Άγιος Παντελεήμονας Κέας
Συντεταγμένες: 37°36′19.76″N 24°19′41.20″E / 37.6054889°N 24.3281111°E
| Άγιος Παντελεήμονας Κέας | |
|---|---|
 | |
| Είδος | μοναστήρι |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°36′20″N 24°19′41″E |
| Θρήσκευμα | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Ιερά Μητρόπολις Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου και Μύκονου |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Κέας |
| Τοποθεσία | Ελληνικά Κέας |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δημιουργός | Άγιος Τιμόθεος Ευρίπου |
| δεδομένα (π) | |
Η μονή Άγιος Παντελεήμονας στην Κέα βρίσκεται στην κορυφή του βουνού με το ίδιο όνομα. Τοποθετείται 12 χλμ μακριά από την Χώρα και σύμφωνα με μαρτυρίες χτίστηκε τον 16ο αιώνα από τον Άγιο Τιμόθεο επίσκοπο Ευρίπου[1]. Αναπαλαιώθηκε τον επόμενο αιώνα. Σωσμένη είναι μόνο η εκκλησία της μονής που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο[2]. Η μονή αυτή φιλοξενούσε, άθικτη μέχρι το 1834 που διαλύθηκε από το οθωνικό καθεστώς, μια μικρή αδελφότητα. Ύστερα από το γεγονός αυτό ότι απέμεινε πέρασε στα χέρια του δήμου Κέας. Έχει καταχωρηθεί ανάμεσα στις αρχαιότητες με νόμο διότι βρίσκεται επάνω στον βωμό του Ικμαίου Διός επάνω στο όρος του Αγίου Παντελεήμονα[3].
Δομή κτισμάτων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τον Αριστείδη Πανώτη που τη δεκαετία του '50 άρχισε να μελετά τα αρχαία της νήσου και το 1953 μετέβη στη μονή, το καθολικό της είναι ένας ελεύθερος σταυρός και ανήκει στη βυζαντινή περίοδο. Η μελέτη αυτή ξεχώρισε από τα κελιά το «μαγκιπείο» (μαγειρείο) με το «φωτάναμα» χρονολογημένο τον 17ο αιώνα, τον μισογκρεμισμένο πύργο που σύμφωνα με αυτήν χρησίμευε ως φρυκτωρία στα βυζαντινά χρόνια καθώς έβλεπε από τη νήσο του Σαν Τζώρτζη μέχρι το Καβοντόρο στο Αιγαίο. Εικάζεται και πάλι από τον Πανώτη ότι υπάρχουν στα δυο πρώτα κτίσματα μεταγενέστερες αναπαλαιώσεις της κοίμησης του Αγίου Τιμοθέου το 1590, ενώ το 1626 η μονή απέκτησε σταυροπηγιακή τιμή από το Πατριαρχείο.[3]
Ο «κτήτορας» της μονής και η σπηλιά στον Λούρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέσα από διηγήσεις των ντόπιων ο Πανώτης προσπάθησε να εντοπίσει και το σημείο ταφής του Αγίου Τιμοθέου. Απέκλεισε το ιερό και τον ναό, που αναφέρει η παράδοση, λόγω του βραχώδους του εδάφους. Βάσει των αναφορών, ο Άγιος Τιμόθεος τα καλοκαίρια πήγαινε στο σπήλαιο του Λούρου, 300 μέτρα μακρύτερα από τη μονή, όπου του αποδίδεται πως έκανε θαύματα. Σύμφωνα με τις αναφορές για να φτάσει κανείς στην περιοχή της μονής και του σπηλαίου έπρεπε να περνά από εξαιρετικά δύσβατη περιοχή με βράχια αρχικά και ύστερα πυκνή βλάστηση. Το 1991, έναν χρόνο αργότερα από τον εορτασμό της μετακίνησης της κάρας του αγίου στο νησί και των 400 χρόνων από την «κοίμησή» του, άνοιξε δρόμος για τους προσκυνητές της μονής και κατασκευάστηκε πλατεία έξω από τη σπηλιά.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Ίδρυση μονής & βίος Αγίου Τιμοθέου». www.vrilissia.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚOΣ ΤΟΥΡΙΣΜOΣ - ΚΕΑ». ΚΕΑ. http://destinationkea.com/politismos/thriskevtikos-tourismos/. Ανακτήθηκε στις 2017-12-18.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Στα ίχνη της παρουσίας των Αγίων Τιμοθέου και Μιχαήλ Χωνιάτη στην Κέα|Amen.gr». Amen.gr. http://www.amen.gr/article/sta-ixni-tis-parousias-twn-agiwn-timotheou-kai-mixail-xwniati-stin-kea. Ανακτήθηκε στις 2017-12-19.[νεκρός σύνδεσμος]
