464 Μέγαιρα

464 Μέγαιρα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Μαξ Βολφ
Ημ/νία ανακάλυψης	9 Ιανουαρίου 1901
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1901 FV
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 18 Αυγούστου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453600,5)
Αφήλιο	3,376 AU (505,0 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,238 AU (334,7 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,807 AU (419,9 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,203
Περίοδος περιφοράς	1717,5
Μέση ανωμαλία	199,57°
Κλίση	10,147°
Ω	102,61°
Όρισμα περιηλίου	= 257,825°
Απόλυτο μέγεθος (H)	9,8

Η Μέγαιρα (Megaira) είναι μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,52. Ανακαλύφθηκε το 1901 από τον Γερμανό αστρονόμο Μαξ Βολφ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Μέγαιρας εκτιμάται σε 74,0 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 425 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,050 (από δεδομένα του IRAS). Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Μέγαιρα γύρω από τον εαυτό της. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.