Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Άγιος Ιωσήφ ο Νέος

{{χωρίς παραπομπές|20|11|2023}}
{{Πληροφορίες Αγίου}}Ο '''Άγιος Ιωσήφ ο Νέος''' έζησε τον 16ο και 17ο αιώνα. Καταγόταν από τη [[Λήμνος|Λήμνο]] και έχει ανακηρυχτεί άγιος της [[Ρουμανία|Ρουμανικής]] εκκλησίας.

== Βιογραφικό ==
Ο Άγιος Ιωσήφ ο Νέος γεννήθηκε το 1568 στη [[Ραγούζα]] της [[Αδριατική θάλασσα|Αδριατικής]], το σημερινό [[Ντουμπρόβνικ]] της [[Κροατία]]ς. Το κοσμικό του όνομα ήταν '''Ιάκωβος'''. Ο πατέρας του ονομαζόταν Τζοβάνι Φούσκο. Ήταν ναυτικός και καταγόταν από τη [[Βενετία]]. Η μητέρα λεγόταν Αικατερίνη και ήταν από τη [[Λήμνος|Λήμνο]].

Το 1580 ορφάνεψε από πατέρα, σε ηλικία μόλις 12 ετών. Τότε εγκαταστάθηκαν στην [[Αχρίδα]] της [[Μακεδονία]]ς, όπου ζούσαν συγγενείς της μητέρας του. Ο μικρός Ιάκωβος έζησε κοντά στους συγγενείς του ως το 1588 σπουδάζοντας τα ιερά γράμματα. Το 1588, σε ηλικία 20 ετών, μετέβη στην [[Μονή Παντοκράτορος]] στο [[Άγιο Όρος]]. Έγινε μοναχός με το όνομα «Ιωσήφ» και αργότερα ιερομόναχος. 

Στον [[Άγιο Όρος|Άθω]] παρέμεινε συνολικά 62 χρόνια, διαμένοντας κατά καιρούς σε διάφορες μονές. Σύντομα απέκτησε μεγάλη φήμη χάρη στο θαυματουργό χάρισμα που είχε να θεραπεύει ασθενείς, τοποθετώντας το χέρι του στο μέτωπό τους. Επίσης, ασχολήθηκε με την καλλιγραφική αντιγραφή ιερών κειμένων. Διετέλεσε ηγούμενος στις μονές [[Μονή Βατοπεδίου|Βατοπεδίου]] και [[Μονή Κουτλουμουσίου|Κουτλουμουσίου]] του Αγίου Όρους και, για έξι χρόνια, στη μονή Αγίου Στεφάνου [[Αδριανούπολη|Αδριανουπόλεως]], η οποία ήταν μετόχι της μονής [[Μονή Μεγίστης Λαύρας|Μεγίστης Λαύρας]].

Το 1650, σε ηλικία 82 ετών, εξελέγη μητροπολίτης [[Τιμισοάρα]] [[Ρουμανία]]ς και έφυγε από το Άγιον Όρος έπειτα από 62 έτη. Υπηρέτησε τη μητρόπολη ως το 1653, οπότε αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω γήρατος. Πέθανε στην Τιμισοάρα στις 15-8-1656 σε ηλικία 88 ετών. Στον εκεί μητροπολιτικό ναό φυλάσσεται μέχρι σήμερα το λείψανό του, καθώς και η παλαιότερη εικόνα του.

== Η αγιοποίηση ==
Το 1686 ανακηρύχθηκε τοπικός άγιος. Το 1956, στην επέτειο των 300 ετών από την κοίμησή του, ανακηρύχθηκε άγιος της Ρουμανικής και της [[Σερβία|Σερβικής]] εκκλησίας. Η μνήμη του καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 15 Σεπτεμβρίου.

Όσο ζούσε, φαίνεται πως διατηρούσε τακτική επαφή με τη Λήμνο, το νησί της καταγωγής του, διότι στην ιερά ακολουθία του υπάρχουν αρκετές αναφορές στη λημνιακή του καταγωγή. Άλλωστε, η [[Λήμνος]] είχε ανέκαθεν στενή σχέση με τις μονές του Αγίου Όρους, πολλές από τις οποίες διατηρούσαν μετόχια στο νησί.

Το 2002 δημοσιεύτηκε και στα ελληνικά η αναλυτική βιογραφία και ιερά ακολουθία του Αγίου Ιωσήφ από το Ρουμάνο θεολόγο Βικέντιο Κουρελάρου.

== Πηγές ==
* Κουρελάρου Βικέντιος, «Ο Βίος, η Πολιτεία και τα Θαύματα του Αγίου Ιωσήφ του Νέου, του Αγιορείτη και Θαυματουργού Μητροπολίτη της Τιμισοάρας (1568-1656). Μετά πλήρους Ιερακολουθίας και Παρακλήσεως», ποιηθείσης εν Αγίω Όρει, εγκρίσει της [[Ιερά Σύνοδος|Ιεράς Συνόδου]] της [[Εκκλησία της Ελλάδος|Εκκλησίας της Ελλάδος]], [[Θεσσαλονίκη]] 2002.
* Αλεξ. Νικολάκαρου, «Λήμνος: Από τον παππού στον εγγονό», 2004, σσ. 166-168.
* [[Θεόδωρος Μπελίτσος|Θ. Μπελίτσου]], «Άγιοι και μάρτυρες που συνδέθηκαν με τη Λήμνο», [[Εφημερίδες Λήμνου|Λημνιακή Φωνή]] 284 (26-5-2003) ως 291 (14-7-2003).

{{Άγιος Ορθοδοξίας-επέκταση}}

[[Κατηγορία:Άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας|Ιωσήφ]]
[[Κατηγορία:Βατοπεδινοί|Ιωσηφ]]