Αιμιλία της Γκαέτα
| Αιμιλία της Γκαέτα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | Ιανουάριος 1036 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Περίοδος ακμής | 998 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιωάννης Γ΄ της Γκαέτα |
| Τέκνα | Ιωάννης Δ΄ της Γκαέτα Λέων Α΄ της Γκαέτα |
| Οικογένεια | Γκαετάνι |
Η Αιμιλία (πέθανε τον Ιανουάριο του 1036) ήταν δούκισσα της Γκαέτα πρώτα ως σύζυγος του Ιωάννη Γ' (984–1008) και έπειτα ως συνκυβερνήτης για τον εγγονό της Ιωάννη Ε' (1012–1032) έως τουλάχιστον το 1029[1]. Την περίοδο αυτή το δουκάτο ήταν αυτόνομο , κατ΄όνομα υποτελής του Βυζαντινού αυτοκράτορα.
Κατά τον γάμο της,έφερε τον ρωμαϊκό τίτλο senatrix ήταν πιθανώς ρωμαϊκής καταγωγής, μέλος της οικογένειας Crescenzi ή Τουσκουλάνι. Ο γάμος της ήταν πιθανότατα μια συμμαχία μεταξύ του κυβερνώντος των Γκαετάνι και της ρωμαϊκής αριστοκρατίας για να εξασφαλίσει την εύνοια της Γκαέτα στην αιώνια πόλη, το σπίτι του Πάπα και του αυτοκράτορα. Ο γάμος πραγματοποιήθηκε πριν από τον Ιανουάριο του 998, όταν η Αιμίλια εμφανίστηκε με τον Ιωάννη στο μοναστήρι του Αγίου Νείλου του Νεότερου. Ο Ιωάννης πέθανε πριν ή το 1008 και της παραχωρήθηκε μια μικρή περιφέρεια από τον γιο της Ιωάννη Δ΄.
Όταν ο Ιωάννης Δ΄ πέθανε μεταξύ Απριλίου και Αυγούστου 1012, ανέλαβε την επιμέλεια του εγγονού της, που ήταν βρέφος. Αμέσως, αυτή και ο Ιωάννης αμφισβητήθηκαν από τον ξάδελφο του Ιωάννη Δ΄ Λέων , μέχρι τον Οκτώβριο, οι υποστηρικτές της τον είχαν αποβάλει. Αλλά τότε έπρεπε να αντιμετωπίσει την αντιπολίτευση του γιου της Λέων Α΄, ο οποίος περίμενε να αποκτήσει την αντιβασιλεία. Οι δύο αμφισβήτησαν ο ένας τον άλλον και τους συνυπογράφοντες χάρτες μέχρι τον Ιανουάριο του 1025, όταν ο Λέων εμφανίστηκε τελευταία στον Codex Caietanus. Η Αιμίλια ήταν ο μοναδικός συνκυβερνήτης σε έναν χάρτη του Φεβρουαρίου.
Η Αιμίλια ακολούθησε αντιβυζαντινή πολιτική με την υποστήριξη του Πάπα και των Λομβαρδών.
Με τον σύζυγο του, Ιωάννη είχαν τρία παιδιά[1] :
- Ιωάννης Δ΄, δούκας της Γκαέτας
- Λέων Α΄, δούκας της Γκαέτας
- Μαρίνος
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Chalandon, Ferdinand. Histoire de la domination normande en Italie et en Sicilie. Paris, 1907.
- Caravale, Mario (ed). Dizionario Biografico degli Italiani LXII Dugoni – Enza. Rome, 1993.