Ακαδημία Επιγραφών και Γραμμάτων
| Ακαδημία Επιγραφών και Γραμμάτων | |
|---|---|
 Το Ινστιτούτο της Γαλλίας στο Παρίσι, η έδρα της Ακαδημίας Επιγραφών και Γραμμάτων. | |
| Είδος | ακαδημία και εθνική ακαδημία |
| Χώρα | Γαλλία |
| Έναρξη κατασκευής | 1663 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
| δεδομένα (π) | |
Η Ακαδημία Επιγραφών και Γραμμάτων (γαλλικά: Académie des inscriptions et belles-lettres) είναι γαλλικό ίδρυμα αφιερωμένο στις ανθρωπιστικές επιστήμες, που ιδρύθηκε από τον Κολμπέρ τον Φεβρουάριο του 1663. Είναι μία από τις πέντε ακαδημίες του Ινστιτούτου της Γαλλίας.[1]
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ακαδημία Επιγραφών και Γραμμάτων δημιουργήθηκε το 1663 ως ένα συμβούλιο τεσσάρων ουμανιστών, «λόγιοι που κατείχαν την ιστορία και την αρχαιότητα», μεταξύ των οποίων και ο Σαρλ Περώ. Ο εμπνευστής ήταν ο Ζαν-Μπατίστ Κολμπέρ, υπουργός Οικονομικών του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ΄. Το πρώτο της όνομα ήταν Βασιλική Ακαδημία Επιγραφών και Γραμμάτων και αποστολή της ήταν να δημιουργήσει επιγραφές σε δημόσια μνημεία, μετάλλια και νομίσματα για να δοξάσουν τα γεγονότα της βασιλείας του Λουδοβίκου. Ωστόσο, υπό τη διαχείριση του Κολμπέρ, η Ακαδημία ανέλαβε πολλούς επιπλέον ρόλους, όπως ο καθορισμός της τέχνης που θα διακοσμούσε το παλάτι των Βερσαλλιών.[2]
Το 1683 ο υπουργός Λουβουά αύξησε τα μέλη σε οκτώ. Το 1701 ο αριθμός των μελών αυξήθηκε σε 40 και αναδιοργανώθηκε. Συνεδρίαζε δύο φορές την εβδομάδα στο Λούβρο, τα μέλη του άρχισαν να λαμβάνουν σημαντικές χορηγήσεις και έγινε επίσημος κρατικός θεσμός με απόφαση του βασιλιά. Τον Ιανουάριο του 1716 μετονομάστηκε οριστικά στο σημερινό της όνομα με ευρύτερο στόχο την ανύψωση του κύρους της γαλλικής μοναρχίας. Το 1805, μεταφέρθηκε στο μέγαρο του Ινστιτούτου της Γαλλίας, μαζί με τις άλλες ακαδημίες.[3]
Ρόλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με το καταστατικό της Ακαδημίας, ο ρόλος της είναι:
να ασχολείται κυρίως με τη μελέτη των μνημείων, των εγγράφων, των γλωσσών και των πολιτισμών της αρχαιότητας, του Μεσαίωνα και της κλασικής περιόδου, καθώς και εκείνων των μη ευρωπαϊκών πολιτισμών.
Σήμερα η ακαδημία αποτελείται από 55 έδρες για Γάλλους και 40 για ξένους συνεργάτες. Οι έδρες κατανέμονται εξίσου ανάμεσα στους «Ασιανολόγους» (μελετητές της Ασίας και του ισλαμικού κόσμου, από την αρχαιότητα), «Αρχαιολόγους» (μελετητές της αρχαίας Ελλάδας, της αρχαίας Ρώμης και της Γαλατίας, συμπεριλαμβανομένων αρχαιολόγων, νομισματολόγων, φιλολόγων και ιστορικών), «Μεσαιωνολόγους», και μια τέταρτη ομάδα γλωσσολόγων, ιστορικών του δικαίου, ιστορικών της θρησκείας, ιστορικών της σκέψης και μελετητών της προϊστορίας.
Η ακαδημία δημοσιεύει έργα[4] και χορηγεί βραβεία, επιχορηγήσεις και μετάλλια.[5] Το βραβείο Βολνέ απονέμεται από το Ινστιτούτο της Γαλλίας, με βάση πρόταση της Ακαδημίας σε έργα συγκριτικής γλωσσολογίας.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Académie des Inscriptions et Belles Lettres». Académie des Inscriptions et Belles Lettres (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023.
- ↑ «Académie des Inscriptions et Belles-Lettres». fundit.fr. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023.
- ↑ . «clio.fr/BIBLIOTHEQUE/l_academie_des_inscriptions_et_belles_lettres». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Publications de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres» (στα γαλλικά). Publications de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres. https://www.persee.fr/collection/aibl.
- ↑ «Prix de l'Académie». Académie des Inscriptions et Belles Lettres (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023.
- ↑ The Prix Volney: Its History and Significance for the Development of Linguistics Research.
|