470 Κίλια
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | L. Carnera |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 21 Απριλίου 1901 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1901 GJ |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
|
| Εκκεντρότητα (e): | 0,094 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,406 AU (359,9 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,180 AU (326,2 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,631 AU (393,6 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1362,8 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 7,228 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
173,32 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 46,45 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 343,04 ° |
Η Κίλια (Kilia) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,07. Ανακαλύφθηκε το 1901 από τον Ιταλοαυστριακό αστρονόμο Λουίτζι Καρνέρα, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά της από την πόλη και λιμάνι Κίελο της Γερμανίας.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι διαστάσεις της Κίλιας εκτιμώνται σε 26,4 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 19,2 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. O φασματικός τύπος της είναι T/B ή S (λιθώδης), ενώ το άλβεδό της είναι 0,238 (από δεδομένα του IRAS). Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Κίλια γύρω από τον εαυτό της. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 100 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Αστεροειδείς | ||
|---|---|---|
| 469 Αργεντινή | 470 Κίλια | 471 Παπαγένη |
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα 470 Kilia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα (470) Kilia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
