388 Χάρυβδις

383 Χάρυβδις
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Ωγκύστ Σαρλουά
Ημ/νία ανακάλυψης	7 Μαρτίου 1894
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1894 BΑ
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο	3,181 AU (475,9 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,830 AU (423,3 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	3,005 AU (449,6 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,058
Περίοδος περιφοράς	1903,0
Μέση ανωμαλία	296,545°
Κλίση	6,459°
Ω	354,63°
Όρισμα περιηλίου	= 333,00°
Απόλυτο μέγεθος (H)	8,57

Η Χάρυβδις (Charybdis) είναι μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,57. Ανακαλύφθηκε το 1894 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια, και πήρε το όνομά της από το ομώνυμο μυθικό τέρας της Οδύσσειας.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διάμετρος της Χάρυβδης υπολογίσθηκε σε 114,2 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 1,56 τετράκις εκατομμύριο τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,051 (από δεδομένα του IRAS). Η Χάρυβδις περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 9 ώρες και 31 λεπτά. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 110 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.