Μετάβαση στο περιεχόμενο

Penryn (μικροεπεξεργαστής)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Penryn
Παραγωγή2007 - 2011
Συχνότητες λειτουργίας1.2 έως 3.06 GHz (ανάλογα με το μοντέλο)
Ταχύτητες Διαύλου FSB800 ή 1066 ΜΗz (ανάλογα με το μοντέλο)
Αρχιτεκτονική συνόλου εντολώνx86
ΜικροαρχιτεκτονικήPenryn
CPU ID1067x
Κωδικοί προϊόντωνPenryn: 80576
Penryn: 80576
Penryn-3M: 80577
Penryn-L: 80585
Penryn-QC: 80581
Διαθέσιμοι πυρήνες2 ή 4 (ανάλογα με το μοντέλο)
L2 cache3, 6 ή 12 (ανάλογα με το μοντέλο)
Συμβατή υποδοχήSocket P
Εμπορικά προϊόνταCeleron 7xx, 9xx
Celeron E3xxx, SU2xxx
Pentium SU2xxx
Pentium T4xxx, SU4xxx
Core 2 Solo SU3xxx
Core 2 Duo P7xxx, P8xxx, P9xxx
Core 2 Duo T6xxx, T8xxx, T9xxx, X9xxx
Core 2 Duo SP9xxx, SL9xxx, SU7xxx, SU9xxx
Core 2 Quad Q9xxx, QX9xxx

Η ονομασία Penryn αποτέλεσε την κωδική ονομασία για μια μεγάλη γκάμα επεξεργαστών της Intel, για φορητούς υπολογιστές, οι οποίοι κυκλοφόρησαν με τις εμπορικές ονομασίες Core 2 Solo, Core 2 Duo, Core 2 Quad, Pentium και Celeron. Η ονομασία Penryn δόθηκε στους επεξεργαστές που αποτέλεσαν την τεχνολογική σμίκρυνση των Merom στα 45 nm (νανόμετρα), σύμφωνα με τη τακτική Τικ-Τοκ της Intel. Ωστόσο η ονομασία αυτή χρησιμοποιείται ορισμένες φορές για όλους τους επεξεργαστές των 45 nm αρχιτεκτονικής Core. Επίσης, αναφέρεται και ως μια ξεχωριστή αρχιτεκτονική (λόγω των καινοτομιών που εισήχθησαν τόσο στο σχεδιασμό όσο και τη κατασκευή) που όμως επίσης προσδιορίζει την ίδια ομάδα/γενιά επεξεργαστών.

Οι επεξεργαστές Penryn κυκλοφόρησαν σε εκδόσεις με κρυφή μνήμη μεγέθους 3 και 6 MB.

Οι επεξεργαστές χαμηλής κατανάλωσης κράτησαν την ονομασία Penryn. Η μικρή έκδοση (των 3ΜΒ κρυφής μνήμης) ήταν μια σειρά επεξεργαστών απλού πυρήνα και ονομάστηκε Penryn-3M. Οι 4πύρηνοι επεξεργαστές ονομάστηκαν Penryn-QC, αποτελούνταν από δύο ξεχωριστά διπύρηνα τσιπ ενωμένα σε μία διάταξη και 6ΜΒ κρυφής μνήμης 2ου επιπέδου ανά τσιπ.

Η αντίστοιχες εκδόσεις των Penryn και Penryn-QC για τους σταθερούς υπολογιστές ήταν οι Wolfdale και Yorkfield.

Τους Penryn και Penryn-QC διαδέχθηκαν οι επεξεργαστές Arrandale και Clarksfield αντίστοιχα.

Επεξεργαστής Εμπορική επωνυμία Μοντέλο Πυρήνες L2 Cache Υποδοχή (Socket) Κατανάλωση (TDP)
Penryn-L Core 2 Solo SU3xxx 1 3 MiB BGA956 5.5 W
Penryn-3M Core 2 Duo SU7xxx 2 3 MB BGA956 10 W
SU9xxx
Penryn SL9xxx 6 MiB 17 W
SP9xxx 25/28 W
Penryn-3M P7xxx 3 MiB Socket P
FCBGA6
25 W
P8xxx
Penryn P9xxx 6 MiB
Penryn-3M T6xxx 2 MiB 35 W
T8xxx 3 MiB
Penryn T9xxx 6 MiB
E8x35 6 MiB Socket P 35-55 W
Penryn-QC Core 2 Quad Q9xxx 4 2x3-2x6 MiB Socket P 45 W
Penryn XE Core 2 Extreme X9xxx 2 6 MiB Socket P 44 W
Penryn-QC QX9xxx 4 2x6 MiB 45 W
Penryn-3M Celeron T3xxx 2 1 MiB Socket P 35 W
SU2xxx µFC-BGA 956 10 W
Penryn-L 9x0 1 1 MiB Socket P 35 W
7x3 µFC-BGA 956 10 W
Penryn-3M Pentium T4xxx 2 1 MiB Socket P 35 W
SU4xxx 2 MiB µFC-BGA 956 10 W
Penryn-L SU2xxx 1 5.5 W

Οι επεξεργαστές με τον πυρήνα Penryn αποτέλεσαν τους πρώτους επεξεργαστές που κατασκευάστηκαν με τη λιθογραφική μέθοδο ολοκλήρωσης των 45 νανομέτρων. Σημαντικές πρόοδοι που συνόδευσαν τους επεξεργαστές αυτούς ήταν η ενσωμάτωση ενός νέου αρχιτεκτονικού συνόλου εντολών, του SSE4 καθώς και η χρησιμοποίηση ενός νέου υλικού κατασκευής των επεξεργαστών. Το υλικό αυτό ονομάζεται άφνιο και αποτελεί ένα διηλεκτρικό στοιχείο υψηλού δείκτη κ (high-k).

Οι Penryn κατασκευάστηκαν έτσι ώστε να συνεργάζονται με τη σειρά τσιπσετ Bearlake στους σταθερούς υπολογιστές. Ορισμένα μοντέλα των επεξεργαστών αυτών υποστήριζαν ταχύτερη επικοινωνία με το τσίπσετ στα 1333 ΜΗz. Επίσης υποστήριζαν μνήμες SDRAM τύπου DDR3. Στους φορητούς υπολογιστές συνεργάζονται με τη σειρά τσιπσετ Crestline, η οποία ωστόσο δεν υποστηρίζει μνήμες DDR3.

Στις 6 Ιανουαρίου 2008 κυκλοφόρησαν οι επεξεργαστές Core 2 Duo και Core 2 Extreme, βασισμένοι στον νέο πυρήνα Penryn των 45 νανομέτρων. Η κατανάλωσή τους άγγιζε τα 35 W.

Η Intel κυκλοφόρησε μια σειρά επεξεργαστών αποκλειστικά για την Apple, την E8x35, στις 28 Απριλίου 2008. Όλη η σειρά είχε αυξημένη συχνότητα διαύλου FSB στα 1066 MHz ενώ το υψηλότερα χρονισμένο μοντέλο της σειράς λειτουργούσε στα 3.06 GHz. Επίσης η χωρητικότητα της κρυφής μνήμης αυξήθηκε στα 6 ΜΒ. Παρ’ όλο που αυτή η σειρά των επεξεργαστών ενσωματώθηκε και σε σταθερούς υπολογιστές και παρ’ όλο που χρησιμοποιήθηκε η εμπορική ονομασία E8xxx, δεν θεωρείται ως Wolfdale αλλά ως Penryn λόγω της διαδικασίας κατασκευής και του συνολικού πακέτου στο οποίο ενσωματώθηκαν οι πυρήνες του επεξεργαστή.

Οι σειρές επεξεργαστών Penryn, SL9xxx, SP9xxx, P9xxx, T9xxx, και X9xxx, είχαν επίσης ενεργοποιημένο όλο το μέγεθος των 6 ΜΒ κρυφής μνήμης, ενώ οι P7xxx, P8xxx και Τ8xxx είχαν ενεργοποιημένα μόνο τα 3 ΜΒ γι’ αυτό διαφοροποιήθηκαν με τη κωδική ονομασία Penryn-3M.

Οι Penryn-3M είχαν συνολική επιφάνεια 82 mm² (σε αντίθεση με τα 107 mm² των “μεγάλων” Penryn) και όπως υποδηλώνει και η ονομασία τους διέθεταν μέχρι και 3 MB κρυφή μνήμη 2ου επιπέδου (L2 cache). Αντικατέστησαν τους επεξεργαστές Merom-2M. Η πιο προσιτή σειρά (για το ευρύ αγοραστικό κοινό) αποτέλεσε η σειρά επεξεργαστών Core 2 Duo T6xxx, οι οποίοι διέθεταν 2 ΜΒ κρυφή μνήμη και το εισαγωγικό μοντέλο Τ6400 ξεκινούσε με ταχύτητα ρολογιού 2 GHz.

Το Σεπτέμβριο του 2009, η Intel κυκλοφόρησε σειρές επεξεργαστών πολύ χαμηλής κατανάλωσης, με τις εμπορικές επωνυμίες Celeron SU2xxx, Pentium SU4xxx και Core 2 Duo SU7xxx με μέγεθος κρυφής μνήμης 1, 2 και 3 ΜΒ αντίστοιχα. Όπως όλοι οι Penryn, έτσι και οι Penryn-3M είναι συμβατοί με την υποδοχή BGA956 ενώ έχουν κατανάλωση ρεύματος μόλις 10 W.

Οι επεξεργαστές Penryn-L θεωρούνται περισσότερο ως μια ειδική κατηγορία των Penyn-3M, με ενεργοποιημένο μόνο τον ένα πυρήνα. Ο πυρήνας Penryn-L ενσωματώθηκε στην εμπορική σειρά επεξεργαστών πολύ χαμηλής κατανάλωσης Core 2 Duo SU3xxx, στη Celeron 7xx/9xx και στη Pentium SU2xxx. Οι εκδόσεις Celeron διαθέτουν μόνο 1 ΜΒ κρυφή μνήμης 2ου επιπέδου, ενώ οι εκδόσεις Pentium διαθέτουν 2 ΜΒ.

Τον Αύγουστο του 2008 η Intel κυκλοφόρησε τους πρώτους επεξεργαστές με τέσσερις πυρήνες επεξεργασίας για φορητούς υπολογιστές, τον Core 2 Quad Q9100 και τον Core 2 Extreeme QX9300. Οι επεξεργαστές αυτοί απαιτούσαν σημαντικά πιο πολύ ισχύ από τους υπόλοιπους Penryn (45 W) καθώς και διαφορετικό τρόπο ψύξης, και έτσι δεν ήταν συμβατοί με τη σειρά φορητών υπολογιστών Centrino 2. Συν τοις άλλοις, ο QX9300 ήταν συμβατός μόνο με τα τσίπσετ GS45, GM45 και PM45.