομρε διορίστηκε Αναπληρωτής Καθηγητής Μαθηματικών στο MIT το 1965 και καθηγητής το 1970. [8]

Επιστημονικά επιτεύγματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1964, ο Τόομρε επινόησε ένα τοπικό κριτήριο βαρυτικής σταθερότητας για διαφορικά περιστρεφόμενους δίσκους. [9] Είναι γνωστό ως το κριτήριο σταθερότητας Τόομρε, το οποίο συνήθως μετριέται με μια παράμετρο που συμβολίζεται ως Q. [10] Η παράμετρος Q μετρά τη σχετική σημασία του στροβιλισμού και της διασποράς της εσωτερικής ταχύτητας (μεγάλες τιμές της οποίας σταθεροποιούνται) σε σχέση με την πυκνότητα επιφάνειας του δίσκου (μεγάλες τιμές της οποίας αποσταθεροποιούνται). Η παράμετρος είναι κατασκευασμένη έτσι ώστε το Q<1 να συνεπάγεται αστάθεια.

Ο Τόομρε συνεργάστηκε με τον Πέτερ Γκολντράιχ το 1969 στο θέμα της πολικής περιπλάνησης, αναπτύσσοντας τη θεωρία της πολικής περιπλάνησης. [11] Το αν η πραγματική πολική περιπλάνηση έχει παρατηρηθεί στη γη ή η φαινομενική πολική περιπλάνηση είναι υπεύθυνη για όλες τις παρατηρήσεις του παλαιομαγνητισμού παραμένει ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. [12]

Οι «Κεραίες Γαλαξίες» από τον Μπραντ Γουίτμορ (STScI) και τη NASA

Ο Τόομρε διεξήγαγε τις πρώτες προσομοιώσεις σε υπολογιστή συγχωνεύσεων γαλαξιών τη δεκαετία του 1970 με τον αδελφό του Γιούρι, έναν αστροφυσικό και ηλιακό φυσικό. [13] Αν και ο μικρός αριθμός σωματιδίων στις προσομοιώσεις απέκρυψε πολλές διεργασίες σε γαλαξιακές συγκρούσεις, τα αδέρφια Τόομρε μπόρεσαν να αναγνωρίσουν παλιρροϊκές ουρές στις προσομοιώσεις τους, παρόμοιες με αυτές, που παρατηρήθηκαν στους Γαλαξίες Κεραίες και τα Ποντίκια Γαλαξίες (NGC 4676). [14] [15] [16] Τα αδέρφια προσπάθησαν να αναπαράγουν συγκεκριμένες συγχωνεύσεις γαλαξιών στις προσομοιώσεις τους και ήταν η αναπαραγωγή των γαλαξιών Κεραίες (Antennae), που τους έδινε τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση. [17] Το 1977 ο Τόομρε πρότεινε ότι οι ελλειπτικοί γαλαξίες είναι τα απομεινάρια των μεγάλων συγχωνεύσεων σπειροειδών γαλαξιών. [18] [19] Έδειξε περαιτέρω ότι με βάση τον τοπικό ρυθμό συγχώνευσης γαλαξιών, σε χρόνο Χαμπλ παράγεται ο παρατηρούμενος αριθμός ελλειπτικών γαλαξιών, εάν το σύμπαν ξεκινά μόνο με σπειροειδείς γαλαξίες. [20] Αυτή η ιδέα παρέμεινε αμφιλεγόμενη και συζητήθηκε ευρέως για αρκετό καιρό. [21] [22]

Από αυτό το έργο, οι αδελφοί Τόομρε προσδιόρισαν τη διαδικασία της εξέλιξης της σύγκρουσης ως την ακολουθία Τόομρε. [23] [24] Η ακολουθία ξεκινά με δύο καλά διαχωρισμένους σπειροειδείς γαλαξίες και τους ακολουθεί (όπως και για τους Γαλαξίες Κεραίες) μέσω διαταραχής σύγκρουσης μέχρι να εγκατασταθούν σε έναν ενιαίο ελλειπτικό γαλαξία. [25]

Το 1993, ο Τόομρε έλαβε το βραβείο Ντιρκ Μπράουερ, το οποίο αναγνωρίζει "εξαιρετικές συνεισφορές στον τομέα της Δυναμικής Αστρονομίας". [26] [27]

Ο Τόομρε ήταν ένας από τους αποδέκτες του 1984 της υποτροφίας Μακ Άρθουρ, ευρέως γνωστή ως "Genius Grant". [2] [28]

Ο Τόομρε κέρδισε το βραβείο Magellanic Premium το 2014 για τη δουλειά του στις αριθμητικές προσομοιώσεις γαλαξιών κατά τη δεκαετία του 1960. [29] Δύο χρόνια αργότερα, εξελέγη στην Αμερικανική Φιλοσοφική Εταιρεία. [30]

  1. (Αγγλικά) Guggenheim Fellows database. alar-toomre.
  2. 2,0 2,1 The John D.· Catherine T. MacArthur Foundation. «MacArthur Fellows November 1984». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  3. 3,0 3,1 David B. Oberman (November 16, 1984). «Toomre Awarded MacArthur Grant». The Tech: σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304025506/http://tech.mit.edu/archives/VOL_104/TECH_V104_S0792_P001.pdf. Ανακτήθηκε στις 2007-05-18. 
  4. «SDSC SIMULATION SHOWS COLLISION WITH ANDROMEDA». HPC Wire. 5 Δεκεμβρίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. 
  5. «Dormcon Prexy Vote Thursday Joe Bowers '57 Only Candidate». The Tech: σελ. 6. February 26, 1956. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304111343/http://tech.mit.edu/archives/VOL_076/TECH_V076_S0031_P006.pdf. Ανακτήθηκε στις 2007-05-18. 
  6. 6,0 6,1 6,2 «Alar Toomre, Course XVI Senior, To Receive Marshall Scholarship». April 9, 1957, σελ. 6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-03. https://web.archive.org/web/20160303170114/http://tech.mit.edu/archives/VOL_077/TECH_V077_S0116_P006.pdf. Ανακτήθηκε στις 2007-05-18. 
  7. «Toomre Receives MacArthur Award». The Tech: σελ. 22. November 16, 1984. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-03. https://web.archive.org/web/20160303211959/http://tech.mit.edu/archives/VOL_104/TECH_V104_S0817_P012.pdf. Ανακτήθηκε στις 2007-05-18. 
  8. 8,0 8,1 «MIT Faculty Home page». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2011. 
  9. Tim Palucka. «Star Maker Machinery». HPC wire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  10. James Binney· Scott Tremaine (1994) [1987]. Jeremiah Ostriker, επιμ. Galactic Dynamics. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. σελ. 363. ISBN 0-691-08445-9. 
  11. Richard A. Kerr (January 21, 2000). «Did the Dinosaurs Live on a Topsy-Turvy Earth?». Science 287 (5452): 406–407. doi:10.1126/science.287.5452.406. https://archive.org/details/sim_science_2000-01-21_287_5452/page/406. 
  12. V. Courtillot (Fall 2004). «A Short Review of True Polar Wander». AGU Fall Meeting Abstracts 31: U31B–08. Bibcode2004AGUFM.U31B..08C.  abstract #U31B-08
  13. «Toomre and the first models». Science Notes University of Santa Cruz. Summer 1997. http://scicom.ucsc.edu/SciNotes/9701/full/features/galaxy/Toomre.html. Ανακτήθηκε στις 2007-05-18. 
  14. «Hubble Reveals Stellar Fireworks Accompanying Galaxy Collisions». Space Telescope Science Institute. 21 Οκτωβρίου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  15. «The Mice at Play». National Radio Astronomy Observatory. 1 Μαΐου 2002. [νεκρός σύνδεσμος]
  16. Michael Shara (Φεβρουαρίου 2000). «Cannibals of the Cosmos - much more has become known about galaxies, since Edwin Hubble confirmed their existence in 1925». Natural History. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  17. Alar Toomre; Jüri Toomre (1972). «Galactic Tails and Bridges». The Astrophysical Journal 178: 623–666. doi:10.1086/151823. Bibcode1972ApJ...178..623T. 
  18. «Merger Remnants and Elliptical Galaxies». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  19. «Peering Far Back in Time to Uncover the Secrets of Galaxy Evolution». European Space Agency. 1 Δεκεμβρίου 1992. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  20. Michael J. West (Δεκεμβρίου 1997). «THE GALAXY-CLUSTER-SUPERCLUSTER CONNECTION». Canadian Astronomical Society/Société Canadienne D'Astronomie Cassiopeia. 
  21. Robert Joseph (Fall 2004). «Merging Spiral Galaxies Create Ellipticals». Nã Kilo Hõkũ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  22. Curtis Struck (1999). «Galaxy Collisions». Physics Reports 321 (1–3): 1–137. doi:10.1016/S0370-1573(99)00030-7. Bibcode1999PhR...321....1S. 
  23. «Toomre Sequence». Cosmos: The Swinburne Astronomy Online Encyclopedia. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  24. Laine, S.; van der Marel, R. P.; Böker, T.; Mihos, J. C.; Hibbard, J. E.; Zabludoff, A. I., Ann Zabludoff (2000). «HST Observations of the Nuclear Regions of the Toomre Sequence of Merging Galaxies». ASP Conference Proceedings 249: 179. ISBN 1-58381-089-7. Bibcode2001ASPC..249..179L. 
  25. W. van Driel - Yu Gao - D. Monnier-Ragaigne (2001). «HI line observations of luminous infrared galaxy mergers». Astronomy and Astrophysics 368 (1): 64–73. doi:10.1051/0004-6361:20000509. Bibcode2001A&A...368...64V. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-09-27. https://web.archive.org/web/20070927194211/http://www.aanda.org/index.php?option=com_base_ora&url=articles%2Faa%2Ffull%2F2001%2F10%2Faa10295%2Faa10295.html&access=standard&Itemid=81. Ανακτήθηκε στις 2007-05-18. 
  26. «AAS Division on Dynamical Astronomy Newsletter 75». American Astronomical Society Division on Dynamical Astronomy. Οκτωβρίου 1993. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  27. «The DDA/AAS Brouwer Award». American Astronomical Society/Division on Dynamical Astronomy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  28. Elizabeth A. Thomson (28 Σεπτεμβρίου 2004). «MacArthur 'genius' grants go to four from MIT». MIT news office. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  29. «2014 Autumn General Meeting». 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2017. 
  30. «APS Member History». search.amphilsoc.org. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2021.