Hanomag σειρά F
| Hanomag σειρά F | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Hanomag |
| Παραγωγή | 1967 — 1973 |
| Σεζόν | 1967 — 1973 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Φορτηγό |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Hanomag Garant/Hanomag Markant |
| Επόμενο μοντέλο | Mercedes-Benz T2 |
Η σειρά Hanomag F ήταν μια σειρά φορτηγών μεσαίας χρήσης που κατασκευάστηκαν από τη Hanomag και στη συνέχεια η Hanomag-Henschel μετά από συγχώνευση το 1969 με την εταιρεία Henschel, στο εργοστάσιό τους στη Βρέμη Seebaldsbrück από το 1967 έως το 1973. Αντικαταστάθηκε από μια έκδοση της σειράς φορτηγών Mercedes-Benz T2 που πωλήθηκε υπό την μάρκα Hanomag/Henschel, αφού η εταιρεία ανέλαβε τη Hanomag-Henschel. Το σήμα της σειράς F χρησιμοποιήθηκε επίσης στο μικρότερο "Harburger Transporter".
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Rheinstahl-Hanomag AG ανέπτυξε μια εντελώς νέα σειρά για να αντικαταστήσει τα οχήματα Hanomag Garant και Markant και να καλύψει το κενό μεταξύ των παλαιών προϊόντων Tempo και των βαρύτερων φορτηγών Hanomag. Ήταν ένα απλό σχέδιο πλαισίου "σκάλας". Ο σχεδιαστής, ο Γάλλος Louis Lucien Lepoix, ήταν επίσης υπεύθυνος για μια σειρά σχεδίων για τις εταιρίες Magirus-Deutz και Büssing. Η σειρά F ήταν διαθέσιμη σε διάφορες χωρητικότητες βάρους που κυμαίνονταν από το F45 των 4,5 τόνων (9.900 λίβρες) έως το F76 των 7,5 τόνων (16.500 λίβρες). Οι αριθμοί που τελειώνουν σε "5" έλαβαν τη μικρότερη επιλογή κινητήρα (συνήθως οι τετρακύλινδροι κινητήρες). αυτά που καταλήγουν σε "6" ο μεγαλύτερος κινητήρας - συνήθως με έξι κυλίνδρους.[1]
Οι κινητήρες ήταν όλοι εν σειρά ντίζελ από την ολοκαίνουργια σειρά D-100 που παρουσιάστηκε ταυτόχρονα στη σειρά τρακτέρ της Hanomag. Η D 161 L των F66 και F76 ήταν μια εξακύλινδρη μονάδα 4.253 κυβικών εκατοστών (259,5 cu in), που παρήγαγε 100 PS (74 kW) στις 3400 σ.α.λ. Το μικρότερο F45 έχει έναν τετρακύλινδρο κινητήρα 2,8 λίτρων, 2.835 κυβικών εκατοστών, 65 PS (48 kW) που ονομάστηκε D 141 L. Εκτός από φορτηγά και βαν, το F76 ήταν επίσης διαθέσιμο ως μονάδα τράκτορα. Το 1969 παρουσιάστηκε το F76 LL με αέρα και το όνομα άλλαξε σε Hanomag-Henschel μετά τη συγχώνευση των δύο κλάδων. Αργότερα παρουσιάστηκε επίσης μια ακόμα βαρύτερη σειρά F80, η οποία πρόσφερε ωφέλιμο φορτίο 8,5 τόνων (18.700 λίβρες). Το F85 είχε τον ίδιο κινητήρα 100 PS με το F66/F76, ενώ το F86 έλαβε τον εξακύλινδρο ντίζελ 4,7 L (4.713 cc), 115 PS (85 kW) D 162 L.[2]
Η Rheinstahl, η ιδιοκτήτης τόσο της Hanomag όσο και της Henschel, συγχώνευσε τις εταιρείες το 1969 και πούλησε μια ελεγκτική συμμετοχή στην προκύπτουσα εταιρεία Hanomag-Henschel στη Mercedes-Benz. Η Rheinstahl υπέστη περαιτέρω οικονομικές αποτυχίες και πούλησε το υπόλοιπο της εταιρείας στη Mercedes-Benz στα τέλη του 1970. Η Mercedes-Benz συνέχισε να κατασκευάζει ορισμένα οχήματα της σειράς Hanomag-Henschel, σε τμήματα όπου η ίδια η Mercedes-Benz ήταν αδύναμη, αλλά η σειρά F σταμάτησε το 1973, μετά από μόλις έξι χρόνια στην αγορά. Αντικαταστάθηκε από μια έκδοση του Mercedes-Benz T2 που πουλήθηκε υπό την μάρκα Hanomag/Henschel με το ίδιο όνομα του προκάτοχού του, "σειρά F", για μερικό χρονικό διάστημα, μέχρι που αυτές οι δύο παλιές μάρκες αποσύρθηκαν από την αγορά και το φορτηγάκι της Mercedes πουλιόνταν μόνο από το όνομα της αρχικής του εταιρίας.
Η καμπίνα χρησιμοποιήθηκε επίσης από την Steyr της Αυστρίας για τις σειρές φορτηγών 590 και 690, που παρουσιάστηκαν το 1969. Χρησιμοποίησαν, ωστόσο, το πλαίσιο και τους κινητήρες της ίδιας της Steyr. Ενώ τα σώματα στάλθηκαν αρχικά στην Αυστρία για να εγκατασταθούν στο σασί του Steyr, τα εργαλεία πίεσης στάλθηκαν εκεί μετά το τέλος της κατασκευής στη Βρέμη. Η Steyr ανέπτυξε ένα πλήρως εκσυγχρονισμένο μοντέλο το 1982, που ονομάστηκε 591/691. Αυτό είχε σύντομη διάρκεια, καθώς η αδειοδότηση και όλα τα εργαλεία κατασκευής μεταφέρθηκαν στην Tata Motors της Ινδίας στα μέσα της δεκαετίας του '80. Το Tata 407/709 που προέκυψε κατασκευάστηκε από το 1986 έως το 2014.
Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ "Typenblatt: Hanomag/Hanomag-Henschel F76" [Information sheet]. Historischer Kraftverkehr (in German). No. 3 (June/July). Cologne, Germany: Verlag Klaus Rabe. 2017. p. 65. ISSN 1612-4170.
- ↑ https://web.archive.org/web/20220813211617/http://www.hanomag-henschel.net/wp-content/uploads/2019/09/HHF-F86.pdf
