LILAC cohousing
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
Το LILAC (Low Impact Living Affordable Community) cohousing αποτελεί την πρώτη συλλογική στέγαση στο Ηνωμένο Βασίλειο που συνδυάζει έναν οικονομικά προσιτό και οικολογικά βιώσιμο τρόπο κατοίκησης, βασιζόμενο σε μια πρωτοποριακή μεθοδολογία που ενσωματώνει το ελάχιστο οικολογικό αποτύπωμα κατοίκησης με την ανάγκη για προσιτή στέγαση, έχοντας παράλληλα έναν θετικό αντίκτυπο στην ευρύτερη αστική κοινότητα. [1]
Το LILAC cohousing περιλαμβάνει μια κοινότητα 20 ιδιωτικών κατοικιών και μια κοινόχρηστη εγκατάσταση, που στεγάζει κοινές χρήσεις όπως κουζίνα και τραπεζαρία, πλυντήριο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, ξενώνας και εργαστήριο.[1][2]
Το LILAC ως ιδέα ξεκίνησε το 2006, όταν μια ομάδα πέντε κατοίκων του Leeds αποφάσισαν να κτίσουν μαζί τις κατοικίες τους και να υιοθετήσουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις της κοινότητας, η οποία εκτός του δομημένου χώρου εμπεριέχει και ελεύθερους χώρους πρασίνου, λίμνη και παιδότοπους, ολοκληρώθηκαν το 2013. [1]
Η διαχείριση τόσο των κατοικιών όσο και της γης ανήκει στους ίδιους τους χρήστες/κατοίκους της κοινότητας, και βασίζεται στο πρωτοποριακό οικονομικό μοντέλο ιδιοκτησίας του Mutual Home Ownership Society (MHOS), που εξασφαλίζει σταθερές προσιτές τιμές. Το MHOS βασίζεται σε ένα σύστημα αμοιβαίας ιδιοκτησίας κατοικίας και αποτελεί ένα νέο τρόπο ιδιοκτησίας μεριδίου στην αγορά κατοικιών. Έχει σχεδιαστεί στο να μετατρέψει τα ακίνητα που έχουν σχετικά χαμηλή αξία, προσιτά στα νοικοκυριά μέσου εισοδήματος σε περιοχές, όπου οι τιμές διαμορφώνονται από την ελεύθερη αγορά ακινήτων. Σε αυτό το μοντέλο, η προσιτή τιμή καθορίζεται με μέγιστο το 35% του καθαρού εισοδήματος των νοικοκυριών. Κατά αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια ενδιάμεση αγορά κατοικιών όπου τα ενοίκια είναι υψηλότερα από αυτά της κοινωνικής στέγασης αλλά χαμηλότερα από την τιμή αγοράς. Απώτερος στόχος είναι τα ακίνητα να παραμείνουν οικονομικά προσιτά και για τις μελλοντικές γενιές. Οι κάτοικοι των ακινήτων αποτελούν και τα μέλη της κοινότητας, τα οποία έχουν πρόσβαση σε χαμηλότοκο δανεισμό καθώς στην υποθήκη συμμετέχει η κοινότητα ως σύνολο και όχι μεμονωμένες ιδιωτικές ιδιοκτησίες. Για την συμμετοχή στην κοινότητα, τα μέλη οφείλουν να αγοράσουν ένα μερίδιο μετοχών στον συνεταιρισμό και να διατηρούν τα ιδία κεφάλαια στο πρόγραμμα. Το κόστος αγοράς της γης και της οικοδόμησης των σπιτιών, που ανήκουν στο MHOS, χρηματοδοτείται από την υποθήκη όλου του συγκροτήματος. Αυτό το κεφάλαιο κατανέμεται στα νοικοκυριά, τα οποία εξοφλούν το δάνειο μέσω μηνιαίας χρέωσης που επιβάλλεται στο κάθε μέλος και αντιστοιχεί στο 35% του καθαρού εισοδήματός του. Με αυτόν τον τρόπο κάθε μέλος, ανεξάρτητα από το εισόδημά του, πληρώνει την ίδια αναλογία, τοποθετώντας την αρχή της ισότητας στην καρδιά του μοντέλου.[1]
Η κατασκευή των κτιρίων βασίστηκε σε μια σύγχρονη μέθοδο χαμηλών εκπομπών άνθρακα, χρησιμοποιώντας ξύλινα συναρμολογούμενα πάνελ με εσωτερική θερμική μόνωση από άχυρο[3] . Η οικολογική μόνωση αλλά και ο σχεδιασμός εν συνόλω της κοινότητας, συνδυάζονται με την χρήση παθητικών ηλιακών συστημάτων θέρμανσης και ψύξης, καθώς και με την χρήση φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων για θέρμανση και ζεστό νερό[4] . Η οικολογική βιωσιμότητα της κοινότητας ενισχύεται και από κοινές καθημερινές δραστηριότητες των κατοίκων, όπως η κοινή χρήση αυτοκινήτων αλλά και οι καλλιέργειες λαχανικών[5]
Ο τρόπος ζωής στην κοινότητα ενθαρρύνει την κοινωνική αλληλεπίδραση διαμέσου της ισορροπημένης ανάμειξης των αναγκών των χρηστών για ιδιωτικότητα και κοινές δραστηριότητες. Οι υπαίθριοι κοινόχρηστοι χώροι αλλά και το κοινόχρηστο κτίριο αποτελούν τους βασικούς πυρήνες κοινωνικής συναναστροφής και αλληλεπίδρασης, με σκοπό την δημιουργία ισχυρών κοινωνικών δεσμών ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας. Η κοινότητα έχει καθαρά εξωστρεφή χαρακτήρα προς την ευρύτερη ακμάζουσα γειτονιά του West Leeds.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Chatterton, Paul (25-03-2013). «International Journal of Urban and Regional Research». Towards an agenda for post‐carbon cities: lessons from Lilac, the UK's first ecological, affordable cohousing community.: σελ. 1654-1674.
- ↑ Köroğlu, P. (2021). Designing the commons: an inquiry on case del quartiere in Turin, Italy (Master's thesis, Middle East Technical University):42
- ↑ Bhakta, A., & Pickerill, J. (2016). Making space for disability in eco‐homes and eco‐communities. The Geographical Journal, 182(4), 406-417
- ↑ Wang, J., Hadjri, K., Bennett, S., & Morris, D. (2020). The role of cohousing in social communication and sustainable living environments. WIT Transactions on the Built Environment, 193, 254
- ↑ Wang, J., Hadjri, K., Bennett, S., & Morris, D. (2020). The role of cohousing in social communication and sustainable living environments. WIT Transactions on the Built Environment, 193, 253
- ↑ Wang, J., Hadjri, K., Bennett, S., & Morris, D. (2020). The role of cohousing in social communication and sustainable living environments. WIT Transactions on the Built Environment, 193, 247–258.