3338 Ρίχτερ

3338 Ρίχτερ
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	F. Börngen
Ημ/νία ανακάλυψης	28 Οκτωβρίου 1973
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1973 UX
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 1 Ιουλίου 2021 (Ι.Η. (JD) 2459396,5)
Αφήλιο	2,510 AU (375,6 εκατομ. km)
Περιήλιο	1,782 AU (266,6 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,146 AU (321,1 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,170
Περίοδος περιφοράς	1148,6
Μέση ανωμαλία	123,63°
Κλίση	0,7355°
Ω	126,19°
Όρισμα περιηλίου	= 177,64°
Απόλυτο μέγεθος (H)	14,3 και 14,51

Ο Ρίχτερ (Richter) είναι μικρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 14,3. Ανακαλύφθηκε το 1973 από τον Γερμανό αστρονόμο Φράιμουτ Μπέρνγκεν, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο Καρλ Σβάρτσιλντ στο Τάουτενμπουργκ της Θουριγγίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του συμπατριώτη του αστρονόμου Νικόλαους Μπ. Ρίχτερ (Nikolaus B. Richter, 1910-1980), του πρώτου διευθυντή του αστεροσκοπείου αυτού.

Αξιοσημείωτη είναι η μικρή κλίση της τροχιάς του Ρίχτερ ως προς την εκλειπτική, μόλις 44΄08΄΄, κάτι που θα καθιστούσε ευκολότερη μία πιθανή αποστολή διαστημοπλοίου από τη Γη προς ναυτόν. Επίσης, κατά το περιήλιο της τροχιάς του ο αστεροειδής φθάνει στα εσωτερικά όρια (τα προς την πλευρά του Ήλιου) της Κύριας Ζώνης.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Ρίχτερ εκτιμάται σε μόλις 3,6 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,20. Δεν είναι γνωστό αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται ο Ρίχτερ γύρω από τον εαυτό του.