Μετάβαση στο περιεχόμενο

Όστα Γκούντμπραντσντατερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όστα Γκούντμπραντσντατερ
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 970[1]
ΘάνατοςΔεκαετία του 1020
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣίγκουρντ Σιρ[2][3]
Χάραλντ Γκρένσκε[2][3]
ΤέκναΧάραλντ Γ΄ της Νορβηγίας[2]
Όλαφ Β΄ της Νορβηγίας[2]
Χάλφνταν Σίγκουρντσον[4]
Ingerid Sigurdsdottir[4]
ΓονείςGudbrand Kula[4]
δεδομένα

Η Όστα Γκούντμπραντσντατερ, νορβηγ.: Åsta Gudbrandsdatter, (π. 975/980 – π. 1020/1030) ήταν μητέρα δύο Νορβηγών βασιλέων, του βασιλιά Όλαφ Β΄ της Νορβηγίας και του βασιλιά Χάραλντ Γ΄ της Νορβηγίας.[5] Η κύρια πηγή για τη ζωή της Όστα είναι το έπος Heimskringla του Σνόρι Στούρλσον, μία συλλογή ιστοριών του 13ου αι. για τη ζωή των Νορβηγών βασιλέων. Στο χρονικό, η Όστα περιγράφεται ως «γενναιόδωρη και ευφυής» [6] και ως έντονη πολιτική παίκτρια με καθοδηγητική επιρροή στους βασιλικούς συζύγους της και τα παιδιά της. Οι γονείς της ήταν ο Γκούντμπραντ Κούλα και η Ούλφιλντ.[7]

Σύζυγος του Χάραλντ Γκρένσκε

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Όστα κόρη του Γκούντμπραντ εμφανίζεται για πρώτη φορά στο έπος (saga) του Όλαφ Τρύγκβασον του Σνόρι ως σύζυγος του Χάραλντ από το Γκρεν (Χάρλαντ Γκρενσκ), ηγεμόνα του Βέστφολντ. Το καλοκαίρι του 994, αν και ήταν ήδη νυμφευμένος με την Όστα, ο Χάραλντ ταξίδεψε στη Βαλτική και έκανε πρόταση γάμου στην θετή αδελφή του Σίγκριντ την Υψηλή. Είχε μάθει ότι οι γαίες της στη Σουηδία δεν ήταν λιγότερο εκτεταμένες από τις δικές του στη Νορβηγία, και υποσχέθηκε να εγκαταλείψει την Όστα, η οποία αν και «καλή και έξυπνη», δεν είχε τόσο ευγενή καταγωγή όσο εκείνος. Η Σίγκριντ αρνήθηκε και είπε ότι ο Χάραλντ έπρεπε να αισθάνεται τυχερός στον υπάρχοντα γάμο του και πως η Όστα κυοφορούσε το παιδί τού Χάραλντ. Όταν αυτή έφυγε, ο Χάραλντ την κυνήγησε πίσω στο κτήμα της. Εκείνο το βράδυ η Σίγκριντ διοργάνωσε ένα πλούσιο συμπόσιο, στο οποίο ο Χάραλντ και οι σύντροφοί του μέθυσαν. Κάτω από την κάλυψη του σκότους, διέταξε τους ένοπλους άνδρες της να βάλουν φωτιά στην αίθουσα, στην οποία κοιμόταν ο Χάραλντ και έτσι αυτός σκοτώθηκε, ενώ όσοι από τους συντρόφους του γλίτωσαν από τις φλόγες, καταδικάστηκαν. Μετά από αυτό το επεισόδιο, η Σίγκριντ ονομάστηκε η Αγέρωχη (Storråda).[8]

Όταν έμαθε για το τέλος τού συζύγου της, η Όστα εξοργίστηκε τόσο με την απιστία του Χάραλντ, όσο και από τη δολοφονία του. Επέστρεψε αμέσως στο σπίτι τού πατέρα της Γκούντμπραντ Κούλα στο Όπλαντ, όπου αργότερα το ίδιο έτος γέννησε έναν γιο, τον οποίο ονόμασε Όλαφ. Αργότερα θα ήταν γνωστός ως Άγιος Όλαφ Β΄, βασιλιάς της Νορβηγίας από το 1015 έως το 1028.[9]

Γάμος με τον Σίγκουρντ Συρ και Βάπτιση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγο μετά το τέλος του Χάραλντ Γκρένσκε, η Όστα παντρεύτηκε τον Σίγκουρντ Σιρ, βασιλιά της Ρίνγκερικε, και έφερε μαζί της το παιδί Όλαφ για να μεγαλώσει στο σπίτι του πατριού του.[10] Όταν ο βασιλιάς Όλαφ Τρύγκβασον της Νορβηγίας έφτασε το 998 για να μεταστρέψει τον πληθυσμό της Ρίνγκερικε στον Χριστιανισμό, ο Σίγκουρντ, η Όστα και ο Όλαφ βαπτίστηκαν όλοι, με τον ίδιο τον βασιλιά να ενεργεί ως ανάδοχος του Όλαφ.[11]

Σύμφωνα με τα έπος, η Όστα και ο Σίγκουρντ Σιρ ήταν καλοί και ευγενείς ηγεμόνες και είχαν μαζί τα ακόλουθα παιδιά:[6]

  1. Γκούτορμ.
  2. Γκούνχιλντ, παντρεύτηκε τον Kέτιλ Καλβ του Ρίνγκνες στο Στάνγκε.
  3. Χάλφνταν.
  4. Ίνγκεριντ, παντρεύτηκε τον Nέβσταϊν. Μητέρα του Tόρε, θετού πατέρα του βασιλιά Μάγκνου Γ΄ του Ανυπόδητου.
  5. Χάραλντ Γ΄ ο Αυστηρός (Hardrada), βασιλιάς της Νορβηγίας από το 1047 έως το 1066, που μερικές φορές αποκαλείται «ο τελευταίος μεγάλος Βίκινγκ» [12].

Επιρροή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1007 η Όστα κανόνισε την πρώτη στρατιωτική αποστολή τού Όλαφ, διατάζοντας τον διαχειριστή της Χράνε να πάρει τον δωδεκάχρονο τότε Όλαφ σε ένα πολεμικό πλοίο ως κυβερνήτη. Σύμφωνα με το έπος Heimskringla, ήταν έθιμο να απονέμεται αυτόματα σε έναν καπετάνιο ευγενούς καταγωγής ο βαθμός «βασιλιάς». Έτσι, η Όστα εξασφάλισε στρατηγικά έναν τίτλο για τον γιο της, αν και δεν είχε ακόμη κτήματα ή εκμεταλλεύσεις.[13] Όταν ο Όλαφ επέστρεψε στο σπίτι το 1014 ως καταξιωμένος ηγέτης, η Όστα διέταξε το σπιτικό της να τον δεχτεί με τον τρόπο ενός μεγάλου βασιλιά. Όταν ο Σίγκουρντ Συρ το άκουσε αυτό, γνωρίζοντας τις φιλοδοξίες του Όλαφ, αναρωτήθηκε αν η Όστα θα μπορούσε να οδηγήσει τον γιο της «έξω από αυτήν την επιχείρηση, με την ίδια μεγαλοπρέπεια που τον οδήγησε σε αυτήν».[14]

Ο Όλαφ πήρε τη μητέρα του ως στρατιωτικό σύμβουλο μαζί με τον Σίγκουρντ και τον Χράνε. Όταν μοιράστηκε την πρόθεσή του να ανακηρύξει τον εαυτό του αποκλειστικό κυβερνήτη της Νορβηγίας, η Όστα έδωσε την υποστήριξή της στον γιο της:

«Από την πλευρά μου, γιε μου, χαίρομαι για την άφιξή σου, αλλά πολύ περισσότερο για την προώθηση της τιμής σου. Δεν θα φυλάξω τίποτε γι' αυτόν τον σκοπό που να είναι στη δύναμή μου, αν και δεν είναι παρά ελάχιστη η βοήθεια, που μπορεί να αναμένεται από εμένα. Αλλά αν μπορούσε να γίνει μια επιλογή, θα προτιμούσα να είσαι εσύ ο ανώτατος βασιλιάς της Νορβηγίας, ακόμη και αν δεν καθίσεις περισσότερο στο βασίλειό σου από ό,τι ο Όλαφ Τρύγκβασον, παρά να μην είσαι μεγαλύτερος βασιλιάς από τον Σίγκουρντ Συρ, και να αποβιώσεις γέρος». [15]

Ο Σίγκουρντ Συρ έδωσε στρατιωτική υποστήριξη στον Όλαφ στις εκστρατείες του και με την ευκαιρία της νίκης του γιου της το 1018 επί των βασιλιάδων τού Όπλαντ, η Όστα πραγματοποίησε μία μεγάλη εορτή νίκης.[16]

Η Όστα ήταν επίσης η μητέρα του βασιλιά Χάραλντ Γ', ο οποίος ήταν δεκαπέντε ετών, όταν ο αδελφός του Όλαφ απεβίωσε στη μάχη του Στίκλεσταντ το 1030 [17] Ο Χάραλντ Γ΄ κυβέρνησε τη Νορβηγία από το 1046 μέχρι το τέλος του το 1066 στη μάχη της Γέφυρας Στάμφορντ. Η διάσημη ήττα του από τις δυνάμεις του βασιλιά της Αγγλίας Χάρολντ Β΄ Γκόντγουινσον θεωρείται παραδοσιακά το τέλος της Εποχής των Βίκινγκς.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 I4002. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Kindred Britain»
  3. ↑ 3,0 3,1 p4289.htm#i42886. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. ↑ Åsta Gudbrandsdatter (Store norske leksikon)
  6. ↑ 6,0 6,1 Margolis, Nadia. "Aasta of Norway (Late 10th Century-early 11th Century)." Women in the Middle Ages: An Encyclopedia. Eds. Katharina M. Wilson and Nadia Margolis. Santa Barbara: ABC-CLIO, 2004. Credo Reference. Web. 8 Mar. 2016.
  7. ↑ Palsson, H., and P. Edwards. The Book of Settlements: Landnámabók. University of Manitoba Press, 2014. Print.
  8. ↑ Snorri Sturlason. "King Olaf Tryggvason's Saga." Comp. Douglas B. Killings and David Widger. Section 48. Heimskringla or The Chronicle of the Kings of Norway. Project Gutenberg, 6 Feb. 2013. Web. 8 Mar. 2016.
  9. ↑ Åsta Gudbrandsdatter – utdypning (Store norske leksikon)
  10. ↑ Snorri Sturlason. "King Olaf Tryggvason's Saga." Comp. Douglas B. Killings and David Widger. Section 67. Heimskringla or The Chronicle of the Kings of Norway. Project Gutenberg, 6 Feb. 2013. Web. 8 Mar. 2016.
  11. ↑ Gudbrand Kula (Wikipedia for Norge)
  12. ↑ Krag, Claus. "Harald 3 Hardråde". Norsk biografisk leksikon (in Norwegian). Retrieved 9 March 2016.
  13. ↑ Snorri Sturlason. "Saga of Olaf Haraldson." Comp. Douglas B. Killings and David Widger. Section 4. Heimskringla or The Chronicle of the Kings of Norway. Project Gutenberg, 6 Feb. 2013. Web. 9 Mar. 2016.
  14. ↑ Snorri Sturlason. "Saga of Olaf Haraldson." Comp. Douglas B. Killings and David Widger. Section 31. Heimskringla or The Chronicle of the Kings of Norway. Project Gutenberg, 6 Feb. 2013. Web. 9 Mar. 2016.
  15. ↑ Snorri Sturlason. "Saga of Olaf Haraldson." Comp. Douglas B. Killings and David Widger. Section 33. Heimskringla or The Chronicle of the Kings of Norway. Project Gutenberg, 6 Feb. 2013. Web. 9 Mar. 2016.
  16. ↑ Snorri Sturlason. "Saga of Olaf Haraldson." Comp. Douglas B. Killings and David Widger. Section 74. Heimskringla or The Chronicle of the Kings of Norway. Project Gutenberg, 6 Feb. 2013. Web. 9 Mar. 2016.
  17. ↑ "Saga of Harald Hardrade." Comp. Douglas B. Killings and David Widger. Section 1. Heimskringla or The Chronicle of the Kings of Norway. Project Gutenberg, 6 Feb. 2013. Web. 9 Mar. 2016.

Άλλες πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Weis, Frederick Lewis, Προγονικές ρίζες ορισμένων Αμερικανών αποίκων που ήρθαν στην Αμερική πριν από το 1700 (Genealogical Publishing Company, 1992)
  • Koht, Halvdan, The Old Norse Sagas (Periodicals Service Co., 1931)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όστα_Γκούντμπραντσντατερ&oldid=10399232"