967 Ηλιονάπη

967 Ηλιονάπη

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Βάλτερ Μπάαντε
Ημερομηνία ανακάλυψης:	9 Νοεμβρίου 1921
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1921 KV
Κατηγορία:	Οικογένεια της Χλωρίδος
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Αυγούστου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453600,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,169
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,225 AU (332,9 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	1,849 AU (276,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,601 AU (389,1 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1212 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	5,413 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	82,485 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	231,765 °
Μέση ανωμαλία (M):	171,51 °

Η Ηλιονάπη (Helionape) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,817. Ανακαλύφθηκε το 1920 από τον Γερμανό αστρονόμο Βάλτερ Μπάαντε, που παρατηρούσε από το Μπέργκεντορφ του Αμβούργου, και το όνομά της είναι αρχαιοελληνική μετάφραση του ονόματος του Αυστριακού ηθοποιού Άντολφ Ριττερ φον Ζόννενταλ (Sonnenthal = κοιλάδα του ήλιου = ηλιονάπη). Η Ηλιονάπη ανήκει στην Οικογένεια αστεροειδών της Χλωρίδος.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Ηλιονάπης εκτιμάται σε 11,98 χιλιόμετρα. O φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,178. Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Ηλιονάπη γύρω από τον εαυτό της.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

Αστεροειδείς
966 Μούσχι	967 Ηλιονάπη	968 Πετούνια