Asylum shopping

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο όρος asylum shopping είναι ένας υποτιμητικός όρος για την πρακτική ορισμένων αιτούντων άσυλο να υποβάλλουν αίτηση ασύλου σε διάφορα κράτη ή να επιδιώκουν να υποβάλουν αίτηση σε ένα συγκεκριμένο κράτος αφού έχουν ταξιδέψει μέσω άλλων κρατών.[1] Χρησιμοποιείται κυρίως στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του χώρου Σένγκεν, αλλά έχει επίσης χρησιμοποιηθεί από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Καναδά.

Οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο προστατεύονται από τη διεθνή σύμβαση βάσει της αρχής της μη επαναπροώθησης, η οποία ορίζει ότι μια χώρα δεν μπορεί να αναγκάσει κάποιον που ζητά άσυλο να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του εάν το άτομο είναι πιθανό να υποστεί δίωξη εκεί. Η Σύμβαση του Δουβλίνου, που καλύπτει την Ευρωπαϊκή Ένωση, ορίζει ότι οι αιτούντες άσυλο επιστρέφονται στη χώρα στην οποία καταγράφηκε για πρώτη φορά η είσοδός τους στην Ένωση και στην οποία πήραν για πρώτη φορά δακτυλικά αποτυπώματα. Ένας άλλος στόχος αυτής της πολιτικής είναι να αποτραπεί η περιφορά των αιτούντων άσυλο σε τροχιά, δηλαδή να αποτραπεί η συνεχής μεταφορά αιτούντων άσυλο μεταξύ χωρών που προσπαθούν να πείσουν άλλες να τους δεχτούν.[2][3] Ένας από τους στόχους της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικά θέματα είναι να αποτραπεί το λεγόμενο "asylum shopping".[4]

Η ευρωπαϊκή νομοθεσία, ο κανονισμός του Δουβλίνου, απαιτεί οι αιτούντες άσυλο να έχουν καταγράψει την αίτησή τους για άσυλο στην πρώτη χώρα στην οποία φθάνουν και η απόφαση της πρώτης χώρας της ΕΕ στην οποία έχουν υποβάλει αίτηση να είναι η τελική απόφαση σε όλες τις χώρες της ΕΕ.[5] Ωστόσο,σε πολλές περιπτώσεις, χώρες που δεν είναι φιλικές προς τους αιτούντες άσυλο αντιστέκονται σθεναρά στη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων και στην καταγραφή των αιτούντων.[6] Για παράδειγμα, ορισμένοι επιδιώκουν να υποβάλουν αίτηση ασύλου στη Γερμανία και τη Σουηδία, όπου εφαρμόζεται μια πιο σοβαρή προσέγγιση όσον αφορά την πρόνοια και την υποστήριξη της ένταξης και είναι πιθανότερο να τηρηθούν τα θεμελιώδη δικαιώματα.[7]

Ορισμένοι αιτούντες άσυλο φέρονται να έκαψαν τα δάχτυλά τους για να αποφύγουν τον έλεγχο του αρχείου δακτυλικών αποτυπωμάτων στην Ιταλία, ώστε να μπορέσουν να υποβάλουν αίτηση ασύλου σε άλλη χώρα.[8] Το αρχείο δακτυλικών αποτυπωμάτων, γνωστό ως σύστημα Eurodac, χρησιμοποιείται για την αναχαίτιση πολλαπλών ή ψευδών αιτήσεων ασύλου.[9] Στην Ιρλανδία, τα δύο τρίτα των αιτούντων άσυλο των οποίων οι αιτήσεις απέτυχαν διαπιστώθηκε ότι ήταν ήδη γνωστοί στις βρετανικές συνοριακές αρχές, το ένα τρίτο των περιπτώσεων ισχυρίστηκαν πως είχαν διαφορετική υπηκοότητα από την αληθινή τους, όπως για παράδειγμα περιπτώσεις Τανζανών που ισχυρίζονταν ότι διέφυγαν από διώξεις στη Σομαλία.[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Horning, Amber; Jordenö, Sara V.; Savoie, Nicole (2020). "Double-edged risk: Unaccompanied minor refugees (UMRs) in Sweden and their search for safety". Journal of Refugee Studies. 33 (2): 390–415. 
  2. «Fact Sheet on the Dublin Convention». web.archive.org. 19 Μαρτίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2005. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2023. 
  3. Moore, Kerry (2013-04). «‘Asylum shopping’ in the neoliberal social imaginary» (στα αγγλικά). Media, Culture & Society 35 (3): 348–365. doi:10.1177/0163443712472090. ISSN 0163-4437. http://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0163443712472090. 
  4. https://publications.parliament.uk/pa/ld200405/ldselect/ldeucom/84/8407.htm#n35
  5. Regulation (EU) No 604/2013 of the European Parliament and of the Council of 26 June 2013 establishing the criteria and mechanisms for determining the Member State responsible for examining an application for international protection lodged in one of the Member States by a third-country national or a stateless person (recast), 2013-06-26, http://data.europa.eu/eli/reg/2013/604/oj/eng, ανακτήθηκε στις 2023-06-26 
  6. Yardley, Jim; Pianigiani, Gaia (2013-11-29). «Out of Syria, Into a European Maze» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2013/11/30/world/middleeast/out-of-syria-into-a-european-maze.html. Ανακτήθηκε στις 2023-06-26. 
  7. «Human rights court deals blow to EU asylum system». EUobserver (στα Αγγλικά). 21 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2023. 
  8. Grant, Harriet; Domokos, John (2011-10-07). «Dublin regulation leaves asylum seekers with their fingers burnt» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2011/oct/07/dublin-regulation-european-asylum-seekers. Ανακτήθηκε στις 2023-06-26. 
  9. «Why is EU struggling with migrants and asylum?» (στα αγγλικά). BBC News. 2013-10-18. https://www.bbc.com/news/world-europe-24583286. Ανακτήθηκε στις 2023-06-26. 
  10. «Two-thirds of failed asylum seekers had used false identities». Independent.ie (στα Αγγλικά). 21 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2023.