Αγνή Σορέλ
| Αγνή Σορέλ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Agnès Sorel (Γαλλικά) |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 1422 (περίπου)[1][2][3] Fromenteau Castle |
| Θάνατος | 9 Φεβρουαρίου 1450[4] Le Mesnil-sous-Jumièges |
| Αιτία θανάτου | δηλητηρίαση από υδράργυρο |
| Τόπος ταφής | Collégiale Saint-Ours de Loches[5] |
| Ψευδώνυμο | Dame de Beauté |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Μέσα Γαλλικά[6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Κυρία επί των τιμών[7] royal mistress καλλιτεχνικό μοντέλο |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Κάρολος Ζ' της Γαλλίας |
| Τέκνα | Καρλόττα του Βαλουά Μαρία του Βαλουά[8] Jeanne de Valois[8] |
| Γονείς | Jean Soreau[8] και Catherine de Maignelais[8] |
| Συγγενείς | Αντουανέτα ντε Μαινιελαί (ξαδέρφη) και Jeanne de Maignelais (ξαδέρφη) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αγνή (Ανιές) Σορέλ (1422 - 9 Φεβρουαρίου 1450), γνωστή από Dame de beauté (Κυρία της ομορφιάς), ήταν αναγνωρισμένη ερωμένη του Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας, από την οποία απέκτησε τέσσερις κόρες.[9] Θεωρείται η πρώτη επίσημα αναγνωρισμένη βασιλική ερωμένη ενός βασιλιά της Γαλλίας. Ήταν το θέμα πολλών σύγχρονων ζωγραφικών έργων και έργων τέχνης, όπως η Παναγία και το Παιδί του Ζαν Φουκέ που περιβάλλεται από τους αγγέλους.
Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννημένη το 1422, ήταν κόρη του Ζαν Σορώ και της Κατρίν ντε Μαινιελαί και είχε τέσσερις αδερφούς.[10] Η Αγνή ήταν 20 ή 21 ετών όταν πρωτοεμφανίστηκε στον Βασιλιά Κάρολο. Εκείνη την εποχή, κατείχε μια θέση στο νοικοκυριό του Ρενέ Α΄ της Νεαπόλεως, ως κυρία των τιμών στη σύζυγό του Ισαβέλλα της Λωρραίνης. Στη συνέχεια, η Αγνή Σορέλ συνέχισε να υπηρετεί ως κυρία επί των τιμών της Μαρίας του Ανζού, σύζυγο του Καρόλου και νύφη της Ισαβέλλας. Σύντομα έγινε ερωμένη του.[11] Ο Βασιλιάς της παραχώρησε το Κάστρο του Λος (όπου είχε πειστεί από την Ιωάννα της Λωρραίνης να στεφθεί Βασιλιάς της Γαλλίας) ως ιδιωτική κατοικία της.
Σύντομα, η παρουσία της έγινε αισθητή στην αυλή του Σινόν και η παρουσία της φέρεται να βοηθούσε τον βασιλιά από παρατεταμένη κατάθλιψη. Είχε πολύ ισχυρή επιρροή στον βασιλιά, και αυτό, μαζί με τα ασυνήθιστα γούστα της, κέρδισε πολλούς ισχυρούς εχθρούς στο βασίλειο. Η Σορέλ θα γίνει η πρώτη επίσημα αναγνωρισμένη βασιλική ερωμένη ενός Γάλλου βασιλιά.[12]
Η Αγνή δημιούργησε σκάνδαλο στο βασίλειο, ειδικά για τη διάδοση της μόδας των φορεμάτων με χαμηλή κοπή. Αυτή η συμπεριφορά μιμήθηκε όσο και περιφρονήθηκε. Ο Ζαν Ζουβεναλ ντες Υρσέν, αρχιεπίσκοπος του Ρεμς, συμβούλεψε τον βασιλιά να διορθώσει τη μόδα των "μπροστινών ανοιγμάτων μέσω των οποίων βλέπει κανείς τις θηλές και τα στήθη των γυναικών"[13].
Παιδιά και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγνή γέννησε τέσσερις κόρες από τον βασιλιά:
- Μαρί Μαργκερίτ, που πιθανότατα γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1444[14].
- Σαρλότ ντε Μπρεζέ, που παντρεύτηκε τον Ζακ ντε Μπρεζέ[15] (ο γιος τους, Λουί ντε Μπρεζέ, παντρεύτηκε την Νταϊάν ντε Πουατιέ, μια μελλοντική βασιλική ερωμένη)
- Ζαν
Ενώ ήταν έγκυος με το τέταρτο παιδί τους, ταξίδεψε από τον Σινόν στα μέσα του χειμώνα για να ακολουθήσει τον Κάρολο στην εκστρατεία του 1450 στο Ζυμιέζ, θέλοντας να είναι μαζί του ως ηθική υποστήριξη. Εκεί, ξαφνικά αρρώστησε, και μετά τον τοκετό, αυτή και η κόρη της, που γεννήθηκε πρόωρα[16], πέθαναν στις 9 Φεβρουαρίου 1450.[17] Ήταν 28 ετών.[18] Ενώ η αιτία του θανάτου αρχικά θεωρήθηκε δυσεντερία, ο Γάλλος ιατροδικαστής επιστήμονας Φιλίπ Σαρλιέ πρότεινε το 2005 ότι η Αγνή πέθανε από δηλητηρίαση από υδράργυρο.[19] Δεν είπε γνώμη για το εάν δολοφονήθηκε.[20] Ο υδράργυρος χρησιμοποιούταν μερικές φορές σε καλλυντικά παρασκευάσματα ή για τη θεραπεία σκουληκιών και τέτοια χρήση μπορεί να είχε προκαλέσει το θάνατο της Σορέλ. Θάφτηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ουρς στο Λος. Η καρδιά της θάφτηκε στο Αββαείο Βενεδικτίνων του Ζυμιέζ.[21]
Ο γιος του Κάρολου, ο μελλοντικός Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας, ήταν σε ανοιχτή εξέγερση εναντίον του πατέρα του κατά τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια. Εικάζεται ότι είχε δηλητηριάσει την Αγνή για να αφαιρέσει την αδικαιολόγητη για αυτόν επιρροή της στον βασιλιά. Υποτίθεται επίσης ότι ο Γάλλος χρηματοδότης, ευγενής και υπουργός Ζακ Κερ τη δηλητηρίασε, αν και αυτή η θεωρία θεωρείται ευρέως ότι ήταν μια προσπάθεια απομάκρυνσης του Κερ από το γαλλικό βασίλειο.
Η ξαδέρφη της, Αντουανέτ ντε Μαινιελαί πήρε τη θέση της ως ερωμένη στον βασιλιά μετά το θάνατό της.
Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγνή Σορέλ παίζει σημαντικό ρόλο στην Κόρη της Ορλεάνης (La Pucelle d'Orléans) του Βολταίρου.[22] Δύο ρωσικές όπερες από τα τέλη του 19ου αιώνα την απεικονίζουν επίσης, μαζί με τον Κάρολο Ζ΄: το έργο του Πιοτρ ίλιτς Τσαϊκόφσκι Η Κόρη της Ορλεάνης ("The Maid of Orleans") και τον Σαρακηνό ("The Saracen") του Σέζαρ Κιουί.[23] [24] Το όνομα της Σορέλ χρησιμοποιήθηκε ως όνομα για δύο ρούχα, το μπούστο Αγνή Σορέλ, και το κορσάζ Αγνή Σορέλ, καθώς και ένα στυλ μόδας που πήρε το όνομά της επίσης, το στυλ Αγνή Σορέλ, το οποίο περιγράφεται ως στιλ ντυσίματος «πριγκίπισσα».[25]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11947863g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124516793. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 (Γαλλικά) Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Britannica Inc.. agnes-sorel. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ data
.bnf .fr /fr /11947863 /agnes _sorel /. - ↑ 5,0 5,1 Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11947863g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Wellman 2013, p. 44.
- ↑ Wellman 2013, p. 39.
- ↑ Wellman 2013, p. 40.
- ↑ Wellman 2013, p. 25.
- ↑ Delany 1998, p. 108-109.
- ↑ Vale 1974, p. 92.
- ↑ Wellman 2013, p. 191.
- ↑ [Deblauwe 2013] Jacques Deblauwe (Dr), De quoi sont-ils morts ?, Flammarion - Pygmalion, coll. « Franck Ferrand présente », 2013, sur data.over-blog-kiwi.com (ISBN 978-2-7564-1002-9, lire en ligne [archive]), p. 64.
- ↑ Monks 1990, p. 10.
- ↑ Monks 1990, p. 10.
- ↑ Charlier 2006.
- ↑ Charlier 2006.
- ↑ Le Maho 2012, p. 22.
- ↑ Severin, Nelly H. (1976). "Voltaire's Saint Joan: A Burlesque on Saints and Chastity". The South Central Bulletin. 36 (4): 150–152. doi:10.2307/3188316. JSTOR 3188316.
- ↑ Haegeman, Marc (2013). "Tchaikovsky - The Maid of Orleans". Classical Net. Retrieved 6 February 2020.
- ↑ Neff, Lyle (July 1996). "The Saracen". Opera Glass. Stanford University. Retrieved 6 February 2020.
- ↑ Cumming, Cunnington & Cunnington 2010, p. 2.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Charlier, Philippe (14 Φεβρουαρίου 2006). «Europe , Joan of Arc 'relics' to be tested». BBC News. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011.
- Cumming, Valerie· Cunnington, C.W.· Cunnington, P. E. (2010). The Dictionary of Fashion History. Berg. ISBN 978-1-84788-738-2.
- Delany, Sheila (1998). Impolitic Bodies: Poetry, Saints, and Society in Fifteenth-Century England. Oxford University Press. ISBN 0-19-510988-0.
- Le Maho, Jacques (2012). Jumieges Abbey. editions du patrimoine. ISBN 978-2-85822-397-8.
- Monks, Peter Rolf (1990). The Brussels Horloge de Sapience: Iconography and Text of Brussels. Brill.
- Sackler, Elizabeth A. (2007). «Agnes Sorel». Elizabeth A. Sackler Center for Feminist Art: The Dinner Party: Heritage Floor:Agnes Sorel. Brooklyn Museum. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2011.
- Vale, Malcolm Graham Allan (1974). Charles the Seventh. Yale University Press.
- Wellman, Kathleen (2013). Queens and Mistresses of Renaissance France. Yale University Press.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Agnès Sorel στο Wikimedia Commons
|