Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Όντρεϊ Χέπμπορν

{{πληροφορίες προσώπου|noref=true}}Η '''Όντρεϊ Χέπμπορν''' ([[αγγλικά]]: ''Audrey Hepburn'', 4 Μαΐου 1929 – 20 Ιανουαρίου 1993) ήταν [[Μεγάλη Βρετανία|Βρετανίδα]] ηθοποιός, μία από τις πλέον φημισμένες παγκοσμίως τον 20ό αιώνα. Βραβευμένη με [[Όσκαρ]], [[Βραβεία Τόνυ|Τόνυ]], [[Βραβεία Έμμυ|Έμμυ]] και [[Βραβείο Γκράμι|Γκράμι]] εμφανίστηκε σε πολυάριθμες παραγωγές του [[Θέατρο|θεάτρου]], του [[Κινηματογράφος|κινηματογράφου]] και σε παραστάσεις του [[Μπρόντγουεϊ]], ενώ παραμένει ένα από τα λιγοστά άτομα που έχουν κερδίσει και τα τέσσερα βραβεία. Το 1989 κατετάγη στην τρίτη θέση της λίστας των σπουδαιότερων γυναικών σταρ όλων των εποχών από το [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου]]. Επίσης αποτέλεσε για πολλά χρόνια σύμβολο της [[μόδα]]ς, καθώς το στιλ της ήταν παροιμιώδους κομψότητας, ενώ αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε ανθρωπιστικά έργα. Από το 1986 μέχρι τον θάνατό της υπηρέτησε ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της [[UNICEF]] και τιμήθηκε με το ''Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας'' για το έργο της. 
== Πρώτα χρόνια ==
Γεννημένη ως Όντρεϊ Καθλήν Ράστον, σε έναν δήμο των [[Βρυξέλλες|Βρυξελλών]], ήταν το μοναδικό παιδί του [[Ιρλανδία|Ιρλανδού]] τραπεζίτη Τζόζεφ Βίκτορ Άντονι Ράστον από τη δεύτερη σύζυγό του, την πρώην βαρόνη Έλλα φαν Χέεμστρα, μια [[Ολλανδία|Ολλανδέζα]] αριστοκράτισσα που ήταν κόρη ενός πρώην κυβερνήτη της [[Σουρινάμ|Ολλανδικής Γουιάνας]]. Ο πατέρας της αργότερα προσέθεσε το επώνυμο της γιαγιάς του από την πλευρά της μητέρας του, της Καθλήν Χέπμπορν, στο οικογενειακό επώνυμο. Οπότε το επώνυμο της Όντρεϊ έγινε Χέπμπορν–Ράστον. Είχε δύο ετεροθαλείς αδερφούς από τον πρώτο γάμο της μητέρας της με έναν Ολλανδό ευγενή. Ήταν απόγονος του βασιλιά [[Εδουάρδος Γ' της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ' της Αγγλίας]]<ref>Crenson, Matt. [http://www.livescience.com/history/ap_royal_roots.html Everyone Has Royal Roots] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070929084030/http://www.livescience.com/history/ap_royal_roots.html |date=2007-09-29 }}, ''[http://www.livescience.com/ Live Science]'', [[1 Ιουλίου]], [[2006]]</ref> και του [[Σκωτία|Σκωτσέζου]] βασιλικού συζύγου της [[Μαρία Α΄ της Σκωτίας|Μαρίας Στιούαρτ]] [[Τζέημς Χέπμπορν, 4ος κόμης του Μπόθγουελ|Τζέημς Χέπμπορν, 4ου κόμη του Μπόθγουελ]], από τον οποίο ίσως να καταγόταν και η ηθοποιός [[Κάθριν Χέπμπορν]].<ref>https://www.salon.com/1999/10/06/hepburns/, [[10 Ιουνίου]], [[1999]]</ref>

Το γεγονός ότι ο πατέρας της εργαζόταν σε μια βρετανική ασφαλιστική εταιρεία σήμαινε πως η οικογένεια θα έπρεπε να μετακομίζει ανάμεσα στις Βρυξέλλες, την Αγγλία και την Ολλανδία. Από το 1935 μέχρι το 1938 η Χέπμπορν φοίτησε σε μια ιδιωτική ακαδημία για κορίτσια στο [[Κεντ]]. Το 1935 οι γονείς της πήραν διαζύγιο και ο πατέρας της, που προσέκειτο στους [[ναζί]]<ref name="CBSsundaymorning">{{cite news |first = Martha |last = Tichner |author = |coauthors = |url = |title = Audrey Hepburn |work = |publisher = CBS Sunday Morning |date = [[26 Νοεμβρίου]], [[2006]]}}</ref>, άφησε την οικογένεια<ref>{{Cite web |url=http://movies.aol.com/celebrity/audrey-hepburn/31869/biography |title=Audrey Hepburn Biography - Moviefone<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος --> |accessdate=2008-01-19 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20081013024650/http://movies.aol.com/celebrity/audrey-hepburn/31869/biography |archivedate=2008-10-13 |url-status=dead }}</ref> (και οι δύο γονείς ήταν μέλη της Βρετανικής Φασιστικής Ενώσεως στα μέσα της δεκαετίας του 1930 σύμφωνα με τη Γιούνιτι Μίτφορντ, φίλη της Έλλα και οπαδού του [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφου Χίτλερ]])<ref>Charlotte Mosley, εκδότης. 'The Mitfords: Letters Between Six Sisters', London: Fourth Estate, 2007, σελίδες 63 και 65</ref>. Χρόνια μετά η ηθοποιός ανέφερε αυτήν την περίοδο ως την πιο τραυματική της ζωής της. Αργότερα εντόπισε τον πατέρα της στο [[Δουβλίνο]] διαμέσου του [[Διεθνές Κίνημα Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου|Ερυθρού Σταυρού]]. Διατήρησε επαφή μαζί του και τον υποστήριζε οικονομικά μέχρι τον θάνατό του<ref>Klein, Edward. [http://audreyhepburnlibrary.com/80s/images/parade5-5-89pg2.jpg 'You Can't Love Without The Fear Of Losing'] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110812005439/http://audreyhepburnlibrary.com/80s/images/parade5-5-89pg2.jpg |date=2011-08-12 }}, ''Περιοδικό Parade'', [[5 Μαρτίου]], [[1989]]</ref>. Το 1939 η μητέρα της πήρε την απόφαση να μετακομίσει μαζί με τα παιδιά της στο σπίτι του παππού τους στο [[Άρνεμ]] της Ολλανδίας. Η Έλλα πίστευε πως η Ολλανδία ήταν ασφαλής από γερμανική εισβολή. Η Χέπμπορν φοίτησε στο Ωδείο του Άρνεμ από το 1939 μέχρι και το 1945 όπου και μυήθηκε στο [[μπαλέτο]] μαζί με τα καθημερινά της μαθήματα.

Το 1940 οι [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανοί]] εισέβαλαν στην Ολλανδία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Χέπμπορν υιοθέτησε το ψεύτικο όνομα Ίντα φαν Χέεμστρα, αλλάζοντας τα έγγραφα της μητέρας της γιατί ένα όνομα που ακουγόταν έντονα αγγλικό θεωρήθηκε επικίνδυνο. Αυτό δεν ήταν ποτέ επίσημο νομικά το όνομά της. Πρόκειται για απλή παράφραση του ονόματος της μητέρας της.

Μέχρι το [[1944]] η Χέπμπορν είχε εξελιχθεί σε πολύ καλή μπαλαρίνα. Μυστικά χόρευε σε συγκεντρώσεις για να μαζέψει χρήματα για την ολλανδική αντίσταση. Αργότερα δήλωσε πως «το καλύτερο κοινό που είχα ποτέ δεν έκανε τον παραμικρό ήχο στο τέλος της παράστασής μου»<ref>[http://www.audreyhepburnlibrary.com/50s/images/coronet1-55.jpg Audrey Hepburn], ''Κόρονετ'', Ιανουάριος, [[1955]]</ref>.

Μετά την [[Απόβαση της Νορμανδίας|Απόβαση]] των [[Συμμαχικές Δυνάμεις|Συμμαχικών Δυνάμεων]] στη [[Νορμανδία]] η κατάσταση δυσκόλεψε στη γερμανοκρατούμενη Ολλανδία. Κατά τη διάρκεια του λιμού τον χειμώνα του 1944 οι Γερμανοί κρατούσαν την περιορισμένη τροφή και καύσιμη ύλη των Ολλανδών για τις δικές τους ανάγκες. Χωρίς θέρμανση στα σπίτια τους ούτε φαγητό, οι άνθρωποι πέθαιναν από την πείνα και το κρύο στους δρόμους. Οι Χέπμπορν όπως και αρκετοί άλλοι αναγκάζονταν να φτιάχνουν [[αλεύρι]] από βολβούς [[τουλίπα]]ς για να φτιάξουν πίτες και μπισκότα. Το Άρνεμ καταστράφηκε κατά τη διάρκεια αεροπορικών επιδρομών. Ο θείος και ο ξάδερφος της μητέρας της Χέπμπορν εκτελέστηκαν μπροστά της γιατί έλαβαν μέρος στην [[Ολλανδική Αντίσταση|Αντίσταση]]. Ο ετεροθαλής αδερφός της Ίαν πέρασε κάποιο διάστημα σε γερμανικό στρατόπεδο εργασίας. Υποφέροντας από [[Υποσιτισμός|υποσιτισμό]], η Χέπμπορν εμφάνισε οξεία [[αναιμία]], αναπνευστικά προβλήματα και [[οίδημα]].<ref>Garner, Lesley. [http://www.ahepburn.com/article6.html Lesley Garner meets the legendary actress as she prepares for this week's Unicef gala performance] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20050117094236/http://www.ahepburn.com/article6.html |date=2005-01-17 }}, ''The Sunday Telegraph'', [[26 Μαΐου]], [[1991]]</ref>

Το 1991 η Χέπμπορν είπε: «Έχω αναμνήσεις. Περισσότερες από μία φορές βρέθηκα στον σταθμό βλέποντας τρένα γεμάτα [[Εβραίοι|Εβραίους]] που μεταφέρονταν, βλέποντας όλα αυτά τα πρόσωπα από την κορυφή του βαγονιού. Θυμάμαι πολύ έντονα, ένα μικρό αγόρι να στέκεται με τους γονείς του στην αποβάθρα, πολύ χλωμό, πολύ ξανθό, να φορά ένα παλτό πολύ μεγάλο για εκείνο, και μπήκε στο τρένο. Ήμουν ένα παιδί που παρατηρούσε ένα παιδί».

Η Χέπμπορν είχε επίσης πολλές ομοιότητες με την [[Άννα Φρανκ]]. «Είχα ακριβώς την ίδια ηλικία με την Άννα Φρανκ. Ήμαστε και οι δύο δέκα ετών όταν ξέσπασε ο πόλεμος και δεκαπέντε όταν έλαβε τέλος. Μου δόθηκε το [[Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ|βιβλίο]] στα [[Ολλανδική γλώσσα|ολλανδικά]], το 1946 από έναν φίλο – και με καταρράκωσε. Το κάνει σε πολλούς ανθρώπους όταν το διαβάζουν για πρώτη φορά αλλά εγώ δεν το διάβαζα ως βιβλίο, αλλά σαν τυπωμένες σελίδες. Αυτή ήταν η ζωή μου. Δεν γνώριζα τι επρόκειτο να διαβάσω. Ποτέ δεν ήμουν η ίδια ξανά, με επηρέασε πολύ βαθιά».

«Είδαμε αντίποινα. Είδαμε νέους άντρες να τοποθετούνται μπροστά σε έναν τοίχο και να πυροβολούνται και έκλειναν τον δρόμο και μετά τον άνοιγαν και μπορούσες να περάσεις και πάλι. Αν διαβάσεις το ημερολόγιο, σημείωσα ένα κομμάτι όπου γράφει «Πέντε όμηροι εκτελέστηκαν σήμερα». Ήταν η μέρα που εκτέλεσαν τον θείο μου. Και στα λόγια αυτού του παιδιού διάβαζα αυτό που ήταν μέσα μου και ακόμη είναι εκεί. Ήταν μια κάθαρση για μένα. Αυτό το παιδί, το κλειδωμένο σε τέσσερις τοίχους, έγραψε μια πλήρη περιγραφή όσων έζησα και ένιωσα».

Εκείνη η εποχή δεν αποτελείτο μονάχα από μελανά σημεία και μπόρεσε να χαρεί και κομμάτι από την παιδική της ηλικία. Φτιάχνοντας και πάλι παραλληλισμούς με την Άννα Φρανκ η Χέπμπορν είπε: «Αυτό το πνεύμα επιβίωσης είναι τόσο δυνατό στα λόγια της Άννας Φρανκ. Σε μια στιγμή γράφει «Έχω πέσει σε μεγάλη κατάθλιψη». Την επόμενη πως θα ήθελε να καβαλήσει ένα [[ποδήλατο]]. Είναι σίγουρα σύμβολο του παιδιού σε πολύ δύσκολες περιστάσεις, που είναι αυτό στο οποίο αφιερώνω όλο μου τον χρόνο. Υπερβαίνει τον θάνατό της».

Μέρος του χρόνου της η Όντρεϊ το περνούσε ζωγραφίζοντας. Κάποια από τα σχέδιά της μπορεί να τα δει κανείς μέχρι τις μέρες μας.

Όταν η χώρα ελευθερώθηκε από τις Συμμαχικές Δυνάμεις ακολούθησαν τα καμιόνια της Διαχείρισης Ανακούφισης και Αναμόφωσης των [[Ηνωμένα Έθνη|Ηνωμένων Εθνών]]. Η Χέπμπορν είπε σε μια συνέντευξη πως ήπιε ένα ολόκληρο τενεκεδάκι συμπυκνωμένου [[γάλα]]τος και κατόπιν αρρώστησε από τα πρώτα της γεύματα γιατί έβαλε στο πιάτο της υπερβολικά πολλή [[ζάχαρη]].<ref>Seigel, Jessica. [http://www.jessicaseigel.com/articles/hepburn.shtml Audrey Hepburn on a role] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20060505062928/http://www.jessicaseigel.com/articles/hepburn.shtml |date=2006-05-05 }}, ''The Chicago Tribune'', [[20 Ιανουαρίου]], [[1992]]</ref> Αυτές οι εμπειρίες την οδήγησαν στο να συμμετέχει στο έργο της UNICEF αργότερα στη ζωή της.

== Η αρχή της καριέρας της ==
[[Αρχείο:Audrey Hepburn and Gregory Peck on Vespa in Roman Holiday trailer.jpg|thumb|300px|Με τον ηθοποιό [[Γκρέγκορι Πεκ]] στην ταινία "''[[Διακοπές στη Ρώμη]]'' (Roman Holiday)" το 1953.]]
Το 1945 μετά τον πόλεμο η Χέπμπορν άφησε το Ωδείο του Άρνεμ και μετακόμισε στο [[Άμστερνταμ]] όπου παρακολούθησε μαθήματα [[μπαλέτο]]υ με τη Σόνια Γκάσκελ.<ref>[http://audreyhepburn.com/ Audrey Hepburn - Official Website<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> Το 1948 η Χέπμπορν πήγε στο [[Λονδίνο]] και παρακολούθησε μαθήματα με την αναγνωρισμένη [[Μαρί Ράμπερτ]]. Η Χέπμπορν τελικά ρώτησε τη Ράμπερτ σχετικά με το μέλλον της. Εκείνη τη διαβεβαίωσε πως αν εξακολουθούσε να δουλεύει σκληρά εκεί θα είχε μια θαυμάσια καριέρα, αλλά εξαιτίας του ύψους της και της κακής διατροφής της κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν θα κατάφερνε να γίνει πρίμα μπαλαρίνα. Η Χέπμπορν εμπιστεύτηκε την κρίση της δασκάλας της και αποφάσισε να γίνει [[ηθοποιός]], μια καριέρα στην οποία είχε τουλάχιστον μια ευκαιρία να πετύχει. Αφού η Χέπμπορν έγινε διάσημη, η Ράμπερτ είπε σε μια συνέντευξη πως «ήταν θαυμάσια μαθήτρια. Αν είχε θελήσει να αντέξει στον χώρο, θα γινόταν εξαιρετική μπαλαρίνα»<ref>{{cite news | url = http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,818831,00.html | title = Princess Apparent | publisher = Time | date = [[7 Σεπτεμβρίου]], [[1953]] | accessdate = 2008-02-18 | archive-date = 2010-05-30 | archive-url = https://web.archive.org/web/20100530022059/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,818831,00.html | dead-url = dead }}</ref>. Δυστυχώς η μητέρα της Χέπμπορν εργαζόταν ως υπηρέτρια για να στηρίζει την οικογένειά της. Η Χέπμπορν είχε ανάγκη τα χρήματα και έπρεπε να βρει δουλειά με απολαβές. Αφού όλη της τη ζωή είχε εκπαιδευτεί στον χώρο του θεάματος, η υποκριτική έμοιαζε το επόμενο λογικό βήμα. Είπε «χρειαζόμουν τα χρήματα. Με πλήρωναν τρεις λίρες παραπάνω σε σχέση με τις δουλειές μπαλέτου».<ref>Nichols, Mark [http://www.audreyhepburnlibrary.com/50s/images/coronet11-56pg1.jpg Audrey Hepburn Goes Back to the Bar], ''Κόρονετ'', Νοέμβριος, [[1956]]</ref>

Η καριέρα της ως ηθοποιού ξεκίνησε με την εκπαιδευτική ταινία ''Nederlands in zeven lessen (Ολλανδικά σε επτά μαθήματα)''. Έπειτα εμφανίστηκε σε μουσικές παραστάσεις όπως το ''High Button Shoes'' και το ''Sauce Piquante''. Ο πρώτος της ρόλος στον [[Κινηματογράφος|κινηματογράφο]] ήταν στη [[Βρετανία|βρετανική]] ταινία ''One Wild Oat'' όπου και υποδύθηκε μια ρεσεψιονίστ. Έπαιξε αρκετούς μικρούς ρόλους στις ταινίες ''Young Wives’ Tale'', ''Laughter in Paradise'', ''Η συμμορία των εντιμότατων'' (The Lavender Hill Mob) και ''Monte Carlo Baby''. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του ''Monte Carlo Baby'' η Χέπμπορν επιλέχτηκε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο του [[Μπρόντγουεϊ]] με τίτλο ''Gigi'' που έκανε πρεμιέρα στις 24 Νοεμβρίου 1951 στο Θέατρο Φούλτον και διήρκεσε για 219 παραστάσεις. Η συγγραφέας Σιντονί–Γκαμπριέλ [[Κολέτ]] την πρώτη στιγμή που την είδε αναφώνησε: «voilà! Να η Gigi μας!»<ref>{{cite news | url = http://www.audrey1.com/articles/articles26.html | title = Lighting Up Broadway | publisher = People | date = Winter 1993 | work = Extra Magazine}}</ref>. Κέρδισε ένα Βραβείο Theatre World για το ντεμπούτο της που παιζόταν με επιτυχία για έξι μήνες.

Η πρώτη αξιοπρόσεκτη εμφάνισή τη στον κινηματογράφο ήταν το 1952 στην ταινία ''Σκιές στην ομίχλη'' (Secret People) όπου και υποδύθηκε μια σπουδαία μπαλαρίνα. Όπως ήταν φυσικό η Χέπμπορν έκανε η ίδια όλα τα χορευτικά που απαιτούνταν. Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος και μάλιστα σε [[ΗΠΑ|αμερικανική]] ταινία ήταν μαζί με τον [[Γκρέγκορι Πεκ]] στην ταινία ''[[Διακοπές στη Ρώμη]] (Roman Holiday)''. Οι παραγωγοί αρχικά ήθελαν την [[Ελίζαμπεθ Τέιλορ]] για τον ρόλο, αλλά ο σκηνοθέτης [[Γουίλιαμ Γουάιλερ]] εντυπωσιάστηκε τόσο με το δοκιμαστικό της Χέπμπορν (η κάμερα συνέχισε να γράφει και το υλικό που δείχνει τη Χέπμπορν να απαντά σε ερωτήσεις, χωρίς να γνωρίζει πως η συνομιλία καταγραφόταν, δείχνει το ταλέντο της), και την επέλεξε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Γουάιλερ είπε, «Είχε όλα όσα έψαχνα: Γοητεία, αθωότητα και ταλέντο. Ήταν επίσης πολύ αστεία. Ήταν απολύτως μαγευτική, και είπαμε, “Αυτό είναι το κορίτσι!”»<ref>{{cite web | url = http://www.audrey1.com/films/roman.html | title = Filmography: Roman Holiday | work = audrey1.com | accessdate = 2008-01-14 | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080121012947/http://www.audrey1.com/films/roman.html | archivedate = 2008-01-21 | url-status = dead }}</ref>.

Η ταινία επρόκειτο να έχει το όνομα του Γκρέγκορι Πεκ πάνω από τον τίτλο με μεγάλα γράμματα, αναγράφοντας «παρουσιάζοντας την Όντρει Χέπμπορν» από κάτω. Όταν τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν, ο Πεκ κάλεσε τον ατζέντη του και, προβλέποντας σωστά πως η Χέπμπορν θα κέρδιζε το [[Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου|Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου]], ζήτησε να αλλαχτεί η συμφωνία και να γραφτεί το όνομα της ηθοποιού επίσης πάνω από τον τίτλο και σε ίδια γραμματοσειρά με τη δική του. Η Χέπμπορν και ο Πεκ έγιναν φίλοι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, και φήμες τους ήθελαν να αναπτύσσουν ειδύλλιο. Και οι δύο το αρνήθηκαν. Η Χέπμπορν, ωστόσο, προσέθεσε, «για να πούμε την αλήθεια, πρέπει να είσαι και λίγο ερωτευμένη με τον συμπρωταγωνιστή σου, και το αντίστροφο. Αν πρόκειται να απεικονίσεις την αγάπη, πρέπει να την αισθάνεσαι. Δεν μπορείς να το κάνεις με άλλο τρόπο. Μα δεν το μεταφέρεις εκτός [[Πλατό (κινηματογράφος και τηλεόραση)|πλατό]]».<ref>Tusher, Bill. [http://audreyhepburnlibrary.com/50s/images/motionpicture2-54pg4.jpg Candy Pants Princess], ''Motion Picture'', Φεβρουάριος, [[1954]]</ref> Εξαιτίας της άμεσης δημοσιότητας που της έφερε η ταινία ''Διακοπές στη Ρώμη'', η εικόνα της Χέπμπορν τοποθετήθηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού [[TIME]] στις 7 Σεπτεμβρίου 1953.

Η ερμηνεία της Χέπμπορν δέχτηκε πολύ καλές κριτικές. Ο Α.Χ. Γουέιλερ τόνισε στους [[The New York Times|New York Times]], «Παρόλο που δεν είναι ακριβώς πρωτοεμφανιζόμενη στις ταινίες, η Όντρει Χέπμπορν, η Βρετανίδα ηθοποιός που πρωταγωνίστησε για πρώτη φορά με τον ρόλο της πριγκίπισσας Άννας, έχει μια λεπτή και ποθητή ομορφιά εξωτικού, εναλλασσόμενα βασιλική και παιδική ενώ εκτιμά βαθιά τις καινούριες και απλές απολαύσεις και την αγάπη. Παρόλο που χαμογελά με θάρρος αναγνωρίζοντας το τέλος αυτής της σχέσης, παραμένει μια μοναχική φιγούρα άξια οίκτου που αντιμετωπίζει ένα ζοφερό μέλλον»<ref>{{cite news | url = http://movies.nytimes.com/movie/review?res=940DE6DA153EE53BBC4051DFBE668388649EDE | title='Roman Holiday' at Music Hall Is Modern Fairy Tale Starring Peck and Audrey Hepburn | first = A. W. | last = Weiler | publisher= The New York Times | date = [[28 Αυγούστου]], [[1953]] | accessdate = 2008-01-14}}</ref>. Η Χέπμπορν αργότερα δήλωσε πως το ''Διακοπές στη Ρώμη'' υπήρξε η αγαπημένη της ταινία, γιατί ήταν αυτή που την έκανε σταρ.

Μετά από γυρίσματα τεσσάρων μηνών για την ταινία αυτή, η Χέπμπορν επέστρεψε στη [[Νέα Υόρκη]] και για οχτώ μήνες έδινε παραστάσεις με το ''Gigi''. Το έργο ανέβηκε στο [[Λος Άντζελες]] και το [[Σαν Φρανσίσκο]] τον τελευταίο του μήνα. Στη Χέπμπορν δόθηκε ένα συμβόλαιο για επτά ταινίες με την [[Paramount Pictures|Paramount]] με δώδεκα μήνες ανάμεσα στα γυρίσματα για τη δουλειά της στο σανίδι<ref>Connolly, Mike. [http://www.audreyhepburnlibrary.com/50s/images/photoplay1-54pg3.jpg Who Needs Beauty!], ''Photoplay'', Ιανουάριος, [[1954]]</ref>.

== Τα Χρόνια της Δόξας ==
[[Αρχείο:The Children's Hour Screenshot.jpg|thumb|250px|Η [[Σίρλεϊ Μακ Λέιν]] και η Όντρει Χέπμπορν στην ταινία [[Οι Ψίθυροι|''Οι ψίθυροι'']] (1961).]]
Μετά το ''Διακοπές στη Ρώμη'' εμφανίστηκε στην ταινία του [[Μπίλι Γουάιλντερ]] με τίτλο ''[[Γλυκιά μου Σαμπρίνα]]'' στο πλευρό των [[Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ]] και [[Γουίλιαμ Χόλντεν]]. Εστάλη στον σχεδιαστή υψηλής ραπτικής [[Ουμπέρ ντε Ζιβενσύ|Ουμπέρ ντε Ζιβανσί]] για να αποφασίσουν για την γκαρνταρόμπα της. Όταν του ανακοίνωσαν πως «η δεσποινίς Χέπμπορν» επρόκειτο να τον επισκεφτεί, ο Ζιβανσί περίμενε να δει την [[Κάθριν Χέπμπορν|Κάθριν]]. Δεν απογοητεύτηκε με την Όντρεϊ, ωστόσο, και έγιναν διά βίου φίλοι και συνεργάτες. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για τη ''Γλυκιά μου Σαμπρίνα'', οι Χέπμπορν και Χόλντεν ερωτεύτηκαν και εκείνη τότε ήλπισε πως θα παντρευόταν και θα έκαναν παιδιά. Χάλασε όμως τη σχέση όταν ο Χόλντεν της αποκάλυψε πως είχε κάνει [[αγγειεκτομή]].<ref>Paris, Barry. [http://www.audreyhepburnlibrary.com/90s/images/barryparispg3.jpg The Enduring Mystique of Audrey Hepburn], ''Audrey Hepburn'', [[1996]]</ref><ref>[http://www.tcm.com/thismonth/article.jsp?cid=97161&mainArticleId=136023 Sabrina (1954)<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref>
 
Το 1954, η Όντρεϊ επέστρεψε στο θέατρο για να υποδυθεί μια νύμφη του νερού στο έργο ''Οντίν'' στο πλάι του [[Μελ Φερέρ]], τον οποίο και παντρεύτηκε αργότερα μες τη χρονιά. Κατά τη διάρκεια των παραστάσεων, η Χέπμπορν τιμήθηκε με τη [[Χρυσές Σφαίρες|Χρυσή Σφαίρα]] και το [[Όσκαρ|Βραβείο Όσκαρ]] για την ταινία ''Διακοπές στη Ρώμη''. Έξι εβδομάδες μετά το Όσκαρ, έλαβε το [[Βραβεία Τόνυ|Βραβείο Τόνυ]] για την ερμηνεία της στο ''Οντίν''. Η Χέπμπορν είναι μια από τις μόλις τρεις ηθοποιούς που έλαβαν το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου και το Βραβείο Τόνυ Καλύτερης Ηθοποιού την ίδια χρονιά (οι άλλες δύο είναι οι [[Σίρλεϊ Μπουθ]] και [[Έλεν Μπέρστιν]]).

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, η Χέπμπορν δεν ήταν απλά μια από τις μεγαλύτερες σταρ του κινηματογράφου, αλλά και πρότυπο κομψότητας. Η αίσθηση του σικ που διέθετε θαυμάστηκε και αποτέλεσε αντικείμενο μίμησης ευρέως. Το 1955, βραβεύτηκε με τη ''Χρυσή Σφαίρα – World Film Favorite Female''.

Αποτελώντας πλέον μια από τις δημοφιλέστερες ηθοποιούς, η Όντρεϊ Χέπμπορν συμπρωταγωνίστησε με πολλούς μεγάλους άνδρες ηθοποιούς όπως ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στο ''Γλυκιά μου Σαμπρίνα'', ο [[Φρεντ Αστέρ]] στο ''[[Funny Face]]'', ο [[Μωρίς Σεβαλιέ]] και ο [[Γκάρι Κούπερ]] στο ''[[Αριάν]] (Love in the Afternoon)'', ο [[Τζορτζ Πέπαρντ]] στο ''[[Πρόγευμα στο Τίφανις]] (Breakfast at Tiffany’s)'', ο [[Κάρι Γκραντ]] στο ''[[Ραντεβού στο Παρίσι]] (Charade)'', ο [[Ρεξ Χάρισον]] στο ''[[Ωραία μου Κυρία|Ωραία μου κυρία]] (My Fair Lady)'', ο [[Πήτερ Ο' Τουλ|Πίτερ Ο’ Τουλ]] στο ''[[Πώς να Κλέψετε 1.000.000 Δολάρια|Πώς να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολάρια]] (How to Steal a Million)'', ο [[Άλμπερτ Φίνεϊ]] στο ''Δύο για τον δρόμο (Two for the Road)'' και ο [[Σον Κόνερι]] στο ''Το ρόδο και το βέλος (Robin and Marian)''. Πολλοί από αυτούς τους άνδρες ήρθαν κοντά της. Ο Ρεξ Χάρισον αποκαλούσε την Όντρεϊ αγαπημένη του παρτενέρ, ο Κάρι Γκραντ λάτρευε να την πειράζει και μάλιστα κάποτε είπε: «Το μόνο που θέλω για τα Χριστούγεννα είναι μια φωτογραφία ακόμη με την Όντρεϊ Χέπμπορν»<ref>[http://audreyhepburnlibrary.com/60s/images/motionpicture5-64pg3.jpg How Awful About Audrey!], ''Motion Picture'', Μάιος, [[1964]]</ref>. Ο Γκρέγκορι Πεκ έγινε διά βίου φίλος της. Μετά τον θάνατό της, ο Πεκ με δάκρυα στα μάτια απήγγειλε μπροστά στην κάμερα το αγαπημένο της ποίημα, ''«Ατελείωτη Αγάπη»'' του Rabindranath Tagore<ref>{{cite web | url = http://audrey1.com/poems.html | title = Two favorite poems of Audrey Hepburn | work = audrey1.com | accessdate = 2008-01-14 | archiveurl = https://web.archive.org/web/20071229234636/http://www.audrey1.com/poems.html | archivedate = 2007-12-29 | url-status = dead }}</ref>. Μερικοί πιστεύουν ότι ο Μπόγκαρτ και η Χέπμπορν δεν τα πήγαιναν καλά, μα αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο Μπόγκαρτ τα πήγαινε καλά μαζί της όσο κανείς άλλος στο [[Πλατό (κινηματογράφος και τηλεόραση)|πλατό]]. Αργότερα η Χέπμπορν είπε: «Καμιά φορά είναι οι λεγόμενοι “σκληροί άντρες” που τελικά είναι οι πιο στοργικοί, όπως υπήρξε ο Μπόγκι μαζί μου»<ref>Hepburn, Audrey. [http://audreyhepburnlibrary.com/90s/images/filmfestpg1.jpg My Fair Lady], ''Film Festival''</ref>.

Το ''Funny Face'' του 1957 ήταν μια από τις διασκεδαστικότερες ταινίες για τη Χέπμπορν γιατί χόρεψε μαζί με τον Φρεντ Αστέρ. Από την άλλη η ταινία του 1959 ''[[Η Ιστορία μιας Μοναχής|Η ιστορία μιας μοναχής]] (The Nun’s Story)'' ήταν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για εκείνη. Το Films in Review υποστήριξε πως, «η ερμηνεία της θα κάνει να σιωπήσουν για πάντα αυτοί που τη θεωρούν λιγότερο ηθοποιό και περισσότερο σύμβολο του σοφιστικέ παιδιού/γυναίκας. Η ερμηνεία της αδελφής Λουκ είναι μια από τις μεγαλύτερες στη μεγάλη οθόνη»<ref>{{cite web | url = http://audrey1.com/films/nun.html | title = Filmography: The Nun's Story | work = audrey1.com | accessdate = 2008-01-14 | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080101021432/http://www.audrey1.com/films/nun.html | archivedate = 2008-01-01 | url-status = dead }}</ref>.

Η Χόλυ Γκολάιτλι της Χέπμπορν στην ταινία του 1961 ''Πρόγευμα στο Τίφανις (Breakfast at Tiffany’s)'' έγινε ένα χαρακτήρας σύμβολο του [[Αμερικανικός κινηματογράφος|αμερικανικού σινεμά]] για τον 20ό αιώνα. Αποκάλεσε τον ρόλο «τον πιο τζαζ της ζωής μου»<ref>Kane, Chris. [http://audreyhepburnlibrary.com/bat/images/screenstories10-61pg11.jpg Breakfast at Tiffany's], ''Screen Stories'', Δεκέμβριος, [[1961]]</ref>. Όταν ρωτήθηκε για την πρόκληση του ρόλου, απάντησε, «Είμαι εσωστρεφής. Το να υποδυθώ ένα εξωστρεφές κορίτσι ήταν το δυσκολότερο πράγμα που έκανα ποτέ». Στην ταινία φορούσε μοδάτα ρούχα που σχεδίασε η ίδια από κοινού με τον Ζιβανσί και προσέθεσε ξανθιές ανταύγειες στα καστανά μαλλιά της, εμφάνιση που διατήρησε και εκτός οθόνης.

Η Χέπμπορν έτσι καθιερώθηκε ως μια από τις δημοφιλέστερες σταρ του Χόλιγουντ. Η [[Μέριλιν Μονρόε]] δεν ήταν η μόνη που τραγούδησε "Happy Birthday, Mr. President" στον Πρόεδρο [[Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ|Τζον Κέννεντυ]] στα γενέθλιά του. Στα επόμενα (και τελευταία) γενέθλιά του στις 29 Μαΐου 1963, η Χέπμπορν, η αγαπημένη ηθοποιός του προέδρου, του τραγούδησε "Happy Birthday, dear Jack"<ref>Paris, Barry. [http://www.audreyhepburnlibrary.com/90s/images/barryparispg7.jpg The Enduring Mystique of Audrey Hepburn], ''Audrey Hepburn'', [[1996]]</ref>. 
[[Αρχείο:Audrey Hepburn in Charade 6.jpg|thumb|300px|Η ηθοποιός στην ταινία ''[[Ραντεβού στο Παρίσι]]'' (1963).]]
Το 1963 η Χέπμπορν πρωταγωνίστησε στην ταινία ''Ραντεβού στο Παρίσι'', την πρώτη και τελευταία ταινία της με τον Κάρι Γκραντ, ο οποίος είχε στο παρελθόν αποσυρθεί από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους των ταινιών ''Διακοπές στη Ρώμη'' και ''Σαμπρίνα''. Το 1964, η Χέπμπορν έπαιξε στην ταινία ''Ωραία μου κυρία (My Fair Lady)'' που θεωρήθηκε για την εποχή η περισσότερο αναμενόμενη ταινία μετά το ''[[Όσα Παίρνει ο Άνεμος (ταινία)|Όσα παίρνει ο άνεμος]]''. Η Χέπμπορν έλαβε τον ρόλο της Ελάιζα Ντούλιτλ αντί για την τότε άσημη [[Τζούλι Άντριους]], που είχε υποδυθεί πρώτη τον ρόλο στο [[Θέατρο Μπρόντγουεϊ (Νέα Υόρκη)|Μπρόντγουεϊ]]. Η απόφαση αυτή πάρθηκε πριν την επιλογή της Χέπμπορν για τον ρόλο. Η τελευταία αρχικά τον αρνήθηκε και πρότεινε στον [[Τζακ Γουόρνερ]] να τον δώσει στην Άντριους, αλλά όταν την ενημέρωσαν πως θα ήταν εκείνη ή η [[Ελίζαμπεθ Τέιλορ]], που επίσης ήταν υποψήφια για τον ρόλο, τον δέχτηκε. Σύμφωνα με ένα άρθρο στο περιοδικό Soundstage «όλοι συμφώνησαν πως, αν δεν συμμετείχε η Τζούλι Άντριους στην ταινία, η Όντρει Χέπμπορν ήταν τέλεια επιλογή». Η Τζούλι Άντριους είχε να ολοκληρώσει την ταινία [[Μαίρη Πόππινς (ταινία)|Μαίρη Πόπινς]], που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με το ''Ωραία μου κυρία''. Η Χέπμπορν ηχογράφησε τραγούδια για τον ρόλο, αλλά τελικά ανακάλυψε πως μια επαγγελματίας τραγουδίστρια, η [[Μάρνι Νίξον]] ντούμπλαρε όλα της τα τραγούδια. Έφυγε από το πλατό μόλις έμαθε τα νέα, αλλά επέστρεψε νωρίς το επόμενο πρωί για να ζητήσει συγγνώμη για τη συμπεριφορά της. Υλικό από τα αρχικά φωνητικά της Χέπμπορν υπάρχει μέχρι τις μέρες μας και συμπεριλήφθηκε σε [[ντοκιμαντέρ]] και στο [[DVD]] της ταινίας, αν και μέχρι σήμερα, μόνο τα φωνητικά της Νίξον κυκλοφόρησαν σε [[Δίσκος βινυλίου|δίσκο βινυλίου]] και [[CD]]. Κάποια από τα αρχικά της φωνητικά διατηρήθηκαν στην ταινία, όπως το ''«Just You Wait»'' και κομμάτια από το ''«I Could Have Danced All Night»''. Όταν ρωτήθηκε για το ντουμπλάρισμα μιας ηθοποιού με τόσο χαρακτηριστικό τόνο στη φωνή, η Χέπμπορν σκυθρώπιασε και είπε: «Φαινόταν, έτσι δεν είναι; Και μετά ήταν ο Ρεξ, που ηχογράφησε όλα του τραγούδια ενώ έπαιζε... την επόμενη φορά». Μετά δάγκωσε τα χείλη για να μην συνεχίσει. Πέρα από το θέμα αυτό, πολλοί κριτικοί συμφώνησαν πως η ερμηνεία της ήταν εξαίσια.

Οι αντιγνωμίες γύρω από την επιλογή της Χέπμπορν στο καστ έφτασαν στο απόγειό τους στην απονομή των Βραβείων Όσκαρ για την σεζόν 1964-65, οπότε και η Χέπμπορν δεν έλαβε υποψηφιότητα καλύτερης ηθοποιού, ενώ η Άντριους ναι. Τα μίντια προσπάθησαν να προβάλλουν αυτή την αντιπαλότητα καθώς πλησίαζε η τελετή, παρόλο που και οι δύο γυναίκες αρνήθηκαν πως διατηρούσαν άσχημα αισθήματα η μία για την άλλη. Τελικά η Άντριους κέρδισε το βραβείο.

Η ταινία ''[[Δυο για το Δρόμο|Δύο για τον δρόμο]] (Two for the Road)'' ήταν μια καινοτόμος ταινία με θέμα το [[διαζύγιο]]. Ο σκηνοθέτης [[Στάνλεϊ Ντόνεν]] είπε πως η Χέπμπορν ήταν περισσότερο ελεύθερη και χαρούμενη από κάθε άλλη φορά, και το απέδωσε στον [[Άλμπερτ Φίνεϊ]]<ref>[http://audreyhepburnlibrary.com/60s/images/screenland12-67pg6.jpg Behind Audrey Hepburn and Mel Ferrer's Breakup], ''Screenland'', Δεκέμβριος, [[1967]]</ref>. Η ταινία ''[[Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει|Περίμενε μέχρι να νυχτώσει]] (Wait Until Dark)'' ήταν δύσκολη ταινία. Ήταν μια ταινία τρόμου όπου η Χέπμπορν υποδυόταν μια [[Οπτική διαταραχή|τυφλή]] γυναίκα την οποία και τρομοκρατούσαν. Επιπροσθέτως, παραγωγός ήταν ο Μελ Φερέρ και τα γυρίσματα έγιναν ενώ το ζευγάρι έπαιρνε διαζύγιο. Η Χέπμπορν λέγεται πως έχασε πολλά κιλά λόγω [[Άγχος|άγχους]]. Από την άλλη, βρήκε τον συμπρωταγωνιστή της [[Ρίτσαρντ Κρένα]] πολύ αστείο, και γελούσε πολύ παρέα με τον σκηνοθέτη [[Τέρενς Γιανγκ]]. Η ερμηνεία της προτάθηκε για Όσκαρ.

Από το 1967 και μετά, έπειτα από δεκαπέντε ιδιαίτερα επιτυχημένα χρόνια στον κινηματογράφο, η Χέπμπορν έπαιζε μόνο περιστασιακά. Μετά το διαζύγιό της από τον Φερέρ παντρεύτηκε τον [[Ιταλία|Ιταλό]] [[Ψυχίατρος|ψυχίατρο]] δρ Αντρέα Ντότι και απέκτησε ένα δεύτερο γιο μετά από μια δύσκολη εγκυμοσύνη που απαίτησε σχεδόν συνεχή παραμονή στο κρεβάτι. Μετά τον χωρισμό της με τον Ντότι, αποπειράθηκε μια επιστροφή, συμπρωταγωνιστώντας με τον Σον Κόνερι στην ταινία εποχής ''Το ρόδο και το βέλος (Robin and Marian)'' το 1976, που είχε σχετική επιτυχία. Ειπώθηκε πως απέρριψε ένα ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της μιας πρώην μπαλαρίνας στην ταινία ''[[Η Κρίσιμη Καμπή|Η κρίσιμη καμπή]]'' (The Turning Point). Τελικά ο ρόλος δόθηκε στην [[Αν Μπάνκροφτ]]. Η Χέπμπορν επέστρεψε τελικά στο σινεμά το 1979, πρωταγωνιστώντας στο ''Γραμμή αίματος (Bloodline)'' του [[Σίντνεϋ Σέλντον]]. Ο συγγραφέας διασκεύασε το μυθιστόρημά του όταν επρόκειτο να μεταφερθεί στον κινηματογράφο, κάνοντας τον χαρακτήρα της μεγαλύτερο σε ηλικία για να ταιριάζει στη δική της. Η ταινία στέφθηκε με αποτυχία τόσο στο box office όσο και στις κριτικές.

Ο τελευταίος πρωταγωνιστικός ρόλος της Χέπμπορν σε κινηματογραφική ταινία ήταν με τον [[Μπεν Γκαζάρα]] στην κωμωδία ''Όλοι έσκασαν στα γέλια'' (They All Laughed) σε σκηνοθεσία [[Πίτερ Μπογκντάνοβιτς]]. Η ταινία επισκιάστηκε από τη δολοφονία ενός από τα αστέρια που συμμετείχαν, της φίλης του Μπογκντάνοβιτς, [[Ντόροθυ Στράττεν|Ντόροθυ Στράτεν]]. Κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο της τελευταίας μα σε περιορισμένες προβολές. Το 1987, εμφανίστηκε με τον [[Ρόμπερτ Βάγκνερ]] σε μια τηλεταινία, το ''Ανάμεσα σε κλέφτες'' (Love Among Thieves) που δανειζόταν στοιχεία από παλαιότερες ταινίες της ηθοποιού. Η τηλεταινία ήταν μέτρια επιτυχημένη, ενώ η Χέπμπορν είπε πως συμμετείχε απλώς για την προσωπική της ευχαρίστηση.

Η τελευταία εμφάνιση της Χέπμπορν, ένα καμεό πέρασμα, ήταν ένας άγγελος στην ταινία του [[Στίβεν Σπίλμπεργκ]] ''Για πάντα'' (Always) το 1988. Τους τελευταίους μήνες της ζωής της, η Χέπμπορν ολοκλήρωσε δύο σχέδια: παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο ''Gardens of the World with Audrey Hepburn'', που έκανε πρεμιέρα στο κανάλι PBS τη μέρα του θανάτου της, και ηχογράφησε ένα άλμπουμ αφήγησης, το ''«Audrey Hepburn's Enchanted Tales»'', με αναγνώσεις κλασικών ιστοριών για παιδιά, με το οποίο κέρδισε μετά θάνατον το [[Βραβεία Γκράμι|Βραβείο Γκράμι]] για το Καλύτερο Αφηγηματικό Άλμπουμ για Παιδιά.

Η ηθοποιός απέκτησε το δικό της αστέρι στη [[Λεωφόρος της Δόξας στο Χόλυγουντ|Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ]], στην 1652 Vine Street.

== Γάμοι, οικογένεια και η ζωή τα επόμενα χρόνια ==
[[Αρχείο:Audrey Hepburn and Cary Grant 1.jpg|thumb|300px|Η Όντρεϊ Χέπμπορν με τον ηθοποιό [[Κάρι Γκραντ]] στην ταινία ''[[Ραντεβού στο Παρίσι]]'' (1963).]] 
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 αρραβωνιάστηκε τον νεαρό [[Τζέημς Χάνσεν|Τζέιμς Χάνσεν]]<ref>Alex Brummer, ''Hanson: a Biography'', (London: Fourth Estate, 1994) σελ. 47-50 & σελ.52</ref>. Το αποκαλούσε «έρωτα με την πρώτη ματιά», ωστόσο, μετά την πρόβα νυφικού και τον ορισμό της ημερομηνίας, αποφάσισε πως ο [[γάμος]] δεν είχε μέλλον, εξαιτίας των επαγγελματικών τους υποχρεώσεων που θα τους κρατούσαν μακριά για μεγάλα χρονικά διαστήματα<ref>Hyams, Joe. [http://www.audreyhepburnlibrary.com/50s/images/filmland1-54pg4.jpg Why Audrey Hepburn Was Afraid Of Marriage], ''Filmland'', Ιανουάριος, 1954</ref>.

Η Χέπμπορν έκανε δύο γάμους, πρώτα με τον [[ΗΠΑ|Αμερικανό]] [[Μελ Φερέρ]] και κατόπιν με τον [[Ιταλία|Ιταλό]] γιατρό Αντρέα Ντότι. Με τον καθένα τους απέκτησε από έναν γιο – τον Σον με τον Φερέρ το 1960, και τον Λούκα το 1970 από τον Ντότι. Νονός του μεγαλύτερου είναι ο συγγραφέας [[Άρτσιμπαλντ Τζόζεφ Κρόνιν|Ά.Τζόζεφ Κρόνιν]], που έμενε κοντά στη Χέπμπορν στη [[Λουκέρνη]].

Η Χέπμπορν συνάντησε τον Φερέρ σε ένα πάρτι του Γκρέγκορι Πεκ. Τον είχε δει στην ταινία ''Λιλή'' και την αιχμαλώτισε η ερμηνεία του<ref>{{cite book|last=Walter|first=Alexander|year=1997|title=Audrey|publisher=St. Martin's Press|isbn= 0-312-18046-2}}</ref>. Ο Φερέρ κατόπιν της έστειλε το σενάριο για το έργο ''Οντίν'' και η Χέπμπορν δέχτηκε τον ρόλο. Οι πρόβες ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του [[1954]] και οι δυο τους παντρεύτηκαν στις 24 Σεπτεμβρίου<ref>http://www.audreyhepburnlibrary.com/50s/images/everybodys3-10-56pg1.jpg</ref>. Η Χέπμπορν υποστήριξε πως ήταν αχώριστοι και πολύ ευτυχισμένοι μαζί, παρά την εμμονή των σκανδαλοθηρικών εντύπων που προέβλεπαν πως ο γάμος θα είχε ημερομηνία λήξης. Ωστόσο παραδέχτηκε πως εκείνος ήταν κυκλοθυμικός<ref>Stone, David. [http://www.audreyhepburnlibrary.com/50s/images/everybodys3-10-56pg2.jpg 'My Husband Mel'], ''Everybodys'', [[10 Μαρτίου]], [[1956]]</ref>. Σύμφωνα με τις φήμες ο Φερέρ ήθελε υπερβολικά να την ελέγχει. Ο [[Γουίλιαμ Χόλντεν]] είχε δηλώσει: «Πιστεύω πως η Όντρεϊ επιτρέπει στον Μελ να νομίζει πως την επηρεάζει».

Η Χέπμπορν απέβαλε δύο φορές, με την πρώτη να λαμβάνει χώρα τον Μάρτη του 1955. Το 1959, στα γυρίσματα της ταινίας ''[[Οι ασυγχώρητοι (ταινία, 1960)|Οι ασυγχώρητοι]] (The Unforgiven)'', έσπασε τη μέση της όταν πέφτοντας από [[άλογο]] χτύπησε σε πέτρα. Πέρασε εβδομάδες στο νοσοκομείο και αργότερα απέβαλε, γεγονός που αποδόθηκε σε σωματική και ψυχολογική πίεση. Ενώ ξεκουραζόταν στο σπίτι, ο Μελ της έφερε το [[ελάφι]] από την ταινία ''Η κόρη της ζούγκλας'' (Green Mansions) για να το κρατήσει σαν κατοικίδιο. Το ονόμασαν Ιπ, υποκοριστικό του Πίπιν. Το 1965, απέβαλε για δεύτερη φορά. Η Χέπμπορν ήταν πολύ πιο προσεκτική όταν ήταν έγκυος στον Λούκα το 1969. Ξεκουραζόταν για μήνες και περνούσε τον καιρό της [[Ζωγραφική|ζωγραφίζοντας]] προτού γεννήσει τελικά με [[καισαρική]]. Τέλος απέβαλε ακόμη μια φορά, το 1974<ref>{{cite web | url = http://www.audrey1.com/grahamspage/biography-page2.html | title = An Audrey Hepburn Biography: 1955–1975 | work = audrey1.com | accessdate = 2008-01-14}}</ref>. Η Χέπμπορν είναι διάσημη για το ποίημα ''«Time Tested Beauty Tips»'', το οποίο και συνήθιζε να λέει στους γιους της. Το ποίημα περιλαμβάνει στίχους όπως: «Για όμορφα μαλλιά, άφηνε ένα παιδί να περνά ανάμεσά τους τα δάχτυλά του μια φορά τη μέρα» και «Για μια κομψή σιλουέτα, μοιράσου το φαγητό σου με τους πεινασμένους». Το ποίημα αποδίδεται συχνά σε εκείνη, ωστόσο στην πραγματικότητα γράφτηκε από τον [[Σαμ Λέβενσον]].

Η Χέπμπορν είχε αρκετά κατοικίδια, ανάμεσα στα οποία ήταν ένα [[Γιορκσάιρ τεριέ]] που λεγόταν Mr. Famous και το οποίο πέθανε όταν το χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Για να της φτιάξει το κέφι ο Φερέρ της χάρισε ένα άλλο Γιόρκσαϊρ με το όνομα Assam of Assam. Επίσης κράτησε τον Ιπ. Έφτιαξαν για αυτόν ένα κρεβάτι από μια μπανιέρα. Ο Σον Φερέρ είχε ένα [[Κόκερ Σπάνιελ|κόκερ σπάνιελ]] με το όνομα Κόκι. Σε μεγαλύτερη ηλικία, η Χέπμπορν είχε δύο [[Τζακ Ράσελ Τεριέρ|τεριέ Τζακ Ράσελ]].

Ο γάμος της με τον Φερέρ κράτησε 14 χρόνια, μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 1968. Σύμφωνα με τον γιο τους η Χέπμπορν διατήρησε τον γάμο για πάρα πολύ. Τα τελευταία χρόνια του γάμου, ο Φερέρ σύμφωνα με τις φήμες βρήκε ερωμένη, ενώ η Χέπμπορν ειπώθηκε πως είχε δεσμό με τον νεότερο συμπρωταγωνιστή της στο ''Δύο για τον δρόμο'', [[Άλμπερτ Φίνεϊ]]. Διέψευσε τις φήμες, αλλά ο σκηνοθέτης [[Στάνλεϊ Ντόνεν]] είπε ρίχνοντας λάδι στη φωτιά: «με τον Άλμπερτ Φίνεϊ ήταν μια διαφορετική γυναίκα. Αυτή και ο Άλμπι είχαν κάτι υπέροχο, ήταν σαν ζευγάρι από παιδιά. Όταν ο Μελ απουσίαζε από το [[Πλατό (κινηματογράφος και τηλεόραση)|πλατό]], έλαμπαν. Όταν ο Μελ ήταν εκεί, ήταν αστείο. Η Όντρεϊ και ο Άλμπι φέρονταν επίσημα και με αμηχανία».<ref>http://www.audreyhepburnlibrary.com/60s/images/screenland12-67pg5.jpg</ref> Το ζευγάρι χώρισε προτού πάρει διαζύγιο. Αυτή την περίοδο η Χέπμπορν έχασε βάρος. Γνώρισε τον Ιταλό ψυχίατρο Αντρέα Ντότι σε μια [[κρουαζιέρα]] και τον ερωτεύτηκε σε μια εκδρομή σε κάποια ελληνικά ερείπια. Πίστευε πως θα αποκτούσε πολλά παιδιά, και ίσως πως θα σταματούσε να δουλεύει. Παντρεύτηκαν στις 18 Ιανουαρίου 1969. Αν και ο Ντότι αγαπούσε τη Χέπμπορν και ήταν συμπαθής στον Σον, που τον θεωρούσε αστείο, ο Ντότι διατηρούσε δεσμούς με νεότερες γυναίκες. Ο γάμος κράτησε 13 χρόνια και τελείωσε το 1982, όταν ο Σον και ο Λούκα ήταν αρκετά μεγάλοι για να τα καταφέρουν σε μια ζωή με μια ανύπαντρη μητέρα. Παρόλο που η Χέπμπορν είχε διακόψει κάθε επαφή με τον Φερέρ (του μίλησε μονάχα δύο φορές στο υπόλοιπο της ζωής της, στην αποφοίτηση του Σον και στον πρώτο του γάμο), κράτησε επαφή με τον Ντότι για το καλό του Λούκα.

Την περίοδο που πέθανε, η Χέπμπορν είχε δεσμό με τον [[Ρόμπερτ Γουόλντερς]], έναν όμορφο [[Ολλανδία|Ολλανδό]] ηθοποιό, χήρο της ηθοποιού [[Μερλ Όμπερον]]. Τον γνώρισε μέσω ενός φίλου, στα τελευταία χρόνια του γάμου της με τον Ντότι. Όταν το διαζύγιο οριστικοποιήθηκε, εκείνη και ο Γουόλτερς ξεκίνησαν την κοινή τους ζωή, παρόλο που δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Το 1989, μετά από εννέα χρόνια μαζί του, τα αποκάλεσε τα πιο ευτυχισμένα της ζωής της. «Μου πήρε πολύ καιρό», είπε σε μια συνέντευξη με την [[Μπάρμπαρα Γουόλτερς]]. Η δημοσιογράφος τη ρώτησε γιατί δεν παντρεύτηκαν. Η Χέπμπορν απάντησε πως είχαν παντρευτεί αλλά όχι επισήμως. Σχεδίαζαν μαζί τα ταξίδια για τη [[UNICEF]]. Σε καθένα από τους λόγους της, εκείνος παρακολουθούσε και καμιά φορά δάκρυζε.

== Προσφορά στη UNICEF ==
Σύντομα μετά το τέλος της καριέρας της στον κινηματογράφο, η Χέπμπορν ανακηρύχθηκε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως του Οργάνωσης για τα Παιδιά των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Children’s Fund / [[UNICEF]]). Ευγνώμων για την καλή της τύχη να επιβιώσει της γερμανικής κατοχής ως παιδί, αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της για τη βοήθεια παιδιών σε φτωχές χώρες. Στα ταξίδια της τη διευκόλυνε η ευρεία γνώση της σε ξένες γλώσσες: [[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]], [[ιταλική γλώσσα|ιταλικά]], [[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]], [[ολλανδική γλώσσα|ολλανδικά]] και [[ισπανική γλώσσα|ισπανικά]].

Παρόλο που είχε συνεργαστεί με τη UNICEF και τη δεκαετία του 1950, ξεκινώντας το 1954 με παρουσιάσεις στο [[ραδιόφωνο]], τώρα αφιερώθηκε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Αυτοί που ήταν κοντά της λένε πως η σκέψη του θανάτου πάμφτωχων αβοήθητων παιδιών την απορρόφησε εντελώς. Η πρώτη της αποστολή ήταν στην [[Αιθιοπία]] το 1988. Επισκέφτηκε ένα ορφανοτροφείο στο [[Μεκέλε]] που φιλοξενούσε 500 παιδιά που λιμοκτονούσαν, για τα οποία η UNICEF έστειλε φαγητό. Από το ταξίδι, είπε έπειτα, «Η καρδιά μου ράγισε. Αισθάνομαι απελπισία. Δεν αντέχω στην ιδέα πως δύο εκατομμύρια άνθρωποι είναι σε άμεσο κίνδυνο θανάτου από ασιτία, πολλοί από τους οποίους παιδιά, και όχι γιατί δεν υπάρχουν τόνοι φαγητού που απλά κάθονται στο βόρειο λιμάνι της Σόα. Δεν μπορεί να διανεμηθεί. Την περασμένη άνοιξη, ο [[Διεθνές Κίνημα Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου|Ερυθρός Σταυρός]] και οι εργάτες της UNICEF διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν τις βόρειες επαρχίες γιατί συνέβαιναν ταυτόχρονα δύο [[Εμφύλιος πόλεμος|εμφύλιοι]] πόλεμοι... Πήγα σε μια επαναστατημένη χώρα και είδα μητέρες με τα παιδιά τους που εργάστηκαν για δέκα μέρες, ακόμη και τρεις εβδομάδες, ψάχνοντας για φαγητό, εγκατεστημένοι στην έρημο σε κατασκηνώσεις όπου και ίσως πεθάνουν. Αποτρόπαιο. Αυτή η εικόνα είναι πολλή για να την αντέξω. “Τρίτος Κόσμος” είναι ένας όρος που δεν μου αρέσει πολύ, επειδή είμαστε όλοι ένας κόσμος. Θέλω οι άνθρωποι να γνωρίζουν πως το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας υποφέρει»<ref>{{cite web | url = http://audrey1.com/unicef/index.html | title = Audrey Hepburn - Ambassador of Children | work = audrey1.com | accessdate = 2008-01-14}}</ref>.

Τον Αύγουστο του 1988, η Χέπμπορν πήγε στην [[Τουρκία]] σε μια εκστρατεία ανοσοποίησης. Αποκάλεσε την Τουρκία το «ομορφότερο παράδειγμα» των δυνατοτήτων της UNICEF. Από το ταξίδι, είπε, «ο στρατός μας έδωσε φορτηγά, οι ψαροπώλες μας έδωσαν τα καρότσια τους για τα εμβόλια, και όταν η ημερομηνία ορίστηκε, μας πήρε δέκα ημέρες για να εμβολιάσουμε όλη τη χώρα. Όχι κι άσχημα».

Τον Οκτώβριο, η Χέπμπορν πήγε στη [[Νότια Αμερική]]. Στη [[Βενεζουέλα]] και το [[Εκουαδόρ]], η Χέπμπορν είπε στο [[Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσο]], «Είδα μικροσκοπικές κοινότητες στα βουνά, φτωχογειτονιές και τενεκεδουπόλεις να λαμβάνουν συστήματα ύδρευσης από κάποιο θαύμα – και το θαύμα είναι η UNICEF. Είδα αγόρια να χτίζουν το δικό τους σχολείο με τούβλα και τσιμέντο που παρείχε η UNICEF».

Η Χέπμπορν περιόδευσε στην [[Κεντρική Αμερική]] τον Φεβρουάριο του 1989 και συναντήθηκε με πολιτικούς αρχηγούς στην [[Ονδούρα]], το [[Ελ Σαλβαδόρ]] και τη [[Γουατεμάλα]]. Τον Απρίλιο η Χέπμπορν επισκέφτηκε το [[Σουδάν]] με τον Γουόλντερς ως μέρος μιας αποστολής με τίτλο «Operation Lifeline». Εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου, η παροχή φαγητού από συνεργεία βοήθειας είχε διακοπεί. Η αποστολή ήταν να μεταφέρει φαγητό στο νότιο Σουδάν. Είπε: «Δεν είδα παρά μια αλήθεια που έλαμπε: Αυτές δεν είναι φυσικές καταστροφές, αλλά τραγωδίες από ανθρώπινο χέρι για τις οποίες υπάρχει μόνο μια λύση από ανθρώπινο χέρι – η ειρήνη».

Τον Οκτώβριο, η Χέπμπορν και ο Γουόλντερς πήγαν στο [[Μπανγκλαντές]]. Ο [[Τζον Άιζακ]], ένας φωτογράφος των [[Ηνωμένα Έθνη|Ηνωμένων Εθνών]], είπε: «Πολλές φορές τα παιδιά ήταν καλυμμένα με μύγες, μα εκείνη απλά πήγαινε και τα αγκάλιαζε. Δεν το είχα ποτέ ξαναδεί. Άλλοι ένιωθαν κάποιο δισταγμό, αλλά εκείνη απλά τα άρπαζε. Τα παιδιά έρχονταν να της κρατήσουν το χέρι [...]».

Τον Οκτώβριο του 1990, η Χέπμπορν πήγε στο [[Βιετνάμ]] σε μια προσπάθεια να συνεργαστεί με την κυβέρνηση για την εθνική ανοσοποίηση και παροχή καθαρού νερού, ένα πρόγραμμα που υποστήριξε η UNICEF.

Τον Σεπτέμβριο του 1992, τέσσερις μήνες πριν τον θάνατό της, η Χέπμπορν πήγε στη [[Σομαλία]]. Αποκάλεσε το θέαμα «της Αποκάλυψης» και είπε: «Περπατούσα σε έναν εφιάλτη. Είχα δει τον λιμό στην [[Αιθιοπία]] και το Μπανγκλαντές, μα τίποτα σαν και αυτό – πολύ χειρότερο από ό,τι θα μπορούσα να φανταστώ. Δεν ήμουν προετοιμασμένη γι' αυτό. Η γη είναι κόκκινη – ένα πρωτόγνωρο θέαμα – αυτό το βαθύ κόκκινο της [[τερακότα]]. Και βλέπεις τα χωριά, τα προσφυγικά στρατόπεδα, και η γη είναι ρυτιδωμένη γύρω τους σαν τον βυθό του ωκεανού. Και αυτά ήταν οι τάφοι. Υπήρχαν τάφοι παντού. Κατά μήκος του δρόμου, γύρω από τα μονοπάτια που έπαιρνες, κατά μήκος των ποταμών, κοντά σε κάθε στρατόπεδο – υπήρχαν τάφοι παντού».

Παρόλο που πληγώθηκε από αυτά που είδε, η Χέπμπορν ακόμη ήταν γεμάτη ελπίδα. «Το να φροντίζεις παιδιά δεν έχει να κάνει τίποτα με την πολιτική. Πιστεύω πως ίσως με τον καιρό, αντί να υπάρχει πολιτικοποίηση της ανθρωπιστικής βοήθειας, θα έρθει εξανθρωπισμός της πολιτικής». «Όποιος δεν πιστεύει στα θαύματα δεν είναι ρεαλιστής. Είδα το [[Νερό|θαύμα του νερού]] το οποίο η UNICEF βοήθησε να γίνει πραγματικότητα. Όπου για αιώνες οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια περπατούσαν μίλια για να φέρουν νερό, τώρα έχουν καθαρό πόσιμο νερό κοντά στα σπίτια τους. Το νερό είναι ζωή, και το καθαρό νερό τώρα σημαίνει υγεία για τα παιδιά αυτού του χωριού». «Οι άνθρωποι σε αυτούς τους τόπους δεν ξέρουν την Όντρεϊ Χέπμπορν, αλλά αναγνωρίζουν το όνομα UNICEF. Όταν βλέπουν UNICEF τα πρόσωπά τους φωτίζονται, γιατί ξέρουν πως κάτι συμβαίνει. Στο Σουδάν για παράδειγμα, ονόμασαν UNICEF μια αντλία νερού.

Το 1992, ο Αμερικανός πρόεδρος [[Τζωρτζ Μπους (πρεσβύτερος)|Τζωρτζ Μπους]] της απένειμε το "Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας" ως αναγνώριση για της δουλειά της με τη UNICEF, και η [[Ακαδημία των Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών]] το "Βραβείο Ανθρωπισμού Τζιν Χέρσολτ" για τη συνεισφορά της στην ανθρωπότητα. Αυτό της δόθηκε μετά θάνατον και το παρέλαβε εκ μέρους της ο γιος της.

Το 2006, το Sustainable Style Foundation εγκαινίασε το "Style & Substance Award in Honor of Audrey Hepburn" για να αναγνωρίσει πρόσωπα υψηλού προφίλ που εργάζονται για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των παιδιών σε όλο τον κόσμο. Το πρώτο δόθηκε στη Χέπμπορν μετά θάνατον και το έλαβε το Audrey Hepburn Children's Fund.

[[Αρχείο:Audrey Hepburn, 1991.jpg|μικρογραφία|Η Χέπμπορν στην [[Ουάσινγκτον]] το 1991]]
== Θάνατος ==
Το 1992, όταν η Χέπμπορν επέστρεψε στην [[Ελβετία]] μετά το ταξίδι στη [[Σομαλία]], άρχισε να νιώθει πόνους στην υπογάστρια περιοχή. Πήγε σε ειδικούς αλλά τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν ήταν ξεκάθαρα. Οπότε αποφάσισε να κάνει εξετάσεις κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο [[Λος Άντζελες]] τον Οκτώβρη. Την 1 Νοεμβρίου οι γιατροί έκαναν λαπαροσκοπική επέμβαση και ανακάλυψαν [[Καρκίνος|καρκίνο]] στην περιοχή αυτή που είχε εξαπλωθεί από τη [[Σκωληκοειδής απόφυση|σκωληκοειδή απόφυση]]. Είχε αναπτυχθεί αργά με το πέρασμα πολλών ετών, και κάνοντας [[μετάσταση]] δεν προξένησε όγκο, αλλά σαν λεπτό περίβλημα του [[Λεπτό έντερο|λεπτού εντέρου]]. Οι γιατροί την εγχείρησαν και της έκαναν [[χημειοθεραπεία]]. Τα φάρμακα δεν ήταν αρκετά για να κάνουν τον πόνο να εξαφανιστεί, οπότε την 1 Δεκεμβρίου έκανε δεύτερη επέμβαση. Μετά από μια ώρα, ο γιατρός διέγνωσε πως ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί πάρα πολύ για να μπορέσει να αφαιρεθεί.

Καθώς η Χέπμπορν δεν θα μπορούσε να αντέξει μια πτήση με κανονικό [[αεροπλάνο]], ο Ζιβανσί κανόνισε να της στείλει η Μπάνι Μέλλον το ιδιωτικό της τζετ στο Λος Άντζελες για να τη μεταφέρει στο σπίτι της στην Ελβετία. Η Μέλλον γέμισε την καμπίνα με λουλούδια. Η Όντρεϊ Χέπμπορν απεβίωσε στις 20 Ιανουαρίου 1993 στο Tolochenaz της Ελβετίας και κηδεύτηκε εκεί. Ήταν εξήντα τριών ετών.

== Κληρονομιά ==
Η Όντρεϊ Χέπμπορν μέχρι σήμερα θεωρείται πρότυπο ομορφιάς και κομψότητας. Συχνά την αποκαλούσαν μια από τις ομορφότερες γυναίκες όλων των εποχών. Ο τρόπος ντυσίματός της παραμένει δημοφιλής ανάμεσα στο γυναικείο πληθυσμό.<ref>{{Cite web |url=http://www.factio-magazine.com/specialfeatures/des__Audrey.cfm |title=Audrey Hepburn’s Best-dressed Film Icon<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος --> |accessdate=2008-01-19 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080114022425/http://www.factio-magazine.com/specialfeatures/des__Audrey.cfm |archivedate=2008-01-14 |url-status=dead }}</ref> Αντίθετα με την εικόνα αυτή, και παρόλο που στη Χέπμπορν άρεσε η μόδα, δεν έδινε και τόση σημασία στο θέμα. Συχνά προτιμούσε απλό και άνετο ντύσιμο. Επίσης, ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό της ιδιαίτερα ελκυστικό. Σε μια συνέντευξη το 1959 είπε: «Μπορείς ακόμη και να πεις πως μισούσα τον εαυτό μου για κάποιες περιόδους. Ήμουν πολύ χοντρή, ή ίσως πολύ ψηλή, ή απλά πολύ άσχημη...»

Μέχρι σήμερα, μόνο μια βιογραφική ταινία που βασίστηκε στη ζωή της έχει γυριστεί. Η αμερικανική τηλεταινία του 2000 ''The Audrey Hepburn Story'', παρουσίασε στον ρόλο της ηθοποιού την [[Τζένιφερ Λαβ Χιούιτ]]. Η τελευταία ήταν επίσης συμπαραγωγός. Έλαβε κακές κριτικές εξαιτίας πολλών λαθών στα γεγονότα και της κακής ερμηνείας της Χιούιτ. Η ταινία τελείωνε με υλικό της πραγματικής Όντρεϊ Χέπμπορν, γυρισμένο κατά τη διάρκεια των τελευταίων αποστολών της για τη UNICEF. Η [[Έμμυ Ρόσουμ]], σε έναν από τους πρώτους της κινηματογραφικούς ρόλους, υποδύθηκε τη Χέπμπορν σε προεφηβική ηλικία.

Το 2003, τα Ταχυδρομεία των [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]] εξέδωσαν ένα [[γραμματόσημο]] που την τιμούσε ως θρύλο του [[Χόλλυγουντ|Χόλιγουντ]] και ανθρωπίστρια. Απεικονίζει ένα σκίτσο της βασισμένο σε διαφημιστική φωτογραφία για την ταινία ''Σαμπρίνα''. Η Χέπμπορν είναι από τους λίγους μη-Αμερικανούς που τιμήθηκαν με αυτόν τον τρόπο.

Η εικόνα της Χέπμπορν χρησιμοποιείται ακόμη ευρέως σε διαφημιστικές εκστρατείες σε όλο τον κόσμο. Στην [[Ιαπωνία]], μια σειρά από διαφημίσεις χρησιμοποίησαν μια συλλογή από χρωματισμένα και ψηφιακά επεξεργασμένα κλιπς της Χέπμπορν από το ''[[Διακοπές στη Ρώμη]]'' για την προώθηση μιας μάρκας [[Τσάι|τσαγιού]]. Στις ΗΠΑ, η Χέπμπορν εμφανίστηκε σε διαφημιστικό της εταιρίας [[Gap]] που προβαλλόταν από τις 7 Σεπτεμβρίου 2006 μέχρι τις 5 Οκτωβρίου 2006. Περιελάμβανε αποσπάσματα από χορευτικά της στο ''[[Funny Face]]''.

Το «μικρό μαύρο φόρεμα» από την ταινία ''Πρόγευμα στο Τίφανις'', σχεδιασμένο από τον Ζιβανσί, πωλήθηκε σε πλειστηριασμό του οίκου Christie’s στις 5 Δεκεμβρίου 2006 για £467.200 (περίπου $655.000), περίπου επτά φορές πάνω από την αρχική του τιμή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμή που έχει ποτέ δοθεί για φόρεμα από ταινία. Τα έσοδα πήγαν σε φιλανθρωπικό ίδρυμα που βοηθά μη προνομιούχα παιδιά στην [[Ινδία]].

== Φιλμογραφία ==

{| class="wikitable" style="background:white; font-size:95%;"
|- style="background:lavender; text-align:center;"|-
|'''Έτος'''
|'''Τίτλος'''
|'''Ελληνικός Τίτλος'''
|'''Ρόλος'''
|-
|1948
|''Nederlands in 7 lessen''
|''Ολλανδικά σε 7 μαθήματα''
|αεροσυνοδός
|-
|1951
|''Monte Carlo Baby''
|
|Λίντα Φαρέλ
|-
|1951
|''One Wild Oat''
|
|ρεσεψιονίστ
|-
|1951
|''Laughter in Paradise''
|
|πωλήτρια τσιγάρων
|-
|1951
|''The Lavender Hill Mob''
|''[[Η Συμμορία των Εντιμότατων|Η συμμορία των εντιμότατων]]''
|Tσικίτα
|-
|1951
|''Young Wives' Tale''
|
|Ιβ Λέστερ
|-
|1952
|''The Secret People''
|''Σκιές στην ομίχλη''
|Nόρα
|-
|1953
|''Roman Holiday''
|''[[Διακοπές στη Ρώμη]]''
|πριγκίπισσα Άννα
|-
|1954
|''Sabrina''
|''[[Γλυκιά μου Σαμπρίνα]]''
|Σαμπρίνα Φέρτσαϊλντ
|-
|1956
|''War and Peace''
|''[[Πόλεμος και ειρήνη (ταινία 1956)|Πόλεμος και ειρήνη]]''
|Nατάσα Ροστόβα
|-
|1957
|''[[Funny Face]]''
|''Έξυπνο μουτράκι''
|Τζο Στόκτον
|-
|1957
|''Love in the Afternoon''
|''[[Αριάν]]''
|Αριάν Σαβάς / λεπτή κοπέλα
|-
|1959
|''Green Mansions''
|''Βασίλισσα του παρθένου δάσους''
|Ρίμα
|-
|1959
|''The Nun's Story''
|''[[Η Ιστορία μιας Μοναχής|Η ιστορία μιας μοναχής]]''
|αδελφή Λουκ / Γκαμπριέλ φαν ντερ Μαλ
|-
|1960
|''The Unforgiven''
|''[[Οι ασυγχώρητοι (ταινία, 1960)|Οι ασυγχώρητοι]]''
|Ρέιτσελ Ζάκαρι
|-
|1961
|''Breakfast at Tiffany's''
|''[[Πρόγευμα στο Τίφανις]]''
|Χόλι Γκολάιτλι
|-
|1961
|''The Children's Hour''
|''[[Οι Ψίθυροι|Οι ψίθυροι]]''
|Κάρεν Ράιτ
|-
|1963
|''Charade''
|''[[Ραντεβού στο Παρίσι]]''
|Ρετζίνα Λάμπερτ
|-
|1964
|''Paris - When It Sizzles''
|''Καυτό Παρίσι''
|Γκαμπριέλ Σίμπσον / Γκάμπι
|-
|1964
|''My Fair Lady''
|''[[Ωραία μου Κυρία|Ωραία μου κυρία]]''
|Ελάιζα Ντούλιτλ
|-
|1966
|''How to Steal a Million''
|''[[Πώς να Κλέψετε 1.000.000 Δολάρια|Πώς να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολάρια]]''
|Νικόλ Μπονέ
|-
|1967
|''Two for the Road''
|''[[Δυο για το Δρόμο|Δυο για τον δρόμο]]''
|Τζοάνα Γουάλας
|-
|1967
|''Wait Until Dark''
|''[[Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει|Περίμενε μέχρι να νυχτώσει]]''
|Σούζι Χέντριξ
|-
|1976
|''Robin and Marian''
|''Το ρόδο και το βέλος''
|Μαριάν
|-
|1979
|''Bloodline''
|''Γραμμή αίματος''
|Ελίζαμπεθ Ροφ
|-
|1981
|''They All Laughed''
|''Όλοι έσκασαν στα γέλια''
|Άντζελα Νάιοτς
|-
|1989
|''Always''
|''Για πάντα''
|Χαπ
|}

== Βραβεύσεις & Υποψηφιότητες ==
Κέρδισε το 1953 το [[Όσκαρ]] πρώτου γυναικείου ρόλου για την ταινία ''[[Διακοπές στη Ρώμη]]''. Ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο τέσσερις ακόμη φορές, για τις ταινίες ''[[Γλυκιά μου Σαμπρίνα]]'', ''[[Η Ιστορία μιας Μοναχής|Η ιστορία μιας μοναχής]]'', ''[[Πρόγευμα στο Τίφανις]]'' και ''[[Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει|Περίμενε μέχρι να νυχτώσει]]''. Δεν έλαβε υποψηφιότητα για την ερμηνεία της ως Ελάιζα Ντούλιτλ στο ''Ωραία μου κυρία'', μια από τις πιο αναγνωρισμένες της ηθοποιού. Είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που έχουν κερδίσει Έμμυ, Γκράμι, Όσκαρ και Βραβείο Τόνυ.

* [[Όσκαρ|Βραβείο Όσκαρ]]: Καλύτερης ηθοποιού για την ταινία ''«[[Διακοπές στη Ρώμη]]»'' ([[1954]]) 
* [[Χρυσές Σφαίρες|Χρυσή Σφαίρα]]: Καλύτερη κινηματογραφική ηθοποιός για το ''«Διακοπές στη Ρώμη»'' ([[1954]]) 
* [[Βραβεία Τόνυ|Βραβείο Τόνυ]]: Καλύτερη ηθοποιός για την ''Οντίν'' ([[1954]]) και Special Achievement award ([[1968]]).
* [[Βραβεία Γκράμι|Βραβείο Γκράμι]]: Καλύτερο Αφηγηματικό Άλμπουμ για Παιδιά ([[1993]]) για το ''Audrey Hepburn's Enchanted Tales''.
* [[Βραβεία Έμμυ]]: Outstanding Individual Achievement - Informational Programming ([[1993]]) για το επεισόδιο "Flower Gardens" της σειράς της ντοκιμαντέρ, ''Gardens of the World''.

Ακόμη, η Χέπμπορν βραβεύτηκε με το Henrietta Award το [[1955]] για την παγκοσμίως αγαπημένη ηθοποιό, το Βραβείο [[Σέσιλ Ντε Μιλ|Σεσίλ Ντε Μιλ]] το 1990 και [[Screen Actors Guild Awards|Βραβείο του Σωματείου Ηθοποιών Κινηματογράφου]] για τη συνολική προσφορά της το 1992. Η Χέπμπορν βραβεύτηκε μετά θάνατον με το ''Jean Hersholt Humanitarian Award'' το 1993.<ref>{{cite web | url = http://www.imdb.com/name/nm0000030/awards | title = Awards for Audrey Hepburn | publisher = IMDb | accessdate = 2008-01-14}}</ref>

Τον Δεκέμβριο του 1992, ένα μήνα πριν από τον θάνατό της, η Χέπμπορν έλαβε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας για το έργο της με τη [[UNICEF]]. Αυτό αποτελεί μία από τις δύο μεγαλύτερες τιμές που μπορεί να λάβει ένας πολίτης στις Ηνωμένες Πολιτείες<ref>{{cite web
| url = http://www.medaloffreedom.com/
| title = "Presidential Medal of Freedom - The Highest Civilian Award For Distinguished Americans and Humanitarians from every walk of life!"
| accessdate = 2006-10-28
| language = Αγγλικά
| quote = The Presidential Medal of Freedom, the nation's highest civilian award...
}}</ref><ref>{{cite web
| url = http://www.congressionalgoldmedal.com/
| title = "CongressionalGoldMedal.com - Exclusive information on the congressional medal, medal histories, biographies, and more."
| accessdate = 2006-10-28
| last = Caulley
| first = Stephanie
| date = 2006-02-15
| language = Αγγλικά
| quote = The first award is the Congressional Gold Medal of Honor - more commonly known as the Congressional Gold Medal - the nation's highest and most distinguished civilian award.
| archive-date = 2014-12-17
| archive-url = https://web.archive.org/web/20141217005102/http://congressionalgoldmedal.com/
| url-status = dead
}}</ref>.
<div style="background:lavender; width:300px;">
Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου 
</div> 
'''Βράβευση:'''
* [[1993]]: Jean Hersholt Humanitarian Award 
* [[1954]]: Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία ''[[Διακοπές στη Ρώμη]]''

'''Υποψηφιότητα:'''
* [[1955]]: Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία ''[[Γλυκιά μου Σαμπρίνα]]''
* [[1960]]: Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία ''[[Η Ιστορία μιας Μοναχής|Η ιστορία μιας μοναχής]]''
* [[1962]]: Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία ''[[Πρόγευμα στο Τίφανις]]''
* [[1968]]: Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία ''[[Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει|Περίμενε μέχρι να νυχτώσει]]''
<div style="background:lavender; width:300px;">
Βραβεία BAFTA 
</div> 
'''Βράβευση:'''
* [[1954]]: Καλύτερης Βρετανίδας Ηθοποιού για την ταινία ''[[Διακοπές στη Ρώμη]]''
* [[1960]]: Καλύτερης Βρετανίδας Ηθοποιού για την ταινία ''[[Η Ιστορία μιας Μοναχής|Η ιστορία μιας μοναχής]]''
* [[1965]]: Καλύτερης Βρετανίδας Ηθοποιού για την ταινία ''[[Ραντεβού στο Παρίσι]]''

'''Υποψηφιότητα:'''
* [[1955]]: Καλύτερης Βρετανίδας Ηθοποιού για την ταινία ''[[Γλυκιά μου Σαμπρίνα]]''
* [[1957]]: Καλύτερης Βρετανίδας Ηθοποιού για την ταινία ''[[Πόλεμος και ειρήνη (ταινία 1956)|Πόλεμος και ειρήνη]]''
<div style="background:lavender; width:300px;">
Χρυσές Σφαίρες 
</div> 
'''Βράβευση:'''
* [[1954]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δράμα για την ταινία ''[[Διακοπές στη Ρώμη]]''
* [[1955]]: Henrietta Award 
* [[1990]]: Βραβείο Σεσίλ Μπ. ΝτεΜιλ

'''Υποψηφιότητα:'''
* [[1957]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δράμα για την ταινία [[Πόλεμος και ειρήνη (ταινία 1956)|''Πόλεμος και ειρήνη'']]
* [[1958]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Μιούζικαλ ή Κωμωδία για την ταινία ''[[Αριάν]]''
* [[1960]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δράμα για την ταινία ''[[Η Ιστορία μιας Μοναχής|Η ιστορία μιας μοναχής]]''
* [[1962]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Μιούζικαλ ή Κωμωδία για την ταινία ''[[Πρόγευμα στο Τίφανις]]''
* [[1964]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Μιούζικαλ ή Κωμωδία για την ταινία ''[[Ραντεβού στο Παρίσι]]''
* [[1965]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Μιούζικαλ ή Κωμωδία για την ταινία ''[[Ωραία μου Κυρία (ταινία, 1964)|Ωραία μου κυρία]]''
* [[1968]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Μιούζικαλ ή Κωμωδία για την ταινία ''[[Δυο για το Δρόμο|Δύο για το δρόμο]]''
* [[1968]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δράμα για την ταινία ''[[Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει|Περίμενε μέχρι να νυχτώσει]]''

<div style="background:lavender; width:300px;">
Βραβεία Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου Νέας Υόρκης 
</div> 
'''Βράβευση:'''
* [[1953]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για την ταινία ''[[Διακοπές στη Ρώμη]]''
* [[1959]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για την ταινία ''[[Η Ιστορία μιας Μοναχής|Η ιστορία μιας μοναχής]]''

<div style="background:lavender; width:300px;">
Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν
</div> 
'''Βράβευση:'''
* [[1959]]: Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για την ταινία [[Η Ιστορία μιας Μοναχής|''Η ιστορία μιας μοναχής'']]

<div style="background:lavender; width:300px;">
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών Κινηματογράφου
</div> 
'''Βράβευση:'''
* [[1993]]: Βραβείο Συνολικής Προσφοράς

'''Πλήρης Κατάλογος Βραβείων: [http://www.imdb.com/name/nm0000030/awards εδώ]'''
== Παραπομπές ==
<references />

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat}}
* [https://web.archive.org/web/20110122215326/http://www.protothema.gr/life-style/Hollywood/article/?aid=101268 «Audrey Hepburn: Η ανεπανάληπτη μούσα»], άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», 20 Ιανουαρίου 2010.
* [http://tcmdb.com/participant/participant.jsp?participantId=85047 Η Όντρεϊ Χέπμπορν στο TCM Movie Database.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070930223124/http://tcmdb.com/participant/participant.jsp?participantId=85047 |date=2007-09-30 }}
* [http://www.nndb.com/people/933/000026855/ Η Όντρεϊ Χέπμπορν στο Notable Names Database.]
* [http://www.audreyhepburn.com/ Audrey Hepburn Children's Fund]
* [http://www.cine.gr/people.asp?name=Hepburn%2C%20Audrey Η Όντρεϊ Χέπμπορν στο cine.gr.]
* [https://web.archive.org/web/20090127014743/http://divasthesite.com/Acting_Divas/Audrey_Hepburn.htm Η Όντρεϊ Χέπμπορν στο divas the site]

{{ΌσκαρΑ'ΓυναικείουΡόλου 1941-1960}}
{{Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α' Γυναικείου Ρόλου (Δραματική Ταινία)}}

{{Βραβείο Σεσίλ Ντε Μιλ}}
{{BAFTA Καλύτερου Α΄ Γυναικείου Ρόλου}}
{{AFI 100 Stars}}
{{Authority control}}
{{Portal bar|Βιογραφίες|Τέχνη|Κινηματογράφος}}

{{DEFAULTSORT:Χεπμπορν Οντρει}}
[[Κατηγορία:Βραβευμένες με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου]]
[[Κατηγορία:Βραβευμένοι με Grammy]]
[[Κατηγορία:Βραβευμένες με BAFTA Α' Γυναικείου Ρόλου]]
[[Κατηγορία:Βραβευμένες με Χρυσή Σφαίρα Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Δράμα)]]
[[Κατηγορία:Νικητές βραβείου Tony]]
[[Κατηγορία:Βρετανίδες ηθοποιοί κινηματογράφου]]
[[Κατηγορία:Βρετανίδες ηθοποιοί θεάτρου]]
[[Κατηγορία:Βρετανίδες ηθοποιοί μουσικού θεάτρου]]
[[Κατηγορία:Πρέσβεις Καλής Θέλησης της UNICEF]]
[[Κατηγορία:Νικητές Ανθρωπιστικού Βραβείου Τζιν Χέρσολτ]]