Dora (μελέτη περίπτωσης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Dora
Dora (Ida Bauer).jpg
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1882[1][2][3]
Βιέννη[4]
Θάνατος1945[1][2][3]
Νέα Υόρκη[5]
ΨευδώνυμοDora
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
Οικογένεια
ΤέκναKurt Herbert Adler
ΑδέλφιαOtto Bauer
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Dora (ελεύθερη μετάφραση: Ντόρα) είναι ψευδώνυμο που δόθηκε από τον Αυστριακό νευρολόγο - και θεμελιωτή της ψυχανάλυσης - Σίγκμουντ Φρόιντ, σε μία ασθενή του, η οποία είχε διαγνωστεί με υστερία και την οποία κούραρε για έντεκα εβδομάδες το 1900.[6] Το πιο χαρακτηριστικό υστερκό σύμπτωμά της ήταν η αφωνία ή απώλεια φωνής. Το πραγματικό όνομα της ασθενούς ήταν Ίντα Μπάουερ (γερμανικά: Ida Bauer, 1882 - 1945). Αδελφός της ήταν ο γνωστός Αυστριακός μαρξιστής Όττο Μπάουερ, ηγετικό μέλος του μαρξιστικού κινήματος της χώρας. Η Μπάουερ έγινε γνωστή, όταν ο Φρόιντ δημοσίευσε μελέτη περίπτωσης για αυτήν ονόματι Bruchstücke einer Hysterie-Analyse (1905 [1901], Standard Edition Vol. 7, pp. 1–122).

Η ασθενής ζούσε με την οικογένεια της, η οποία δεν διάγε έναν αγαπημένο γάμο. Στα γραπτά του ο Φρόιντ σημειώνει ότι ένα άλλο ζευγάρι που είχε σχέση με την οικογένεια, ονομάζοντάς τους Κύριο και Κυρία Κ., ήταν ο λόγος που ο πατέρας της την πήγε εξαρχής στον ιατρό. Ο πατέρας της πίστευε ότι ο Κύριος Κ. είχε εκμεταλλευτεί σεξουαλικά την κόρη του, γεγονός που ο κ.Κ αρνήθηκε, με τον πατέρα όμως να παραμένει δύσπιστος.[7] Από την άλλη, η Dora είπε στον Φρόιντ πως ο πατέρας της διατηρούσε σχέσεις με την Κυρία Κ., κι ότι τη χρησιμοποιούσε, για αυτόν τον λόγο, ως αντάλλαγμα στον Κύριο Κ. Ο Φρόιντ, από τα συμπτώματα που μπόρεσε να της τερματίσει ήταν ένας βήχας που είχε. Ο Φρόιντ, που την πίεζε να αποδεχτεί τις όποιες δραστηριότητες της σχετικά με το έτερο ζευγάρι, την απομάκρυνε και τελικά η θεραπεία σταμάτησε απότομα, η οποία διήρκησε έντεκα εβδομάδες. Ο Φρόιντ χαρακτήρισε τελικά την υπόθεση μία θεραπευτική αποτυχία.[8]

Ο Φρόιντ, έφτασε στην κατάληξη μετά από τις συνεδρίες του και δύο περιγραφικά όνειρα που του εξιστόρησε ότι η Dora, τελικά είχε μία έλξη και τους τρεις παραπάνω εμπλεκόμενους, τον πατέρα της, τον Κύριο και την Κυρία Κ. Μετά από αυτό η Dora σταμάτησε τις θεραπείες και ο Φρόιντ απογοητεύτηκε ως αναλυτής. Δύο χρόνια αργότερα, η Μπάουερ πήγε και επισκέφτηκε τον Φρόιντ, και του είπε ότι σχεδόν όλα της τα συμπτώματα υποχώρησαν κι ότι αντιμετώπισε τους Κ., λέγοντας τελικά ότι εκείνη είχε δίκιο εξαρχής. Ο Φρόιντ, αν και πρόσθεσε τις νέες του σημειώσεις, θεώρησε ότι απέτυχε παταγωδώς. Οι τελικές του σημειώσεις ήταν ότι ο πατέρας και η Κυρία Κ. είχαν δεσμό και η Dora ζήλεψε για αυτό, γεγονός που περιέπλεξε την υπόθεση ήταν και η έλξη της για την Κυρία Κ. Η εργασία του Φρόιντ.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Διεθνές Πρότυπο Aναγνωριστικό Ονόματος. 0000 6675 3241 0000 0000 6675 3241. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Faceted Application of Subject Terminology. 134264. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. ↑ Peter Gay, Freud: A Life for Our Time (1989) p. 246
  7. ↑ Gay, p. 247–8
  8. ↑ Gay, pp. 251–2
  9. ↑ Akavia, Naamah (2005). «Hysteria, identification, and the Family: A Rereading of Freud's Dora Case». American Imago 62 (2): 193–216. doi:10.1353/aim.2005.0021. 

Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • C. Bernheim/C. Kahane, In Dora's Case: Freud-Hysteria-Feminism (1985)
  • Mary Jacobus, Reading Woman (1986)
  • P. McCaffrey, Freud and Dora: The Artful Dream (1984)
  • Günter Rebing: Freuds Phantasiestücke. Die Fallgeschichten Dora, Hans, Rattenmann, Wolfsmann. Athena Verlag Oberhausen 2019, ISBN 978-3-7455--1044-7.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]



Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Dora_(μελέτη_περίπτωσης)&oldid=8474876"