Μετάβαση στο περιεχόμενο

4711

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κολόνια 4711
Διάφορες συσκευασίες της 4711.
ΕφευρέτηςWilhelm Mülhens (1762 - 1841)
Έτος έναρξης1792
ΕταιρείαΑρχικά ως: «Eau de Cologne & Parfümerie Fabrik Glockengasse No. 4711 gegenüber der Pferdepost von Ferd. Mülhens στην Köln am Rhein»
και αργότερα ως «Mülhens GmbH & Co. KG.»
Σημερινός προμηθευτήςMäurer & Wirtz

Η κολόνια 4711 ή απλώς η 4711, είναι μια παραδοσιακή Γερμανική Eau de Cologne από τους Mäurer & Wirtz. Επειδή παράγεται στην Κολωνία, τουλάχιστον από το 1799, της επιτρέπεται να χρησιμοποιεί τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Original Eau de Cologne» («Γνήσιο ύδωρ από την Κολωνία»). Η μάρκα έχει επεκταθεί και σε διάφορα άλλα αρώματα και προϊόντα πέραν του αρχικού Echt Kölnisch Wasser, η οποία χρησιμοποιεί τον ίδιο τύπο, για περισσότερο από 200 χρόνια.

Το κατάστημα ναυαρχίδα της 4711, στην οδό Glockengasse της Κολωνίας, αποτελεί δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο.

Επιστολόχαρτο του Franz Maria Farina (1878).

Στις αρχές του 18ου αιώνα, ο Γιόχαν Μαρία Φαρίνα (1685-1766), ένας Ιταλός που ζούσε στην Κολωνία, Γερμανία, δημιούργησε ένα άρωμα. Το ονόμασε «Eau de Cologne» («ύδωρ από την Κολωνία») από το όνομα της καινούριας πατρίδας του. Κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα, το άρωμα γινόταν ολοένα και πιο δημοφιλές.

Σύμφωνα με το θρύλο, στις 8 Οκτωβρίου 1792 ένας Καρτουσιανός (Carthusian)[Σημ. 1] μοναχός προσέφερε ως γαμήλιο δώρο στον έμπορο Wilhelm Mülhens (1762 - 1841), τη μυστική συνταγή του επονομαζόμενου «aqua mirabilis» ή «θαυματουργό νερό» για χρήση τόσο εξωτερική όσο και εσωτερική. Τότε ο Mülhens, ίδρυσε ένα μικρό εργοστάσιο στην οδό "Glockengasse" της Κολωνίας και καθιέρωσε την πρώτη "Eau de Cologne", ως θεραπευτικό φάρμακο.

Ο Peter Joseph Mülhens και ο γιος του Wilhelm Mülhens, ήταν σε διαμάχη σχετικά με τη χρήση του ονόματος «Φαρίνα» από το 1800 έως το 1881. Η οικογένεια Farina κατηγόρησε τους Mülhens, για χρήση του ονόματος, άνευ αδείας. Η επιχείρηση "Johann Maria Farina gegenüber dem Jülichs-Platz" φοβήθηκε τη σύγχυση μεταξύ των προϊόντων, διότι επίσης παρήγαγαν αρώματα. Το 1832, ο Wilhelm Mülhens έχασε τη διαμάχη, οπότε προσέλαβε κάποιον άλλο κύριο ονόματι Farina από τη Mortara, προκειμένου να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την ονομασία «Φαρίνα».

Το τρίτο βιβλίο διευθύνσεων της Κολωνίας, 1797, σελίδα 179.

Η εταιρική ονομασία ήταν «Eau de Cologne & Parfümerie Fabrik Glockengasse No. 4711 gegenüber der Pferdepost von Ferd. Mülhens στην Köln am Rhein» έως το 1990, οπότε και μετονομάστηκε σε «Mülhens GmbH & Co. KG».

Το 1994 η οικογενειακή επιχείρηση Mülhens εξαγοράστηκε από τη Wella AG, Ντάρμστατ, Γερμανία. Από το 1997, η Wella έχει λειτουργήσει τις δραστηριότητες των καλλυντικών της υπό την επωνυμία Cosmopolitan Cosmetics GmbH, αν και η ονομασία «Mülhens GmbH & Co. KG.» ήταν ακόμη σε χρήση. Το 2003, η Wella AG εξαγοράστηκε από την Αμερικανική ανταγωνίστρια Procter & Gamble.

Το καλοκαίρι του 2006, η Procter & Gamble ανακοίνωσε ότι θα πωλούσε την μάρκα 4711 και άλλες τρεις μάρκες του Mühlens, ως μέρος μιας προσπάθειας εκποίησης των «τοπικών» επωνυμιών και την εστίαση στις παγκόσμιες μάρκες. Η προσφορά, προσέλκυσε αρκετά ενδιαφερόμενα μέρη· τον Δεκέμβριο του 2006, η P&G ανακοίνωσε ότι η μάρκα είχε πωληθεί στη εταιρεία αρωματοποιΐας Mäurer & Wirtz στο Άαχεν, θυγατρική του Ομίλου Dalli.

Λεπτομέρεια στην είσοδο του αρχικού κτηρίου της οδού Glockengasse 4711, όπου αιωρείται και το λογότυπο της εταιρείας.

Στις 3 Οκτωβρίου 1794, στη θέα των Γαλλικών στρατευμάτων να στέκονται ακριβώς έξω από την Κολωνία, το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, ενέκρινε ένα σχέδιο που προτάθηκε από την επιτροπή-φρουράς, ώστε να αριθμηθούν όλα τα σπίτια της πόλης ανεξαιρέτως και να εγκαταστήσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να θεωρηθεί κατάλληλος φωτισμός στην κάθε τοποθεσία. Δόθηκαν εντολές ώστε να εγκατασταθεί άμεσα ο φωτισμός, ενώ η αρίθμηση αφέθηκε στην μοίρα.[1]

Στις 6 Οκτωβρίου 1794, τα Γαλλικά στρατεύματα κατέλαβαν την πόλη. Στις 7 Οκτωβρίου 1794, το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, αποφάσισε ότι ο κάθε κυβερνητικός εκπρόσωπος θα έπρεπε εντός 48 ωρών, να προσκομίσει μια απογραφή όλων των κατοίκων και μη στην περιοχή του. Επιπλέον, η επιτροπή-φρουράς έλαβε την έγκριση, για την αρίθμηση των οικιών, όπως είχε συμφωνηθεί πρωτύτερα.[2]

Το σημερινό μπουκάλι: το επονομαζόμενο «μπουκάλι» Molanus.

Στις 20 Οκτωβρίου 1794, ο Γερουσιαστής Gottfried von Gall, σημείωσε στο ημερολόγιό του, ότι η αρίθμηση και η γραπτή τεκμηρίωση των οικιών, η οποία είχε ξεκινήσει προ οκταετίας, συνεχιζόταν.[3]

Ο τυπογράφος Heinrich Josef Metternich (μέλος του δημοτικού συμβουλίου) υπέβαλε αίτηση, προκειμένου να του δοθεί η άδεια για την έκδοση ενός ημερολογίου με διευθύνσεις. Το ημερολόγιο υποτίθεται ότι θα περιελάμβανε μεταξύ των άλλων και τους αριθμούς των οικιών, οι οποίοι είχαν αποδοθεί προσφάτως. Ζήτησε επίσης και την άδεια για την συλλογή όλων των σχετικών λεπτομερειών.[4]

Στο δεύτερο βιβλίο διευθύνσεων της Κολωνίας (1797), η χήρα του Wilhelm von Lemmen seel, αναφερόταν ακόμη ως μισθώτρια του οικήματος της οδού Klöckergasse, στο οποίο έδωσε και τον αριθμό 4711.[5]

Ο Wilhelm Mülhens καταχωρήθηκε ως μισθωτής όχι νωρίτερα από ό,τι στην τρίτη έκδοση του βιβλίου διευθύνσεων της Κολωνίας· το επάγγελμά του αναφέρεται ως "in Speculationsgeschäften" (το οποίο μεταφράζεται «ως κερδοσκόπος»). Δεν είχε όμως ακόμα καταχωρηθεί, σύμφωνα με τους κατασκευαστές της Eau de Cologne, στο μητρώο των εμπόρων.[6]

Το 1811, η συνεχής αρίθμηση οικιών, μετατράπηκε σε ένα σύστημα χωριστής αρίθμησης των οδών, όπως συνηθίζεται σήμερα.

Στον πρόλογο της Γαλλικής έκδοσης του 1813, ο εκδότης Thiriart, υποστήριξε ότι δεν είχε υπάρξει οποιαδήποτε αρίθμηση οικιών, πριν από την άφιξη των Γάλλων στην πόλη ("inconnu à Cologne avant l´arrivée des armées françaises au bord du Rhin" («άγνωστη στην Κολωνία πριν από την άφιξη του Γαλλικού στρατού στον Ρήνο»)) και ότι η εντολή για την αρίθμηση των οικιών, είχε δοθεί το 1795.[7]

Το 1854 ο Peter Joseph Mülhens μετακόμισε από την οδό Glockengasse 12 σε ένα νεόκτιστο εμπορικό κτήριο με νεο-γοτθική πρόσοψη στην οδό Glockengasse 26-28. Το κτήριο στην οδό Glockengasse 12, του οποίου είχε δοθεί, το 1794, ο αριθμός 4711, παρέμεινε κενό για αρκετό διάστημα, οπότε και κατεδαφίστηκε, μετά την πώλησή του.[8]

Η απεικόνιση ενός Γαλλικού στρατιωτικού αξιωματούχου σε πίνακα ζωγραφικής, στην πρόσοψη του οικήματος υπ' αριθμ. 4711 της οδού Glockengasse, καθήμενου στο άλογό του, είναι προϊόν διαφήμισης. Μια ταπετσαρία gobelin [Σημ. 2] η οποία είχε παραγγελθεί και κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1920, χρησίμευσε ως μοντέλο. Μια γραφική έκδοση, ευρέως διαδεδομένη στις δεκαετίες του 1950 και του 1960.[9]

Δημοφιλείς αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παλαιό μπουκάλι της No. 4711 Original Eau de Cologne, Blue & Gold Double.
Το αρχικό φιαλίδιο του 4711, από το 1885.

Στο μυθιστόρημα του Yevgeny Zamyatin «We» («Εμείς») το όνομα S-4711, αναφέρεται στην Eau de Cologne.[10]

Στο σώου «The Rocky Horror Picture Show», το 4711 γίνεται τατουάζ, στον άνω μηρό του Φρανκ.[11]

Ο ηλεκτρονικός μουσικός Vladimir Ussachevsky, το 1958, συνέθεσε ένα έργο, το οποίο ονομάζεται «Improvisation on 4711» («Αυτοσχεδιασμός στο 4711»).[12]

Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το Kriegsmarine (Πολεμικό Ναυτικό) της Ναζιστικής Γερμανίας, εξόπλισε με τεράστιες ποσότητες της κολόνιας 4711, τα πληρώματα του στόλου των υποβρυχίων της. Καθώς υπήρχαν περιορισμένες εγκαταστάσεις και ελάχιστες δυνατότητες για προσωπική καθαριότητα, το άρωμα επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί, σε μια προσπάθεια ώστε να βελτιωθεί η μυρωδιά επί του σκάφους. Όμως, τα μέλη του πληρώματος, σε μεγάλο βαθμό δεν τη χρησιμοποίησαν και επέστρεφαν τα φιαλίδια στην πατρίδα, ως δώρα για τις μητέρες, τις συζύγους ή τις φίλες τους.[13]

Ο αριθμός 4711-EA-62, ήταν μία από τις τρεις επιλογές για την πινακίδα κυκλοφορίας της Aston Martin DB5, του Τζέιμς Μποντ στο κινηματογραφικό έργο «Goldfinger» («Χρυσοδάκτυλος»). Ο τυπικός αριθμός ήταν ΒΜΤ 216Α.

  1. Το Τάγμα των Καρτουσιανών (Carthusian Order), που ονομάζεται επίσης και Τάγμα του Αγίου Μπρούνο (Order of Saint Bruno), είναι ένα Καθολικό θρησκευτικό Τάγμα των έγκλειστων μοναχών. Το Τάγμα ιδρύθηκε το 1084, από τον Άγιο Μπρούνο της Κολωνίας και περιλαμβάνει τόσο μοναχούς όσο και μοναχές. Το Τάγμα έχει το δικό του Κανόνα, που ονομάζεται Καταστατικό, παρά τον Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου και συνδυάζει την ερημητική και την κοινοβιακή ζωή. Η ονομασία των Καρτουσιανών προέρχεται από τα Όρη Chartreuse (Chartreuse Mountains)· Ο Άγιος Μπρούνο έχτισε το πρώτο ασκηταριό του στην κοιλάδα των βουνών αυτών στις Γαλλικές Άλπεις. Η λέξη Charterhouse, η οποία είναι η Αγγλική ονομασία για το Καρτουσιανό μοναστήρι, προέρχεται από την ίδια πηγή. [Παρ. Σημ. 1]
  2. Gobelin ήταν το όνομα μιας οικογένειας βαφέων, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα κατάγονταν από τη Ρεμς, και οι οποίοι στα μέσα του 15ου αιώνα εγκαταστάθηκαν στην Faubourg Saint Marcel, Παρίσι, στις όχθες του Bièvre.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. Στις άλλες γλώσσες: Ολλανδικά: Kartuize, Γαλλικά: Chartreuse, Γερμανικά: Kartause, Ιταλικά: Certosa, Πολωνικά: Kartuzja, Ισπανικά: Cartuja
  1. HAStK, Bestand 10 (Ratsprotokolle) Nr. 241 Bl. 216v.
  2. HAStK, Bestand 10 (Ratsprotokolle) Nr. 241 Bl. 225v.
  3. HAStK, Bestand 7030 (Chron. u. Darst.) Nr. 175, Bl. 71v.
  4. HAStK, Bestand 350 (Franz. Verw.) Nr. 306, Blatt 3-6
  5. RWWA Abt.33, 2. Adreßbuch: Gemeinnütziger Addresse-Kalender der Stadt Köllen, Cologne 1797, page 103
  6. RWWA Abt.33, 3. Adreßbuch: Verzeichnis der Stadt-Kölnischen Einwohner, Cologne 1797, page 179.
  7. RWWA Abt.33, Itinéraire de Cologne, 1813, page 12.
  8. RWWA Abt.33 Kölner Adressbücher.Economic Archive of Rhine Westphalia, section 33, Cologne Street Indexes
  9. RWWA Abt.33, 160 Jahre N° 4711 1752-1952, Cologne 1952, o.S.
  10. Ermolaev, Herman; Edwards, T. R. N. (October 1982). «Review of Three Russian Writers and the Irrational: Zamyatin, Pil'nyak, and Bulgakov by T. R. N. Edwards». Russian Review 41 (4): 531–532. doi:10.2307/129905. https://archive.org/details/sim_russian-review_1982-10_41_4/page/531. 
  11. Official RHPS FAQ Web Page (errors and trivia) Αρχειοθετήθηκε 2009-02-17 at Archive.is What does 4711 mean?
  12. Sitsky, Larry (2002), Music of the Twentieth-Century Avant-Garde: A Biocritical Sourcebook.
  13. Taken from interview with Peter Peterson in the DVD documentary `U-Boat War Attack America´ Produced and directed by Nigel Turner 2004. ITN/Discovery Channel MCMXCVII. Peter Peterson served aboard a German Type IX submarine U-518 during the second world war.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συντεταγμένες: 50°56′18″N 6°57′08″E / 50.93833°N 6.95222°E / 50.93833; 6.95222