Άννα (αδελφή της Διδούς)

Η Άννα ήταν η αδελφή της Διδούς, ιδρύτριας της Καρχηδόνας, στη ρωμαϊκή εκδοχή του μύθου της Διδούς.

Ο μύθος της Άννας

Κατά τον Βιργίλιο, η Διδώ έστειλε την Άννα στον αγαπημένο της Αινεία για να τον πείσει να μη φύγει στην Ιταλία. Αλλά εκείνος είχε εντολή από τον ίδιο τον Δία προς τούτο και έτσι δεν μετέβαλε τα σχέδιά του. Η αναχώρηση του Αινεία είχε ως αποτέλεσμα να αυτοκτονήσει η Διδώ, οπότε, μετά και την κατάληψη της Καρχηδόνας από τον Ιάρβα, η Άννα ζήτησε καταφύγιο αρχικώς στη Μελίτη, τη σημερινή Μάλτα, όπου ο τοπικός πλούσιος βασιλιάς Βάττος την καλοδέχτηκε. Αλλά μετά από τρία έτη ο σφετεριστής αδελφός της Πυγμαλίων (είχε πάρει τον θρόνο της Τύρου από τη Διδώ και τον σύζυγο της Σιχαίο) τη βρήκε εκεί, απείλησε τη Μελίτη με πόλεμο, και έτσι η Άννα υποχρεώθηκε να φύγει και πάλι.

Αναχωρώντας με πλοίο, η Άννα ναυάγησε στις ακτές του Λατίου, όπου βρήκε τον ίδιο τον Αινεία, βασιλιά πλέον μετά τον γάμο του εκεί. Ο Αινείας επίσης καλοδέχτηκε την Άννα και τη φιλοξένησε. Αλλά η ζηλοτυπία της συζύγου του Αινεία, της Λαβινίας, ανάγκασε την Άννα να δραπετεύσει από τα ανάκτορα, έχοντας δει και σε όνειρό της τη Διδώ να την εξορκίζει να εγκαταλείψει και αυτό το καταφύγιο. Ενώ την αναζητούσαν στρατιώτες του Αινεία, η Άννα έπεσε στον ποταμό Νουμικό (Numicus) και πνίγηκε. Για τον λόγο αυτόν, οι Ρωμαίοι την τιμούσαν ως Νύμφη των ποταμών, και επιπλέον ως «ηρωίδα».

Με τον καιρό, η Άννα αυτή ταυτίσθηκε με τη ρωμαϊκή θεότητα Άννα Περέννα, προσωποποίηση του κύκλου του έτους. Αυτή την ταύτιση ακολουθεί και ο Ρωμαίος ποιητής Οβίδιος στο Ημερολόγιό του (Fasti).

Πηγές

Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 753
Βιργιλίου Αινειάδα, IV 9
Οβιδίου Heroides 7, 191
Οβιδίου Fasti, 3, 545-656
Silius Italicus Punica, 8, 55

Βιβλιογραφία

Rossbach, Otto: το λήμμα «Anna 1» στην Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE), τόμος I, 2, Στουτγάρδη 1894, Sp. 2223