Contes cruels

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Contes cruels
ΣυγγραφέαςΟκτάβ Μιρμπώ
ΤίτλοςContes cruels
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1990

Contes cruels (Σκληρά διηγήματα): Πρόκειται για 150 διηγήματα και νουβέλες του Οκτάβ Μιρμπώ που δημοσιεύτηκαν σε δύο τόμους το 1990 από τις εκδόσεις Séguier με αυτόν τον τίτλο, καθώς οι Pierre Michel και Jean-François Nivet που επιμελήθηκαν τη συλλογή, ήθελαν να αναδείξουν την κοινή θεματική τους: τη βαναυσότητα της ανθρώπινης κατάστασης, το παράλογο και το τραγικό, την αγριότητα των ανδρών με αυθόρμητη τάση προς τη βία και το έγκλημα, τη σκληρότητα της γυναίκας που καταπιέζει και συνθλίβει τον άνδρα, καθώς και της ίδιας της κοινωνίας που στηρίζεται στο έγκλημα και στη συντριβή των περισσότερων μελών της. Σε αυτήν προσθέτουμε τη βαναυσότητα του αφηγητή που εκδικείται με τις λέξεις του τα δεινά και τις ανθρώπινες αισχρότητες που προκαλούν στους ανθρώπους η ζωή και η κοινωνία. Ο Μιρμπό αμφισβητεί όλους τους θεσμούς και επιτίθεται σε όλες τις μορφές κοινωνικών δεινών του τέλους του αιώνα, όπως την κληρικοφροσύνη που δηλητηριάζει τις ψυχές, τον εθνικισμό που οδηγεί στο έγκλημα, το ρεβανσισμό και το μιλιταρισμό, την ανισότητα και την αδικία, την εκμετάλλευση των φτωχών, τον υποκριτικό και εγκληματικό κοινωνικό αποκλεισμό, τον δεσποτισμό, την τρομακτική μιζέρια των προλετάριων στις πόλεις και στις εξοχές, την αστική σκληρότητα, τον σαδισμό, τον κυνισμό των πολιτικών, την ανθρωποκτόνο αποικιοκρατία, τον αντισημιτισμό που καταλήγει στη γενοκτονία και τον τρόμο του πολέμου.

Αυτά τα διηγήματα είχαν δημοσιευτεί αρχικά στον τύπο από το 1882 ως το 1902, ενώ λίγα από αυτά συλλέχθηκαν από τον ίδιο το συγγραφέα στα έργα του Lettres de ma chaumière (1885) και Contes de la chaumière (1894). Ένας μεγάλος αριθμός τους δημοσιεύτηκε επίσης από τη σύζυγό του μετά το θάνατό του σε διάφορες συλλογές και πλακέτες από τις εκδόσεις Flammarion: La Pipe de cidre, La Vache tachetée, Un homme sensible, Chez l'Illustre Écrivain και Un gentilhomme. Επίσης, ο Μιρμπό χρησιμοποίησε αρκετά από αυτά τα διηγήματα για να συνθέσει το έργο του patchwork Les 21 jours d’un neurasthénique.

Ο Μιρμπό φέρνει την ανατροπή στο είδος του διηγήματος επιδιώκοντας να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των πολιτών και να ταρακουνήσει την ηθική και πνευματική αναισθησία των, κυρίως μικροαστών, αναγνωστών του. Γίνεται σκληρός με το δικό του τρόπο με στόχο να τους αναγκάσει να αντικρίσουν την άλλη πλευρά του νομίσματος, να σοκαριστούν και να αντιδράσουν ενάντια στην τρέλα της υποκριτικής γαλλικής κοινωνίας της Τρίτης Δημοκρατίας, όπου όλα είναι αντίστροφα της δικαιοσύνης και της ηθικής τάξης. Επικεντρώνεται στις πιο σκοτεινές όψεις της ανθρώπινης κατάστασης και της ανθρώπινης φύσης προσπαθώντας να τροφοδοτήσει τη σκέψη και να διεγείρει το κριτικό πνεύμα του αναγνωστικού του κοινού. Τα διηγήματά του συνεισφέρουν στην απομυθοποίηση πλήθους αξιών και θεσμών που ο μέσος αναγνώστης ήταν υποχρεωμένος να σέβεται τυφλά και άκριτα. Γεμάτα πολεμικούς υπαινιγμούς ενάντια στην επικαιρότητα, αποτελούν το συμπλήρωμα των δημοσιογραφικών χρονικών και των ηθικών κι αισθητικών αγώνων του.

Η παρούσα συλλογή διηγημάτων περιλαμβάνει διηγήματα του Οκτάβιου Μιρμπό, μεταφρασμένα από άγνωστο συγγραφέα στα ελληνικά, τα περισσότερα από τα οποία δημοσιεύτηκαν στην εβδομαδιαία εικονογραφημένη φιλολογική επιθεώρηση Μπουκέτο, ενώ ένα μοναδικό διήγημα έχει δημοσιευτεί στο διμηνιαίο εικονογραφικό περιοδικό Κλειώ. Η θεματική που αναδεικνύεται, αυτή του άγριου και αποτρόπαιου φόνου που διαπράττεται από ανθρώπους της καθημερινής ζωής στη σύγχρονη κοινωνία, έχει ως στόχο να προκαλέσει την περιέργεια και τον τρόμο του αναγνώστη, ο οποίος καταφεύγει σ’ένα περιοδικό λαϊκής λογοτεχνίας για λόγους τόσο πνευματικής καλλιέργειας όσο και ψυχαγωγίας.

Εξωτερικοί δεσμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]